Γράφει ο Αντώνης Κωνσταντουλάκης*
Στις 28 Απριλίου του 2016 Μεγάλη Πέμπτη έφυγες για τους ουρανούς να συναντήσεις τον γλυκό σου Ιησού.
Αγωνίστηκες προς δόξα Θεού, ώστε να σ’ εντάξει στους κόλπους του Αβραάμ για να πρεσβεύεις στον Χριστό για όλα σου τα πνευματικά παιδιά.
Η αλήθεια είναι ότι εμείς σε νοιώθουμε συνεχώς κοντά μας, να μας μιλάς και να μας καθοδηγείς με τον προφητικό σου λόγο.
Όσιε Γέροντα Νείλε, ναι Όσιος γιατί εμείς που σε ζήσαμε ξέρουμε καλά τι πρόσφερες σε αυτόν τον Αγιασμένο Τόπο, Άνθρωπος Αρετής και Πίστης με ασκητικούς αγώνες που συναντάμε στα συναξάρια Των Αγίων πατέρων της Εκκλησίας μας.
Η αδιάλειπτη προσευχή σου, η αυστηρή σου νηστεία, η Αμνησικακία σου, την παραμυθία σου, την απέραντη σου αγάπη στον συνάνθρωπο, η ταπείνωση σου, η δια Χριστό σαλότητα σου κρύβοντας τα μεγάλα σου χαρίσματα από τους ανθρώπους για δόξα Χριστού για να εκμηδενίσεις την υπερηφάνεια.
Μιμήθηκες αντάξια τους Αγιοφαραγγίτες πατέρες με ασκητικούς αγώνες όμοια και αντάξια αυτών.
Λάτρεψες και Αγάπησες την Οσία Κασσιανή σαν Μάνα και Αδερφή αφιερώνοντας σε όλους εμάς το Εκκλησάκι της που έφτιαξες στο κεφάλι στο Λίθινο αφήνοντας μια μεγάλη κληρονομιά ενταφιάζοντας στο χώρο αυτό το σεπτό σου σκήνωμα.
Διώχθηκες και πολεμήθηκες πολύ από εμάς τους έξυπνους ανθρώπους νομίζοντας σε για τρελό και πλάνο ονειροπόλο.
Ακόμα και σήμερα πολύ άνθρωποι μαρτυρούν το πόσο βοηθήθηκαν στα σημαντικά γι’ αυτούς προβλήματα από το λόγο σου μα κυριότερο από τις προσευχές σου.
Ξέροντας καλά τι πρόσφερες και τι μου πρόσφερες με τις διδαχές του μεγάλου σου αγώνα, προς δόξα θεού θα μοιραστώ μαζί σας μια πολύ σημαντική στιγμή που μου εκμυστηρεύτηκε ο Όσιος γέροντας Νείλος. ( Εκείνη την χρονική στιγμή καλοκαίρι του έτους 2006 που ο γέροντας είχε μεταφερθεί στο πιο υψηλό σημείο στην περιοχή του Αγιοφάραγγου με πήρε ένα απόγευμα τηλέφωνο να πάω να τον επισκεφτώ για να μου εκμυστηρευτεί ένα μεγάλο γεγονός που του είχε συμβεί την προηγούμενη ημέρα περιπλανώμενος δυτικά με κατεύθυνση το ακρωτήρι Λίθινο, βρέθηκε εγκλωβισμένος σε ένα σημείο πολύ επικίνδυνο για την σωματική ακεραιότητα που με μια λάθος κίνηση θα βρισκόταν στο χάος του γκρεμού, προσευχήθηκε με πολύ θέρμη στον κύριο και στην γλυκιά μας Παναγίας ώστε να τον βοηθήσουν να βγει από αυτό το μεγάλο αδιέξοδο που είχε έρθει.
Μετά από πολύ ώρα και λίγο πριν νυχτώσει πήρε την απόφαση να πηδήξει προς τ’ απάνω πιάνοντας έναν μικρό όγκο βράχου με την προϋπόθεση ότι θα τον κρατούσε στιβαρά ώστε να ανέβει στο σημείο που βρίσκεται το ξωκλήσι του Τιμίου Σταυρού, έτσι και πράγματι έπραξε με πίστη προς τον Θεό ζητώντας την βοήθεια του, η πέτρα πράγματι δεν αποκολλήθηκε και ο γέροντας ανέβηκε με ασφάλεια στον προαύλιο χώρο της εκκλησίας. Τότε του παρουσιάστηκε το ταγκαλάκι και του λέει ότι σήμερα σου είχα βγάλει τα χαρτιά σου, για τον άλλο κόσμο αλλά για μια άλλη φορά σε έσωσε η πίστη σου, μα τι να σου κάνω που ακόμα και το μπαστουνάκι που κρατάς έχει το σταυρό απάνω και εξαφανίστηκε.)
Ο γέροντας διδάχθηκε πολλά από αυτό το γεγονός όπως μου είπε και μου το εκμυστηρεύτηκε με δάκρυα στα μάτια.
Ο πατήρ Νείλος ήταν απέραντη αγάπη αλλά και συνάμα πολύ αυστηρός προς το τυπικό κανόνα του.
Η κοίμηση Του ήταν οσιακή και το μαρτυρούν όλοι αυτοί που εβρίσκονταν κοντά του μέχρι την τελευταία του αναπνοή, δεν είναι καθόλου τυχαίο που ο κύριος Ιησούς Χριστός σε πήρε εις στην αγκαλιά του την ημέρα της Σταύρωσης του και ενταφιάστηκες την ημέρα της Αναστάσεως του προς απόδειξη της Μεγάλης Αγιότητας Σου.
Όλα αυτά μαρτυρούν και αποδεικνύουν πολλά, άλλα την μεγάλη του κρυφή Αγιότητα για πολλούς, αλλά φανερή για μας τα πνευματικά σου παιδιά, καλή αντάμωση Γέροντα μου γιατί για μένα είσαι και θα είσαι ο Φύλακας Άγγελός μου, πατέρας και αδερφός μου.
Να εύχεσαι για όλους.
πηγή* Ο Αντώνης Κωνσταντουλάκης είναι Λιμενικός και Αντιδήμαρχος Περιβάλλοντος στο Δήμο Φαιστού
Διαβάστε το αφιέρωμα :Γέρων Θεόδωρος Σπηλαιώτης: «Ὁ ἀσκητὴς τοῦ Ἁγιοφαράγγου»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου