«Ἔχασα τόν σύζυγό μου. Εὐλογητός ὁ Θεός!
Ὁ πρεσβύτερος υἱός μου ἔπεσε μέ τά ὅπλα ἀνά χεῖρας. Εὐλογητός ὁ Θεός!
Ὁ δεύτερος καί ὁ μόνος υἱός μου, δεκατετραετής τήν ἡλικία μάχεται μετά τῶν Ἑλλήνων καί πιθανῶς νά εὔρη ἔνδοξον θάνατον. Εὐλογητός ὁ Θεός!
Ὑπό τήν σημαίαν τοῦ Σταυροῦ θά ρεύση ἐπίσης τό αἷμα μου. Εὐλογητός ὁ Θεός!
Ἀλλά θά νικήσωμεν ἤ θά παύσωμεν μέν ζῶντες, ἀλλά θά ἔχωμεν τήν παρήγορον ἰδέαν, ὅτι ἐν τῷ κόσμω δέν ἀφήσαμεν ὄπισθεν ἠμῶν δούλους Ἕλληνες».
Λασκαρίνα Μπουμπουλίνα, Υποναύαρχος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου