Μία αγία της Ρωσίας που συνδύασε τους τρεις δυσκολότατους δρόμους: του δια Χριστόν σαλού, του εγκλείστου και της απόκρυψης της γυναικείας φύσης. Γι αυτό και έφτασε σε μεγάλα πνευματικά μέτρα και αξιώθηκε των χαρισμάτων του Αγίου Πνεύματος.
Το σπήλαιον το οποίο ασκείτο η οσία, ήταν 20 μέτρα κάτω από την γη! Κατείχε το διορατικό, προορατικό και προφητικό χάρισμα και ήταν άκρως νηστέυτρια και ασκητική. Έκρυψε επιμελώς την γυναικεία φύση της και ζούσε ως "μοναχός Δοσίθεος"
Ευλόγησε και συμβούλεψε τον όσιο Σεραφείμ του Σαρωφ τον τότε νεαρό Πρόχορο, να μονάσει στην Μονή του Σαρωφ.
Όταν η Δοσιθέα προαισθάνθηκε το τέλος της, πήγε στη σκήτη να αποχαιρετήσει τους αδελφούς. Έπειτα επέστρεψε σιωπηλά στο κελλί της και ανέμενε την έξοδο της ψυχής της διαβάζοντας ψαλμούς όλη τη νύχτα. Το πρωί την βρήκαν γονατιστή μπροστά σε μια εικόνα.
Το κερί ήταν ακόμη αναμμένο και στο χέρι ο «μακαριστός γέροντας» κρατούσε σημείωμα που έγραφε: «To σώμα είναι έτοιμο προς ενταφιασμό. Σας παρακαλώ, αδελφοί, μην το αγγίζετε. Ενταφιάστε το κατά τη συνήθεια».
Εκοιμήθη στις 25 Σεπτεμβρίου 1776, σε ηλικία πενήντα πέντε ετών.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου