Σχόλιο του π. Στυλιανού Καρπαθίου για την επιστολή του Αρχιεπ. Ιερωνύμου στον Πατριάρχη Μόσχας.

 

Από την συνέντευξη του π. Στυλιανού Καρπαθίου στον Στέφανο Δαμιανίδη.

Η επιστολή προς τον Πατριάρχη Μόσχας (παρατίθεται και στο τέλος). Η επιστολή του Αρχιεπ. Ιερωνύμου προς τον σχισματικό.

-…Είχαμε δυστυχώς αυτήν την παρέμβαση της Εκκλησίας της Ελλάδος στα Ρωσσο-ουκρανικά δρώμενα με ένα κείμενο κατά την εκτίμησή μου το οποίο ήτο ατυχές. Εκεί εκδηλώνεται, και ορθώς βεβαίως, η αγωνία όλων μας, και της Εκκλησίας προφανώς, για την εμπόλεμη κατάσταση στην Ουκρανία.

Επειδή η Εκκλησία ορθώς υψώνει φωνή διαμαρτυρίας υπέρ των θυμάτων του οποιουδήποτε πολέμου και των διωκομένων, όπως γράφεται μέσα, εγώ από την δική μου πλευρά κύριε Δαμιανίδη διερωτώμαι, δεν ήταν τώρα τόσα χρόνια διωκόμεναι οι Ορθόδοξοι Ρώσσοι Χριστιανοί από το ναζιστικό καθεστώς Ποροσένκο και Ζελένσκι; Δεν καταδιώκονται οι Ουκρανοί από το καθεστώς αυτό; Δεν είναι το Κίεβο οι κοιτίδα του Ρωσσικού Χριστιανισμού; Δεν καταδιώκονται οι Έλληνες της Ουκρανίας από αυτό το καθεστώς το οποίο υφίσταται σήμερα; Δεν έχει γίνει αντιληπτό ότι η ανακήρυξη ενός λαϊκού σε Μητροπολίτη υπήρξε ευθεία επέμβαση των δυτικών δυνάμεων κατά της ομοδόξου Ρωσσίας;

Ανοίξαμε δρόμο και έτσι δόθηκε τόπος στο βδέλυγμα της εκκλησιαστικής ερημώσεως στην Ουκρανία. Γιατί δεν υπερασπιζόμαστε τους ομογενείς μας όπως τους υπερασπιστήκαμε τότε ως Εκκλησία, και μάλιστα με τον μακαριστό Μητροπολίτη Δρυϊνουπόλεως Σεβαστιανό, όπως είχαμε πράγματι υπερασπιστεί τους Βορειο-Ηπειρώτες; Γιατί κανένας λόγος για τους αδελφούς μας Έλληνες της Ουκρανίας; Γιατί διακριτική σιωπή όταν οι ορδές των βαρβάρων βομβάρδιζαν τις κοιτίδες του αρχέγονου Χριστιανισμού στη Μέση Ανατολή; Γιατί σιγή ιχθύος ή αναιμικά ανακοινωθέντα στους διωγμούς του Χριστιανισμού στη Μέση Ανατολή; Και τώρα μας έπιασε ο πόνος για την Ουκρανία;

Ο συντάκτης του κειμένου οπωσδήποτε πήρε εντολές. Εγώ πιστεύω ότι ο Μακαριώτατος δεν συμφωνεί με το κείμενο αυτό. Πήρε οπωσδήποτε ο συντάκτης εντολές.

-ΔΑΜΙΑΝΙΔΗΣ: Καταλαβαίνω ότι λέτε αλλά όταν βάζεις το όνομά σου και την υπογραφή σου από κάτω…

-Ναι. Ναι. Κανονικός Μητροπολίτης στην Ουκρανία είναι ο Μακαριώτατος Ονούφριος. Ο άλλος όπως είχαμε πει και την προηγούμενη φορά είναι ένας λαϊκός που το Οικουμενικό Πατριαρχείο δυστυχώς τον έντυσε ως Αρχιερέα και του έδωσε δήθεν τόμο αυτοκεφαλίας.

Αυτά είναι άκυρα και απαράδεκτα. Θα πρέπει το Οικουμενικό Πατριαρχείο και όλες οι άλλες Εκκλησίες να στοιχηθούν πίσω από το Ευαγγέλιο. Παύλα και τελεία. Αυτή η κατάσταση η οποία επικρατεί -και η εκκλησιαστική κατάσταση η οποία υπήρξε προοίμιον όλου αυτού του γεγονότος το οποίο συμβαίνει μέσα στην Ουκρανία αυτήν την στιγμή και είναι ιδιαίτερα δραματικό- όλη αυτή η κατάσταση πυροδοτήθηκε δυστυχώς και από τις πολιτικές παρεμβάσεις στο Οικουμενικό Πατριαρχείο, στην Εκκλησία της Ελλάδος, στο Πατριαρχείο Αλεξανδρείας.

Εγώ θέλω να σας ρωτήσω κάτι απλό. Πότε ανεγνώρισε ο Πατριάρχης Θεόδωρος τον Επιφάνιο ως δήθεν Μητροπολίτη της Ουκρανίας; Ποιά επίσκεψη, τίνος υπουργού, προηγήθηκε; Τι διηνοίχθη μεταξύ τους; Τί απειλές δέχθηκε; Και πάει λέγοντας. Είστε δημοσιογράφος, κοιτάξτε να τα βρείτε και να μας τα πείτε λεπτομερέστατα.

Ένας μοναδικός Μητροπολίτης είναι ο Ονούφριος. Ο άλλος είναι, με συγχωρείτε για την έκφραση, θα την πω, αλλά είναι κατά κυριολεξία, ΕΙΝΑΙ ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗΣ !

… Η φύση του καθεστώτος [στην Ουκρανία] είναι καθαρά ολοκληρωτική. Δεν μπορούμε να υποστηρίζουμε τέτοιες πολιτικές. Ας στρέψουν τα βλέμματά τους προς τις υπερατλαντικές δυνάμεις γιατί και σε εκείνη ακριβώς την περίπτωση θα ήθελα να ακούσω μια φωνή αντίδρασης όταν τρώγαν την Συρία, όταν τρώγαν τον Λίβανο, όταν τρώγαν το Ιράκ και ούτω καθεξής.

Τότε δεν γινόταν πόλεμος; Τώρα υπάρχει πόλεμος;

Άρα οι θέσεις τις οποίες λαμβάνουν μέσα από τα κείμενα αυτά είναι καθαρά ετεροβαρείς και είναι κατά άμεση επίδραση των πολιτικών σκοπιμοτήτων. Το κείμενο δεν μας εκπροσωπεί ως Χριστιανούς. Η συνείδηση της Εκκλησίας το αποστρέφεται και το απορρίπτει. …

---

Η ΑΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΗ, ΕΠΙΕΙΚΏΣ ΨΕΥΔΕΣΤΑΤΗ, επιστολή του Αρχιεπ. Ιερωνύμου στον Πατριάρχη Μόσχας.

Επιστολή Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερωνύμου προς τον Πατριάρχην Μόσχας και πάσης Ρωσσίας κ. Κύριλλον
(14/3/2022).

Αθήνησι, 4η Μαρτίου 2022

Μακαριώτατε και Αγιώτατε Πατριάρχα Μοσχας και πάσης Ρωσίας, εν Χριστώ τω Θεώ λίαν αγαπητέ και περιπόθητε αδελφέ και συλλειτουργέ της ημών Μετριότητος, κύριε Κύριλλε, την Υμετέραν Μακαριότητα εν Κυρίω κατασπαζόμενοι, υπερήδιστα προσαγορεύομεν.

Μετά πολλής ανησυχίας και βαρυαλγούσης καρδίας παρακολουθούμεν τας τραγικάς εξελίξεις του πολέμου, όστις διεξάγεται κατ’ αυτάς τας ημέρας εις την χώραν της Ουκρανίας. Αι συνεχείς επιθέσεις και τα αλλεπάλληλα κύματα βομβαρδισμών, αποφάσει και εντολή της Ρωσικής ηγεσίας, καθιστώσι την ουκρανικήν γην, ημέρα τη ημέρα, «τόπον βασάνου», αφάτου θλίψεως εκ των επισυμβάντων θανάτων και ερειπίων. Δυστυχώς, ουχί μόνον ο λαός διώκεται, αλλά και ζωτικαί υποδομαί, ιστορικά κτήρια, μνημεία πολιτισμού, ακόμη και Ιεροί Ναοί, ως ο Ορθόδοξος Καθεδρικός Ιερός Ναός του Χαρκόβου, καταστρέφονται.
Η Εκκλησία της Ελλάδος αισθάνεται έντονον το χρέος να υψώση φωνήν διαμαρτυρίας υπέρ πάντων των, ως μη ώφειλε, θυμάτων του πολέμου και υπέρ πάντων των διωκομένων. Θρηνεί δι’ όσους εθανατώθησαν, αλλά και δι’ όσους εισέτι δοκιμάζονται και διώκονται εκ της κακότητος, της μισαλλοδοξίας και της βαρβαρότητος, αίτινες προέρχονται, δυστυχώς, ουχί εξ αλλοπίστων, αλλ’ εξ ομοδόξων Χριστιανών.
Η Εκκλησία της Ελλάδος, συνδεδεμένη δια μακροχρονίων και ακαταλύτων δεσμών εν Χριστώ αγάπης και φιλίας μετά της εν Ρωσία αδελφής Ορθοδόξου Εκκλησίας, απευθύνει θερμοτάτην έκκλησιν προς την Υμετέραν Μακαριότητα και σύμπασαν την Αγιωτάτην Εκκλησίαν της Ρωσίας ίνα, επ’ αφορμή και της επικειμένης ενάρξεως της Αγίας και Μεγάλης Τεσσαρακοστής, αντισταθή εις τα πολεμικά σχέδια των κοσμικών ηγετών και εστέ βέβαιος ότι η παρέμβασις της Υμετέρας Μακαριότητος προς τον ανωτέρω σκοπόν θα αποβή καταλυτική. Η εκκλησιαστική αύτη παρέμβασις και η έμπρακτος μαρτυρία της αγάπης, της ειρήνης και της καταλλαγής, παρέχει ελπίδα δια την κατάπαυσιν του πολέμου και την απόσυρσιν των ρωσικών στρατευμάτων εκ της Ουκρανίας.
Επιπροσθέτως, η εν λόγω παρέμβασις εκ μέρους της Υμετέρας Μακαριότητος θα συμβάλη καθοριστικώς και εις την περαιτέρω αύξησιν της δυναμικής των Ορθοδόξων Εκκλησιών εν τω συγχρόνω κόσμω, καθ’ ότι ο πόλεμος μεταξύ ομοδόξων Εθνών απομειοί την φερεγγυότητα ημών ως Χριστιανών, οίτινες, καίτοι έχομεν πρωταρχικόν καθήκον να κηρύσσωμεν την ειρήνην, εν τούτοις δεν την εφαρμόζομεν εν τη πράξει, προξενούντες ποικίλας αρνητικάς συνεπείας αναφορικώς προς το κύρος και την εν γένει παρουσίαν τής Ορθοδόξου Εκκλησίας, διαχριστιανικώς και παγκοσμίως.

Μακαριώτατε,
Έχοντες υπ’ όψιν την βαρύτητα του Κυριακού λόγου «ου πας ο λέγων μοι Κυριε Κυριε, εισελεύσεται εις την βασιλείαν των ουρανών, αλλ’ ο ποιών το θέλημα του πατρός μου του εν ουρανοίς» (Ματθ. 7, 21), κατακλείομεν την παρούσαν, απευθύνοντες διάπυρον παράκλησιν προς Υμάς, δια την σταθεράν συστοίχισιν Υμών τε και ημών προς τας εντολάς του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού δι’ αγάπην, φιλαδελφίαν και έμπρακτον εφαρμογήν της Αποστολικής επισημάνσεως: «υμείς δε εστε σώμα Χριστού και μέλη εκ μέρους» (Α´ Κορ. 12, 27).
Είναι αδήριτος η ανάγκη κατ’ αυτάς τας κρισίμους ώρας να επιβεβαιώσωμεν την αυτοσυνειδησίαν ταύτην της Ορθοδόξου Εκκλησίας ως του ενός και αδιαιρέτου Σωματος του Χριστού, συμβάλλοντες εν τω συνδέσμω της αγάπης εις την επικράτησιν της ειρήνης, ήτις εστίν Αυτός ο Χριστός. Τοιουτοτρόπως η Ορθόδοξος Εκκλησία θα αναδειχθή ως ο γνησιώτερος και ισχυρότερος ειρηνοποιός παράγων μεταξύ των δύο λαών, του Ρωσικού και του Ουκρανικού, οίτινες μετέχουσι κοινών παραδόσεων αιώνων, κυρίως δ’ όμως της Ορθοδόξου Πίστεως της Μιας, Αγίας, Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας.
Επί δε τούτοις, και αύθις κατασπαζόμενοι την Υμετέραν πεφιλημένην Μακαριότητα φιλήματι αγίω, διατελούμεν
Αγαπητός εν Χριστώ αδελφός
+ο Αθηνών Ιερώνυμος, Πρόεδρος

---

ΤΑΣ ΘΥΡΑΣ