~ Iερά Ελληνορθόδοξος Μονή Αγίου Ιωάννου του Θεριστού στην Καλαβρία.

 

Τη 23η του μηνός Φεβρουαρίου η μνήμη του εν Αγιοις Πατρός ημών Ιωάννου του Θεριστού

 

  

Ἐν σκηναῖς οὐρανίαις ἡ καθαρὰ καιὶ ἄμωμος, ψυχή σου χοροβατεῖ, σὺν Ἀγγέλοις Ὅσιε, καὶ σὺν πᾶσι Ἁγίοις, καὶ ἐπὶ γῆς καὶ πάντιμος, σορὸς τῶν λειψάνων σου, ἐκτελεῖ παράδοξα, τοῖς πίστει προστρέχουσι, δόξαν ἐκομίσω, παρὰ τοῦ στεφοδότου, ἀξίαν τῶν πόνων σου, εἰληφὼς τὴν ἀντάμειψιν, Ἰωάννη μακάριε, πρέσβευε Χριστῷ τῷ Θεῷ, τῶν πταισμάτων τὴν ἄφεσιν.

 

Ο όσιος Ιωάννης ο θεριστής ανήκει στους Ορθοδόξους Αγίους της Δύσεως του 11^ου αιώνος. Η καταγωγή του ήταν από την Καλαβρία, από το Κουρσάνο κοντά στο Στύλο. Τόπος όμως της γεννήσεώς του ήταν πιθανώς το Παλέρμο της Σικελίας. Εκεί βρέθηκε εγκυμονούσα η μητέρα του Καλλίστη, συρομένη αιχμάλωτη από Σαρακηνούς πειρατές. Και εκεί τον γέννησε μέσα στο χαρέμι ενός φημισμένου μουσουλμάνου. Η πιστή μητέρα φρόντισε με αίσθημα ευθύνης να γαλουχήσει το μικρός της σπλάχνο με τα νάματα της Ορθοδόξου Πίστεως και να το καθοδηγήσει σύμφωνα με το θέλημα του Κυρίου Ιησού Χριστού. Και το μικρό παιδί δεχόταν με δίψα τη θεία διδασκαλία. Καθώς μεγάλωνε, ποθούσε με λαχτάρα να βαπτισθεί και να γίνει Χριστιανός. Γι’ αυτό σε ηλικία 14 ετών έφυγε κρυφά μόνος του και ήρθε στην Καλαβρία, στον τόπο των προγόνων του. Εκεί ο μικρός έφηβος συναντήθηκε με τον τοπικό Επίσκοπο. Του εξέφρασε την επιθυμία του. Και αφού ο Επίσκοπος εξακρίβωσε την αγνότητα των προθέσεών του, τον κατήχησε και τον βάπτισε δίνοντάς του το όνομα Ιωάννης.

Το όνομα του μεγάλου ασκητή της ερήμου του Ιορδάνη, του Τιμίου Προδρόμου, συγκινούσε αφάνταστα τον Όσιό μας. Με πολλή ευλάβεια ασπαζόταν την ιερή εικόνα του και επιθυμούσε βαθιά να ακολουθήσει τον μοναχικό βίο. Με υπόδειξη του Επισκόπου ο Όσιος ήλθε στο όρος Κονσολίνο σε κάποιο αρχαίο μοναστήρι. Εκεί δύο ευλαβείς ασκητές, ο όσιος Αμβρόσιος και ο όσιος Νικόλαος, μύησαν τον Ιωάννη στην ορθόδοξη ασκητική ζωή. Ο όσιος Ιωάννης, αφού παρέδωσε στους πτωχούς τον πλούτο που βρήκε κρυμμένο στο πατρικό του σπίτι, αφοσιώθηκε απερίσπαστος στην εν Χριστώ άσκησή του.

Ασκούσε αγόγγυστη υπακοή στους προεστώτες, εργαζόταν τα διακονήματα με χαρά και προσευχόταν αδιάλειπτα. Δεν παρέλειπε όμως και το καθήκον της αγάπης προς τους ανθρώπους. Ο Ιωάννης ήταν φύση καλοσυνάτη και στοργική. Έδειχνε ιδιαίτερη προθυμία να βοηθεί τους πτωχούς χωρικούς στα χωράφια στο θερισμό την εποχή του καλοκαιριού.

Ο Συναξαριστής μάς αναφέρει και ένα παράδοξο γεγονός. Συνέβη κάποτε ο όσιος Ιωάννης να επισκεφθεί σε ώρα θερισμού χωρικούς στα χωράφια τους. Και με καλοσύνη τους πρόσφερε λίγο φαγητό και κρασί. Καθώς δε ξεκουράζονταν οι χωρικοί, ξέσπασε καταιγίδα και αυτοί έτρεξαν να ασφαλιστούν. Όταν επέστρεψαν λίγο μετά στα χωράφια τους, αντίκρισαν έκπληκτοι ένα θαύμα: όλο τον καρπό θερισμένο και ασφαλισμένο σε δεμάτια! Τι είχε συμβεί; Ο Ιωάννης είχε προλάβει, πριν ξεσπάσει η πρωινή αυτή καταιγίδα, με τρόπο ταχύτατο – θαυματουργικό να θερίσει και να δεματίσει τον καρπό. Στο θαύμα ακριβώς αυτό οφείλεται η προσωνυμία του «θεριστής».

Ο Όσιος έκτισε μεγαλύτερο μοναστήρι στο όνομα της «αγίας μητέρας του Θεού». Και υπήρξε ο ίδιος κτήτοράς του και ηγούμενος με μεγάλο κύρος. Έδινε πρώτος το παράδειγμα ενός καλού ποιμένος που φρόντιζε με θυσία και ανιδιοτέλεια για τα λογικά του πρόβατα – τους μοναχούς του.

Ζούσε με πολύ μεγάλη εγκράτεια και νήψη και επιτελούσε θαύματα θεραπείας πολλών ασθενών με τη δύναμη της θερμής προσευχής του.

Ο όσιος Ιωάννης εκοιμήθη ειρηνικά σε ηλικία περίπου 75 ετών. Μετά την κοίμησή του η Μονή μετονομάσθηκε σε ιερά Μονή Οσίου Ιωάννου του Θεριστού και παρέμεινε σε ακμή μέχρι τον 17^ο αιώνα.

Στις ημέρες μας στην ευρύτερη περιοχή της Καλαβρίας συντελείται μια αναγέννηση της Ορθοδοξίας.

Ας δέεται ο όσιος Ιωάννης ο θεριστής, ώστε η ιερά Μονή του – που σήμερα ανακαινίζεται – ποτέ να μην υποταχθεί στο σκοτάδι του Παπισμού, αλλά να μεταδίδει στην πλανεμένη Δύση ανόθευτο το φως της Μίας, Αγίας, Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας και πολλούς προσκυνητές καλοπροαίρετους Ρωμαιοκαθολικούς να μεταστρέφει και να οδηγεί στην αληθινή Ορθόδοξη Πίστη προς δόξαν του Κυρίου Παντοκράτορος.