ψυχοθεραπευτικά

Μιλούσα με έναν φίλο για την Ορθοδοξία μας

και άφησε να εννοηθεί πως του φαίνεται δύσκολο

να είναι "καλός Χριστιανός" σήμερα.

Παρότι είμαι μέγας αμαρτωλός και δεν γνωρίζω πολλά,

θα μοιραστώ τις σκέψεις μου μαζί σας.

Κι ας με συγχωρέσουν αν πιστεύουν πως κάνω λάθη,

οι ιερείς φίλοι μου.

Δεν είναι ανάγκη κάποιος

να βουτήξει στα βαθιά, αμέσως.

Όπως κάποιος μαθαίνει κολύμπι στα ρηχά

έτσι ξεκινά και η επαφή με το Θείο.

Ο Χριστός μας δίνει το χέρι Του

και μας οδηγεί στον Δρόμο Του με ηρεμία.

Νομίζω, αν κάποιος ξεκινήσει το πρώτο βήμα,

λίγα πράγματα αρκούν.

Κάθε πρωί, ένα

"Σ' ευχαριστώ Θεέ μου για την όμορφη μέρα"

ακόμη κι αν ο καιρός είναι χάλια.

Κάθε φορά που χαιρετάς έναν δικό σου,

ένα "Η Παναγιά μαζί σου".

Κάθε φορά που σε ρωτούν αν είσαι καλά,

αν είσαι ευχαριστημένος, αν σου αρκούν αυτά που έχεις

ένα "Δόξα τω Θεό". Όσα κι αν έχεις.

Κάθε φορά που κάνεις σχέδια

ένα "πρώτα ο Θεός".

Κάθε φορά που αμφιβάλεις για το μέλλον

ένα "έχει ο Θεός", ένα "ότι αποφασίσει ο Θεός".

Κάθε φορά, πριν πάρεις μια απόφαση.

ένα "φώτισε με Χριστέ μου να πράξω το σωστό".

Σε κάθε στιγμή απραξίας και βαρεμάρας,

ένα "κύριε Ιησού Χριστέ Ελέησον με".

Κάθε φορά που κάθεσαι στο τραπέζι να φας

ένα "Πάτερ ημών", ένα "Χριστὲ ὁ Θεός ἡμῶν,

εὐλόγησον τὴν βρῶσιν καὶ τὴν πόσιν τῶν δούλων Σου".

Κάθε φορά που έχεις δυσκολίες

ένα "βόηθα Παναγιά μου".

Κάθε βράδυ, ένα ευχαριστώ και μια προσευχούλα.

Μικρή, δεν χρειάζεται μεγάλη, αλλά να τη νιώθεις.

Να μιλάς μαζί Τους σαν να είναι "εκεί".

Να ζητάς σαν μικρό παιδί, αυτά που θέλεις από τον Πατέρα σου.

Αλλά πρώτα να ταπεινώνεσαι. Να ζητάς έλεος.

Μ' αυτές τις μικρές συνήθειες,

νομίζω έχεις κάνει την αρχή.

Τους έχεις βάλει τη ζωή σου.

Μετά Εκείνος, αφού Του έδωσες το χέρι

Ξέρει πως θα σε Καθοδηγήσει

και θα σε Βγάλει στα σημαντικά Ξέφωτα.

 Yannis Bakman