Mπαχάρι,Κανέλλα και Φιλί.

Μπαχάρι, κανέλλα και φιλί

στο πατάρι είναι κρυμμένη η συνταγή

το φως του φεγγαριού και

ο Βόσπορος είναι μόνα

το φανάρι είναι η παιδική μας αγάπη.

 

 

 

Το όνειρο απέθαντο του επαναπατρισμού στην αγκαλιά

των άγιων τόπων της καρδιάς, της αθωότητας

του πηγαίου συναισθήματος , που εξαγνίζει

την ηθελημενη ή αθέλητη συμμετοχή μας

σε μια πραγματικότητα πολύ σκληρή τελικά..

πολυ σκληρή για τους ευαίσθητα Ανθρώπινους.

Ένα πράγμα μπορώ να πώ έντιμα
η επιστήμη κάνει λάθος..όταν
πεθαίνεις κυριολεκτικά
σταματά ο εγκέφαλος πρωτος να λειτουργεί..
εστιάζεις μόνο στον παλμό της καρδιάς
όπως τον νοιώθεις να σβήνει.
Μια εντελώς μοναχική ευθεία γραμμή
κανένα ζιγκ ζαγκ δεν χωρά εδώ.
Ο Θάνατος ο αληθινός δεν είναι
μια εγκεφαλική διαδικασία..
γιατί λοιπόν να είναι η ζώσα στιγμή..;


Όλοι ξέρουμε καλά πως

Aγάπη και Ζωή είναι να μένεις πιστός

στον παλμό της καρδιάς σου.

ΥΓ. δεν κοιτω πια ουτε πισω ουτε μπροστα

εστιάζω μονο στο Τώρα.

Και οταν νοιωθω ανθρώπους

που αγαπώ καλά

τότε το Τώρα μου είναι τοσο όμορφο

όσο το πιο αυθεντικό παιδικό μου Χαμογέλιο.

αερικό