Μεγαληνάρια
Φίμωτρα οὐδόλως ἐν τῷ ναῷ, τῷ ὑγιοδώρῳ, καὶ ἁγίῳ καὶ ἱερῷ, τοῖς βεβαπτισμένοις, εἰς ὄνομα Κυρίου, προσήκει τῇ προφάσει, ὑγείας σώματος.
Φιμωτροφορία ἡ ἐν ναῷ, ἔνδειξις ὑπάρχει, ἀσεβείας πρὸς τὸν Θεόν, τὸν ἡγιακότα, ναὸν αὐτοῦ καὶ δόντα, αὐτὸν εἰς θεραπείαν, ψυχῆς καὶ σώματος.
Πίστις ἀθετεῖται ἡ τοῦ Χριστοῦ, τῇ ψευδεῖ προφάσει, τῆς ὑγείας τοῦ χοϊκοῦ, σώματος· διόπερ, ψυχῇ ἀνδρειοτάτῃ, πατρῴᾳ παραδόσει, δεῦτε στοιχήσωμεν.
Εἴδωλον ὑγείας τὸ μυσαρόν, ἔστησαν ἐν μέσῳ, τοῦ ναοῦ σου τοῦ ἱεροῦ, χεῖρες παρανόμων, σὴν χάριν ἀθετούντων, καὶ δύναμίν σου Σῶτερ, οἴμοι τὴν ἄμαχον.
Τὴν πανσθενουργὸν χάριν σου Χριστέ, ὄφεως ἀπάτῃ, ἀθετοῦντας καὶ ἐν ναῷ, τῷ ἱερωτάτῳ, τὸ εἴδωλον ὑγείας, ἀφρόνως προσκυνοῦντας, φώτισον Κύριε.
Ἦχος δ´. Ὡς γενναῖον ἐν μάρτυσιν.
Καινοτόμος ἀσέβεια, καὶ Θεοῦ ἀλλοτρίωσις, καὶ ναοῦ ἀθέτησις ἱερότητος, ἡ τῆς λατρείας ἀλλοίωσις, τῷ δόγματι καίσαρος, ἀσεβοῦς τῷ ἀσεβεῖ, τῷ κελεύοντι φίμωτρα, φέρειν ἅπαντας, τοὺς πιστοὺς καὶ ἀφίστασθαι ἀλλήλων, τοὺς ἐν πίστει ἡνωμένους, καὶ ἐν ἁγίῳ βαπτίσματι.
Ἦχος πλ. δ´. Ταῖς τῶν δακρύων σου ῥοαῖς.
Καινοτομία ἀσεβής, ἐν ναῷ τῷ ἁγίῳ πέλει τὰ φίμωτρα, ἐπὶ τὰ πρόσωπα πιστῶν, βεβαπτισμένων Τριάδος μέγα εἰς ὄνομα· διὸ ἀγαπητοί, ταῖς τῶν πατέρων πάντες στοιχήσωμεν, ἱεραῖς παραδόσεσιν, ἵνα τῷ ἐλέει Θεοῦ, σωθῶσιν αἱ ψυχαὶ ἡμῶν.
Ἦχος γ´. Θείας πίστεως.
Χεῖρες βέβηλοι ἐν τῷ ναῷ σου, δόλῳ εἴδωλον τὸ τῆς ὑγείας, βλασφημοῦντες τὴν σὴν δύναμιν ἔστησαν, ἀλλ' οἱ πιστοί σε τὸν μόνον ἀθάνατον, ἐκδυσωποῦμεν φιλάνθρωπε Κύριε· Ἐναπόσταξον ῥανίδα θείου ἐλέους σου, καὶ ἴασαι ψυχὰς ἡμῶν καὶ σώματα.
Ἦχος δ´. Ἐπεφάνης σήμερον.
Ἐκ δεινῆς αἱρέσεως, ναομαχίας, μὴ ἐλλίπῃς Κύριε, διαφυλάττων Ἰησοῦ, τῆς Ἐκκλησίας τὸ ποίμνιον· σὺ γὰρ ὑπάρχεις, πιστῶν τὸ κραταίωμα.
6 σχόλια:
...αν και βυζαντινότροπη η ζωγραφιά
θυμίζει στο όλο πνεύμα της
κάτι προτεσταντικά και
ιεχωβιτικα φυλλαδιάκια,
(που παλιότερα τα είχαν μιμηθεί
και κατι..."δικές" μας "ομάδες"
-ο νοών νοείτω- ...!)
ο ευσεβισμός...reloaded σε ...αγαπουλινισμό...
απλώνεται σαν το δίχτυ...
και συλλαμβάνει...
ακατήχητους και...κακοκατηχημένους
αλλά κυρίως, όσους βολεμένους σε μικροσυμφέροντα, φοβουνται
μήπως μείνουν στον άσσο...!
πάντως, ο κος Τσιλιμιγκάκης,
είναι απολαυστικότατος και ακριβής,
ευχαριστούμε!
Αξιότιμε κ. Τσιλιμιγκάκη, συγχαίρω θερμώς!
Έχετε τάλαντο, αγαπητέ αδελφέ, και είθε να συνεχίσετε να το χρησιμοποιείτε προς δόξαν Θεού.
Θα ήθελα να σας ρωτήσω κάτι σχετικό με την υμνογραφία.
Αν θέλετε μπορείτε να επικοινωνήσετε μαζί μου στο: krufosxoleio@yahoo.gr
Με εκτίμηση,
Νικόλαος Μάννης
Όλα καλά , όμως είναι πέρα για πέρα λάθος η στίξη τάχα σύμφωνα μέ το μέλος . Τί θα πεί αυτό ? Το μέλος ως μουσική έχει τα δικά της σημάδια και παύσεις . Το θέμα είναι στο κείμενο νά βγαίνει νόημα .
κ. Λωρίτου, όποιος γνωρίζει βυζαντινή μουσική ξέρει πως οι υμνογραφικοί κανόνες ορίζουν η μελοποιΐα να γίνεται με βάση τον ρυθμό του μέλους και όχι με βάση το νόημα.
Ιδού ένα γνωστό παράδειγμα για ένα μέλος που γνωρίζουμε να ψάλλουμε όλοι:
Τῇ ὑπερμάχῳ στρατηγῷ τὰ νικητήρια, (+παύση)
ὡς λυτρωθεῖσα τῶν δεινῶν, εὐχαριστήρια, (+παύση)
ἀναγράφω σοι ἡ Πόλις σου, Θεοτόκε· κλπ῎
Με βάση την ως άνω άποψή σας (και για να βγαίνει τάχα νόημα!) θα έπρεπε να ψάλλεται ως εξής:
Τῇ ὑπερμάχῳ στρατηγῷ τὰ νικητήρια, (+παύση)
ὡς λυτρωθεῖσα τῶν δεινῶν, (+παύση)
εὐχαριστήρια ἀναγράφω σοι ἡ Πόλις σου, Θεοτόκε· κλπ.
Άριστος λοιπόν ο κ. Τσιλιμιγκάκης!
Καλά κ. Μάννη !
Απλά εξέφρασα την γνώμη μου , οτι χάριν του μέλους δεν πρέπει νά κατασπαράσσεται ο ύμνος , που πρέπει νά τον διέπουν οι γραμματικοί και συντακτικοί κανόνες. Οι ειδικοί μουσικοί , που ψάλλουν τον ύμνο, αλλά και οποιοσδήποτε άλλος σύμφωνα μέ τα προσόμοια , γνωρίζουν το μέλος και το γράψιμό του . Δεν συμπίπτουν οι παύσεις της μουσικής γραμμής μέ το νόημα του ύμνου , άν και θα ήταν επιθυμητό , αλλά αυτό δεν γίνεται . Ο επαίων μουσικός δεν παρασύρεται στο μέλος απο τις συντακτικές στίξεις . Το μέλος καθορίζεται απο την παραλλαγή .
Τέλος πάντων δεν είναι θέμα αυτό . Εάν αυτό εφαρμόζεται απο παλαιά , είναι πρός μία πρακτική διευκόλυνση των ψαλτάδων , που οδηγεί στον μηχανισμό . Ομως αυτό είναι αχρείαστο.
Ευχαριστώ .
Δημοσίευση σχολίου