Η
επαρχία Καλαμπάκας- και όχι μόνο- έχει ταυτισθεί με την επιβλητική και
αινιγματική λέξη "Μετέωρα", την ιερή λιθόπολη, το πέτρινο δάσος με
τους θεόσταλτους βράχους, σπάνιο φαινόμενο που έχει εγγραφεί στον
κατάλογο Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς της UNESCO.
Χιλιάδες οι επισκέπτες και οι προσκυνητές που το κατακλύζουν, εκατοντάδες οι συγγραφείς και αναλυτές που ασχολήθηκαν και
ασχολούνται ανά τους αιώνες με τον τόπο αυτό, προσπαθώντας να αιτιολογήσουν τη δημιουργία του, αλλά και τον τρόπο επιβίωσης όσων ανέβηκαν και συνεχίζουν να ανεβαίνουν στις Μετεωρίτικες Μονές.
Σκοπός αυτών των ανθρώπων είναι η ασκητική βιοτή και ανάπαυση αλλά και η ένωσή τους με μυστική κλίμακα με το Θείο, ενώ μέσω των προσευχών τους έχουν τάξει εαυτούς να βοηθούν όλους όσοι διανύουν μια δύσκολη πορεία ζωής.
Όπως αναφέρει σε σχετική της μελέτη η Κρυσταλλία Μαντζανά, αρχαιολόγος, προϊσταμένη της 19ης Εφορείας Βυζαντινών Αρχαιοτήτων, γύρω από αυτό το θαυμαστό και επιβλητικό τοπίο του κόσμου εντοπίζονται και μνημεία, μοναδικά και αξιόλογα, που στέκουν "σιωπηλά", περιμένοντας να κεντρίσουν το ενδιαφέρον των επισκεπτών, αλλά και συγγραφέων και μελετητών.
Ένα από αυτά τα μνημεία, τη Βασιλική, ο επισκέπτης την προσπερνά γιατί το βλέμμα του, όπως εξηγεί στο ΑΠΕ-ΜΠΕ η κ. Μαντζανά, προσελκύει το Μετεωρίτικο συγκρότημα. Και, όμως, ο ναός του Αγ. Νικολάου, στο κέντρο της, κτίσθηκε από τη γνωστή Κυρά Βασιλική των Ιωαννίνων, στα 1818, σύμφωνα με λιθανάγλυφη κτητορική επιγραφή, η οποία αναφέρει: "ο ναός ανεκαινίσθη εκ θεμελίων'' δια συνδρομής Βασιλικής αυθεντίας Βοϊβόντας".
Πρόκειται για θολοσκέπαστη βασιλική, με υπερυψωμένο το μεσαίο κλίτος, νάρθηκα και τοξωτή στεγασμένη στοά, που περιτρέχει την νότια και δυτική πλευρά.
Χιλιάδες οι επισκέπτες και οι προσκυνητές που το κατακλύζουν, εκατοντάδες οι συγγραφείς και αναλυτές που ασχολήθηκαν και
ασχολούνται ανά τους αιώνες με τον τόπο αυτό, προσπαθώντας να αιτιολογήσουν τη δημιουργία του, αλλά και τον τρόπο επιβίωσης όσων ανέβηκαν και συνεχίζουν να ανεβαίνουν στις Μετεωρίτικες Μονές.
Σκοπός αυτών των ανθρώπων είναι η ασκητική βιοτή και ανάπαυση αλλά και η ένωσή τους με μυστική κλίμακα με το Θείο, ενώ μέσω των προσευχών τους έχουν τάξει εαυτούς να βοηθούν όλους όσοι διανύουν μια δύσκολη πορεία ζωής.
Όπως αναφέρει σε σχετική της μελέτη η Κρυσταλλία Μαντζανά, αρχαιολόγος, προϊσταμένη της 19ης Εφορείας Βυζαντινών Αρχαιοτήτων, γύρω από αυτό το θαυμαστό και επιβλητικό τοπίο του κόσμου εντοπίζονται και μνημεία, μοναδικά και αξιόλογα, που στέκουν "σιωπηλά", περιμένοντας να κεντρίσουν το ενδιαφέρον των επισκεπτών, αλλά και συγγραφέων και μελετητών.
Ένα από αυτά τα μνημεία, τη Βασιλική, ο επισκέπτης την προσπερνά γιατί το βλέμμα του, όπως εξηγεί στο ΑΠΕ-ΜΠΕ η κ. Μαντζανά, προσελκύει το Μετεωρίτικο συγκρότημα. Και, όμως, ο ναός του Αγ. Νικολάου, στο κέντρο της, κτίσθηκε από τη γνωστή Κυρά Βασιλική των Ιωαννίνων, στα 1818, σύμφωνα με λιθανάγλυφη κτητορική επιγραφή, η οποία αναφέρει: "ο ναός ανεκαινίσθη εκ θεμελίων'' δια συνδρομής Βασιλικής αυθεντίας Βοϊβόντας".
Πρόκειται για θολοσκέπαστη βασιλική, με υπερυψωμένο το μεσαίο κλίτος, νάρθηκα και τοξωτή στεγασμένη στοά, που περιτρέχει την νότια και δυτική πλευρά.
2 σχόλια:
Η απτή, η χειροπιαστή
και οφθαλμοφανής μαρτυρία,
τού τι είναι...και τί σημαίνει
τελικά
η σ υ χ α σ μ ό ς...
όταν, μέσα στην πιό μαύρη σκλαβιά,
των εκατό πρώτων χρόνων
στον ρυπαρό τούρκο...
φτιάχτηκαν αυτά τα απίστευτα καστρομονάστηρα
κι αγιογραφήθηκαν με μιά τεχνη που
νομίζω πώς ξεπερνούν και την πιο υψηλη τέχνη τού...ας πούμε
"ελεύθερου βυζαντίου"*...
__________________________
* που μετά την ανάσα ζωής,
που τού έδωσε ο Άγιος Ιωάννης Βατάτζης στην ταπεινή Ν ί κ α ι α
οι αριστοκράτες, ερωτευμένοι με την δύση και τα "καλούδια" της,
χαντάκωσαν την δεύτερη ευκαιρία που δόθηκε στην Ρωμανία μας
κυνηγώντας την πίστη μας,
την ορθοδοξία
που δεν προσκυνούσε την παντόφλα του καίσαρα ποντίφικα...!
Η απτή, η χειροπιαστή
και οφθαλμοφανής μαρτυρία,
τού τι είναι...και τί σημαίνει
τελικά
η σ υ χ α σ μ ό ς...
αφού, μέσα στην πιό μαύρη σκλαβιά,
τών εκατό πρώτων χρόνων
στον ρυπαρό τούρκο
φτιάχτηκαν, αυτά τα απίστευτα καστρομονάστηρα
κι αγιογραφήθηκαν με μιά τέχνη που
νομίζω πώς ξεπερνούν και την πιο υψηλη τέχνη τού...ας πούμε...
"ελεύθερου" ύστερου βυζαντίου*...
__________________________
* που μετά την ανάσα ζωής,
που τού έδωσε ο Άγιος Ιωάννης Βατάτζης στην ταπεινή Ν ί κ α ι α
οι αριστοκράτες, ερωτευμένοι με την δύση και τα "καλούδια" της,
χαντάκωσαν την δεύτερη ευκαιρία που δόθηκε στην Ρωμανία μας
κυνηγώντας την πίστη μας
-την ορθοδοξία-
που δεν προσκυνούσε την παντόφλα του καίσαρα ποντίφικα...
κι οδηγώντας την Ρωμανία
στην εξάντληση...
την αποστασία...
και την υποταγή σε σιχαμερούς αλλοφυλους...
Δημοσίευση σχολίου