Ανακομιδή των Ιερών Λειψάνων του Άγίου Νεομάρτυρος Γεωργίου στα Ιωάννινα στις 26 Οκτωβρίου 1971 επί Μητροπολίτου Σεραφείμ του μ.τ. Αρχιεπισκόπου Αθηνών.

 

50 χρόνια από την ανακομιδή των λειψάνων του νεομάρτυρα Γεωργίου των Ιωαννίνων.

Στον τάφο του αγίου κατήλθε ο τότε Πρωτοσύγκελλος και μ.τ.Μητροπολίτης Ιωαννίνων μακαριστός Θεόκλητος ενώ παρέστησαν όλοι οι Μητροπολίτες της Ηπείρου,ο τότε Βοηθός Επίσκοπος Δωδώνης Χρυσόστομος Βούλτσος,μ.τ. Ν.Σμύρνης και ο Υμνογράφος της Μ.τ.Χ. Εκκλησίας Μοναχός Γεράσιμος Μικραγιαννανίτης

Σε εγκύκλιό του στις 12 Οκτωβρίου του 1971 ο Μητροπολίτης Ιωαννίνων κυρός Σεραφείμ επεσήμανε:

«Συνέχει βαθεία συγκίνησις την καρδίαν μου και πληροί την ψυχήν μου δέος και φόβος ιερός, διότι επεφύλαξεν εις εμέ την μεγάλην αυτήν τιμήν ο Ύψιστος, να ψαύσω ο ελάχιστος εγώ και να αποθέσω ο ανάξιος δούλος του, τα Ιερά Λείψανα εκ του τάφου εις τη οικείαν θέσιν των…».

Ο αείμνηστος Μητροπολίτης Ιωαννίνων Θεόκλητος, που με τα χέρια του έβγαλε τα λείψανα από τον τάφο, είχε πει:

«Επιφωσκούσης της εικοστής έκτης Οκτωβρίου, πάσα η πόλις των Ιωαννίνων… προσπελάζοντας τον Τάφο του Νεομάρτυρα Γεωργίου, του εν Ιωανίννοις αθλήσαντος, για να αναλάβει εξ’ αυτού τα καθαγιασθέντα λείψανα του τιμίου σκηνώματος του πολιούχου της… και να αποδώσει την προσήκουσαν τιμήν στα λείψανα του προστάτη της Αγίου, να εκφράσει το θαυμασμό και το δέος, να καταθέσει ικεσίαν εκτενή, για να κερδίσει την πρεσβεία Του, ώστε να καταξιωθεί της, έστω και για ελάχιστα, προσπέλασης στο χώρο του Αγίου και της Θεότητας…».

Για τους πιστούς των Ιωαννίνων, και όχι μόνο, ο νεομάρτυρας Γεώργιος λειτουργεί ως ανυψωτικός μοχλός, ως μαγνήτης του θείου ελέους, της ψυχικής ανάτασης, που προσφέρει τη δικαίωση.

Η γνήσια χριστιανική ζωή του επέφερε κάθαρση της ψυχής του και καρποφορία. Αυτή την καρποφορία, που είναι ένα ζωντανό κήρυγμα και μια διαχρονική αλήθεια, έχει ανάγκη σήμερα η εποχή μας.

Οι αξίες, που στηρίζονται και εμπνέονται από την πίστη στο Χριστό είναι απρόσβλητες από τη φθορά του χρόνου και τις επιβουλές των ανθρώπων.

Οι αξίες, που είναι μονομερώς έργα της ανθρώπινης προσπάθειας έρχονται και παρέρχονται, ακμάζουν και εξαφανίζονται.

Τα λείψανα του νεομάρτυρα Γεωργίου, που τον απαγχόνισαν οι Τούρκοι για την πίστη του, είναι μια μαρτυρία ότι όσοι λησμονούν τις ευεργεσίες του Θεού είναι πνευματικά σκλάβοι.

Εκείνοι, όμως, που στηρίζουν την ύπαρξή τους και εξαρτούν το μεγαλείο τους από την προστασία του Θεού είναι άξιοι της ψυχικής ελευθερίας.

πάτερ Ηλίας Μάκος