ΚΕΡΚΥΡΑ 8 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2021,
Σεβασμιώτατε μητροπολίτη μας.
Σας φιλώ το χέρι και ζητώ ταπεινά την ευλογία σας. Είμαι μία Κερκυραία ορθόδοξη Χριστιανή που με πολλή χαρά περίμενα τη χθεσινή λιτάνευση του σκηνώματος του Αγίου μας, τον οποίο ο φόβος και η απιστία για 2 χρόνια είχε κλείσει ερμητικά εντός του Ναού του. Δόξα σα τον Θεό που επιτέλους θα δινόταν η ευκαιρία στον κόσμο να παρηγορηθεί βλέποντας τον Άγιο Προστάτη του να ευλογεί ξανά την πόλη του και να διώχνει για άλλη μια φορά το κακό όπως τότε με την πανούκλα.
Όμως η θέα των μασκοφορεμένων ιερέων πραγματικά με συνέτριψε. Ποιο χέρι ήταν αυτό που φόρεσε στους ιερείς σας Σεβασμιώτατε τη μάσκα; Ποιος ο λόγος να παρελάσουν οι εκπρόσωποι του κλήρου με κρυμμένα τα πρόσωπα και μάλιστα σε ανοιχτό χώρο; Ποιος φόβος είναι τόσο δυνατός που αναιρεί την ίδια τη λιτάνευση που πραγματοποιείται για χάρη της σωτηρίας από (αντίστοιχη;) πανδημία; Ποια μέσα ενημέρωσης τρομοκρατούν τόσο να υπακούουν οι Χριστιανοί στο σύστημα αδιάκριτα μασκοφορώντας τους αποστολικούς διαδόχους του Αγίου; Δεν έχουμε παραδείγματα από την εκκλησιαστική ιστορία στα οποία οι άνθρωποι ξεπερνώντας τη λογική επιστημονική πρόγνωση του καιρού πήγαιναν με ομπρέλες στις λιτανευτικές δεήσεις για βροχή; Εμείς οι απλοί πιστοί Σεβασμιώτατε από ποιον θα πάρουμε κουράγιο, πίστη και ελπίδα; Πως οι ιερείς θα μας μεταλαμπαδεύσουν αφοβία και πίστη στο θαύμα όταν υποτασσόμενοι στον Καίσαρα κρύβουν το πρόσωπό τους;
Οι επιδημίες όπως μας έχει διδάξει η ιστορία έρχονται και φεύγουν. Οι επιλογές όμως του κάθε ανθρώπου γράφονται στο βιβλίο της ζωής του κι ας φαίνονται για την ώρα μικρές και ασήμαντες.
Σας φιλώ το χέρι και ζητώ να με συγχωρέσετε για το θάρρος και το θράσος μου.
Υ.Γ Τουλάχιστον χάρηκα που είδα καθαρό το δικό σας πρόσωπο
Υ.Γ2. Για αποφυγή παρανοήσεων δεν είμαι ούτε
αντεμβολίστρια ούτε ψεκασμένη απ όσο νιώθω.
Γεωργια Αλεξοπουλου
1 σχόλιο:
Έτσι και φωλιάσει ο φόβος
στην καρδιά τού ανθρώπου
και αρχίσει να κακομελετάει,
πληθαίνοντας τούς λογισμούς...
τότε αυτοί...ξεθαρεύουν
και αποκτουν...δικαίωμα...
θρονιάζονται λοιπόν
μέσα στην θολούρα που δημιουργούν
στον Ν ο ύ μας
και μας μετατρέπουν σε...
γκαζτετάκι τους...
εξοβελίζοντας κάθε σωφροσύνη μας
και κάθε ν η φ ά λ ι α σκέψη...!
...
Φυσικά γιά να πούμε και τού στραβού το δίκιο, για πολλούς παίζει πάντα
μεγάλο ρόλο και ο φόβος
τού ρουφιάνου...
(τού κουτσομπολιού...
τών ψυθιριστών...
και κάθε ταλαίπωρου, κακόβουλου
κομπλεξικού, που σε τέτοιους
καιρούς, βρίσκει νομίζει την ευκαιρία της ζωής του...)
Δημοσίευση σχολίου