Δευτέρα 25 Οκτωβρίου 2021

Λίγο νερό ρε Παιδιά

5 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Επική σκηνή επικής ταινίας! Ειδικά εκεί στο τέλος που αρχίζει τις φάπες! Το νου σας ρεμάλια!

Ο Λάμπρος Κωνσταντάρας, λίγο να μας ακούει ο Θεός, λίγο όχι πολύ, πρέπει νά 'ναι πολύ μέσα στον Παράδεισο. Τόσες φορές που έχουμε πει θεοσχωρέστον το Λαμπρούκο με το γέλιο που μας χάρισε!

Ανώνυμος είπε...

Το κακό είναι ότι με την έκφραση «αει στο...» γίνεται ο άνθρωπος συνεργός του πονηρού γιατί χωρίς να το καταλαβαίνει στέλνει λεκτικά κόσμο στην κόλαση. Και μαθαίνει και τους άλλους να βρίζουν - καταριούνται, ασυναίσθητα.

Κι από αυτές τις ταινίες, που τόσο μας αρέσουν, αυτή η έκφραση αν έλειπε θα ήταν καλύτερες.
Θεός σχωρέστους.

Ανώνυμος είπε...

Το νου σας ρεμάλια! Μην τον τρομάξετε και μας φύγει! Τό 'χε πάρει απ' την ταινία και μας τό 'λεγε στα αγόρια η συγχωρεμένη η μάνα μου τότε που ερχόταν ο γαμπρός μου να ζητήσει την αδερφή μου! Χαχαχα εμνήσθην ημερών αρχαίων.

Ν/Α είπε...

Ακριβώς έτσι όπως τα λες. Μπράβο που συνέλαβες την παγίδα, που την βάζουν στα σπίτια μας. Καλά τα έλεγε ο Άγιος Κοσμάς.

ἐμπεσῶν εἰς λάκκον τις είπε...

Δυστυχώς, όλες αυτές οι ταινίες

που χρησιμοποιούσαν συμπαθείς τύπους, που μάς θύμιζαν τους
συγγενείς και οικείους μας

ανεπαίσθητα και υπόγεια,
μετέφεραν τα σπέρματα μιας καινούριας ζωής

που ανεπαίσθητα μας διαπότισε
πρώτα με τα θεωρούμενα..."μικρά"
και... σιγά σιγά, με όλο και

περισσότερα και μεγαλύτερα

έως ότου όλα έγιναν γκρίζα

και πλέον... φώς και σκιά...
δυσκολα ξεχωρίζουν...!