Το Οικουμενικό Αιρεσιαρχείο και ο επικίνδυνος Πατριάρχης

Στη συνάντηση με τον Πανουκρανικό Συμβούλιο των Εκκλησιών και Θρησκευτικών Οργανώσεων (ΠΣΕκΘΟ)¹, η οποία πραγματοποιήθηκε στις 23 Αυγούστου στο Κίεβο, ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος άδραξε την ευκαιρία να εισηγηθεί υπέρ του Οικουμενισμού. Βασικός άξονας των λόγων του ήταν ο διαχριστιανικός και διαθρησκευτικός διάλογος στο σύγχρονο κόσμο

. Η σοκαριστική τοποθέτηση, η οποία φανερώνει πως ως «λύκος βαρύς», ο Οικουμενικός Πατριάρχης απειλεί να κατασπαράξει την ενότητα της Μίας, Αγίας, Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας, είναι η εξής: «Οι ορθόδοξοι και οι καθολικοί θέλουν να ανακτήσουν την ενότητα στην από κοινού μετάληψη».

 Συνέχισε το οικουμενιστικό του παραλήρημα με τα παρακάτω: «Ο διάλογος είναι μέσο, με το οποίο καλούμαστε να λύνουμε τις διαφορές μας, να συμπράττουμε στην ανοχή, να παλεύουμε ενάντια στην προκατάληψη και τη μισαλλοδοξία, να κτίζουμε την ειρήνη και την ομόνοια, την αλληλεγγύη και τη συνεργασία. Είναι το σημάδι της ελπίδας, ότι, παρά τα αίσχη του 20ου αιώνα, την πιο σκληρή εποχή στην ιστορία της ανθρωπότητας, η δική μας αντίληψη του διαλόγου γίνεται όλο και πιο σημαντικό εργαλείο για να κτίσουμε τις γέφυρες για τη συμφιλίωση. Αυτή η κίνηση της σύγκλισης και της συμφιλίωσης στον κόσμο μας ρητά επιβεβαιώνεται από την προσέγγιση των χριστιανών στον οικουμενικό διάλογο».

Μέσα από τους Κανόνες της Ορθόδοξης Εκκλησίας, την Ιερά Παράδοση και τις διδαχές των Αγίων Πατέρων, καταλαβαίνουμε πως το πνεύμα που υπηρετεί ο Πατριάρχης μας δεν είναι το πνεύμα του Θεού, αλλά το πνεύμα που ο διάβολος επιβάλλει. Όλα όσα αιρετικά και σχισματικά προωθεί και ασπάζεται, τα όρισε η Αγία μας Εκκλησία ως τα μέσα με τα οποία ο διάβολος προσπαθεί να διαμερίσει το σώμα του Χριστού. «Τας των αιρετικών ζιζανίων επισποράς εν τη του Χριστού Εκκλησία ο παμπόνηρος καταβαλών καί ταύτας ορών τη μαχαίρα του Πνεύματος εκτεμνομένας πορρίζους, εφ ετέραν ήλθεν μεθοδείας οδόν, την των σχισματικών μανία το Χριστού Σώμα μετερίζειν επιχειρών²».

Για το χριστεπώνυμο πλήρωμα, η συνέχεια