Ἡ θρησκεία τοῦ Χριστοῦ εἶναι πονεμένη θρησκεία, ὁ ἴδιος ὁ Χριστὸς καρφώθηκε ἀπάνω στὸ ξύλο: κ’ ἡ μητέρα του ἡ Παναγία πέρασε κάθε λύπη σὲ τοῦτον τὸν κόσμο...
Γι’ αὐτὸ καταφεύγουμε σὲ Κεiνη ποὺ τὴν εἴπανε οἱ πατεράδες μας: «Καταφυγή», «Σκέπη τοῦ κόσμου», «Γοργοεπήκοο», «Γρηγοροῦσα», «Ὀξεία ἀντίληψη», «Ἐλεοῦσα», «Ὁδηγήτρια», «Παρηγορίτισσα» καὶ χίλια ἄλλα ὀνόματα, ποὺ δὲν βγήκανε ἔτσι ἁπλὰ ἀπὸ τὰ στόματα, ἀλλὰ ἀπὸ τὶς καρδιὲς ποὺ πιστεύανε, καὶ ποὺ πονούσανε...
~ κυρ Φώτης Κόντογλου
1 σχόλιο:
Αμ. 4,7 Δια τούτο εγώ εκράτησα και απεμάκρυνα την βροχήν από την χώραν σας τρεις μήνας προ του τρυγητού. Θα στείλω βροχήν εις την μίαν πόλιν και εις την άλλην δεν θα στείλω. Ο ενας τόπος θα βρέχεται και ο άλλος τόπος, που δεν θα βρέχεται, θα μείνη εντελώς ξηρός.
Αμ. 4,9 Εκτύπησα με καυστικόν άνεμον και με κιτρίνισμα τα σιτηρά σας. Σεις επληθύνατε τους κήπους σας, τα αμπέλια σας, τα περιβόλια μέ τις συκιές και τους ελαιώνας σας, αλλά όλα αυτά τα κατέφαγεν η κάμπη. Και όμως ούτε τότε δεν επεστρέψατε εν μετανοία προς εμέ, λέγει ο Κυριος.
Αμ. 4,11 Σας εξωλόθρευσα, όπως εγώ ο Θεός εξολόθρευσα τα Σοδομα και τα Γομορρα. Εγίνατε ωσάν δαυλί, που απεσπάσθη από το πυρ και καπνίζει. Και παρ' όλον τούτο δεν επεστρέψατε προς εμέ εν μετανοία, λέγει ο Κυριος.
Δημοσίευση σχολίου