Άγρια
γη και Άγια, πνευματικός αγώνας, πέτρα σε βράχο λαξευτή με προσευχή που
πιάνει. Αγνά κεριά στο σούρουπο φωτιά, θαυματουργές εικόνες.
Αύρα Αγιοπνευματική, Ορθόδοξη, πάγωσε -λες- την ιερή την εποχή του Ιησού στον κόσμο.
Στις
γειτονιές του Άθωνα, κάθε σπηλιά, κάθε κορφή νότες βυζαντινές, οσμές
από λιβάνια, αφήνονται ψηλά κόμπο τον κόμπο νοερά, "να είναι
ευλογημένα".
Κάτω
από την ασύλληπτη την αγκαλιά της Παναγιάς και υπό των αιώνων την Θεία
Λειτουργία, Όσιοι κι αέναη έρημος το κέντρο αυτού του κόσμου.
Άπαντες Άγιοι Γέροντες τον κόσμο ευλογείτε...
2 σχόλια:
Αληθινά, κέντρο τού κόσμου...
και η φωτογραφία...
βυζαντινή...σχηματοποιημένη,
...η αλήθεια...αγαπάει
τις κ α θ α ρ έ ς
α δ ρ ε ς γραμμές!
Η πνευματική Χαριτωμένη ζωή
είναι η κρυφή ευτυχία που
ψάχνει ο κόσμος και δεν την
βρίσκει πουθενά, παρά μόνο
εντός της Εκκλησίας και εντός
του θελήματος του Θεού.
Ο κόπος έτσι κι αλλιώς υπάρχει.
Και στον καναπέ... κουραζόμαστε.
Άρα γιατί να μην δεχτούμε
τον ευλογημένο κόπο;;;
Ο κρυφός κόπος έχει ταπείνωση.
Και μετά;;;;
Έρχεται η Χάρις.
Γι'αυτό δεν συναντάς πιο
ευτυχισμένους ανθρώπους
από τους μοναχούς.
Δημοσίευση σχολίου