Παρασκευή 23 Ιουλίου 2021

Ο επαναστάτης είναι πρώτα ασκητής.

Μπορεί να είναι εικόνα φαγητό 
 
Ένας λαός που έπαψε να τρώει
σκόρδα,
ρεβίθια,
κρεμμύδια,
βούτυρο αγελάδας ,
μούρα ,σύκα και κυδώνια
και έπεσε με τα μούτρα
στο φυστικοβούτυρο
την μερέντα,
τα ροκφόρ,
τα μάγκο ,
τα φουά γκρα και τα αβοκάντο..
έχει χάσει ήδη τον προσανατολισμό του.
Είμαστε ότι τρώμε.
Να αφήσουμε τα όνειρα για ηρωισμούς και απελευθερωτικούς αγώνες.
Κανένας καλομαθημένος καταναλωτής δεν σκέφτηκε ποτέ να βγει από την βόλεψη του.
Ο επαναστάτης είναι πρώτα ασκητής.

 

13 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Τέλειοοοοοοοοοοοοοοο!!!

ἐμπεσῶν εἰς λάκκον τις είπε...

Ο νηστευτής ...
-πρώτα τής τροφής-

εξαιρέτως σήμερα

είναι ο πιό επικίνδυνος
υπονομευτής τών

αδιόρατων δεσμών μας...!

Γι αυτό και.. ο... αγαπουλινισμός

Εδιδάχθη ν'α π ο σ τ ρ έ φ ε τ α ι

μαζί με την γ λ ώ σ σ α
των Γραφών
-την δεμένη αιώνες με τα νοήματα-

και τήν νηστεία... ώς τάχα
εφεύρεση τών ασκητών
στούς οποίους και μόνο...τάχα

...ταιριάζει...

...μεμαλακισθέντες οι ταλαίπωροι

...εδιδάχθηκαν να αποφεύγουν κάθε κόπο...και τώρα...σαν την αλεπού...
που ...έκοψε την ουρά της...

θέλουν να το περάσουν...ώς...
..."άποψη"...!

Ο Θεός ελεήσει... υμάς
... και ημάς...!

Ανώνυμος είπε...

Γαστήρ παχεία λεπτό νουν ου τίκτει.

Ανώνυμος είπε...

Τι κακο εχει το φυστικοβουτυρο και το αβοκαντο δλδ;

Χρήστος είπε...

Για τον Αγαπητό με το φυστικοβούτυρο. Έτσι είναι αυτά!

Όπως Τετάρτη και Παρασκευή τρώγονται ελιές αλλά όχι το λάδι που βγαίνει από τις ελιές.

Ανώνυμος είπε...

Μπαχαχα!!!! 10:17

ΠΑΧΑΙΝΟΥΝΕ βρε λιχούδη!!!βούζα θα γίνεις ΑΜΑ τρως πολύ φυστικό...και αβοκάντα...και μετά... άμα γίνεις αφράτος...θα θες όλο να διαβάζεις "Λούκυ Λουκ", ή "Ιζνογκουντ" και ...ΠΑΧΕΙΑ γαστήρ, λεπτόν νουν ΟΥ τίκτει!!!

ἐμπεσῶν εἰς λάκκον τις είπε...

Το προβλημα, νομίζω είναι,
κυρίως...
το... ότι παρατήσαμε
όχι μονο τα δικά μας φαγητά
κι αρχίσαμε μαζικές εισαγωγές αγαθών από αλλού

αλλά παράλληλα, εισαγάγαμε
μαζί μ'αυτά
νέα... ή θ η
καινούρια...έ θ ι μ α
και
αφανίσαμε μιά πατροπαράδοτη ζωή

όπου λαϊκες παραδόσεις
είχαν ζυμωθεί με την
Ο ρ θ ο δ ο ξ ί α

κ α τ α σ κ ε υ ά ζ ο ν τ α ς

έναν καινούριο τύπο..."έλληνα"

στερημένο από τίς ρ ι ζ ε ς του
α τ ρ ο φ ι κ ό μεν πνευματικά
αλλά υπερτοφικό στο σώμα...
καλοζωϊσμένο και μεμαλακισθέντα

εξομοιωμένο

με πάσας τάς φυλάς της οικουμένης
που έχουν προσκυνήσει ...
...
το επίχρυσο
μπακιρένιο μοσχάρι
της νέας υποχής

που μάς οδηγεί υπουλα και υπόγεια
να λ α τ ρ ε ύ ο υ μ ε
τα υ λ ι κ ά αγαθά
σαν θεό μας...

Ανώνυμος είπε...

Μην του τα χώνετε ρε του ανθρώπου!

Φυστικοβούτυρο και αβοκάντο, παραδείγματα είναι. Παραδείγματα τροφών που μπορούμε να βρούμε μόνο στο σουπερμάρκετ, το οποίο σημαίνει ότι εξαρτόμαστε από το σύστημα για να ζήσουμε. Και παραδείγματα τροφών που θα τις έλεγες, όχι ακριβώς πολυτελείας, αλλά πάντως μη απαραίτητες. Όσο λιγότερα μη απαραίτητα έχουμε στη ζωή μας, τόσο περισσότερους βαθμούς ελευθερίας έχουμε, και να αντιδράσουμε και ό,τι άλλο θέλουμε να κάνουμε.

Αυτή είναι η ουσία, όχι το φυστικοβούτυρο! Μη γίνουμε τώρα φυστικοβουτυρικοί και αντιφυστικοβουτυρικοί :).

Εύστοχη και η παρατήρηση του Δον Κιχ!

Ανώνυμος είπε...

Γιατί, τα ρεβύθια που τα βρίσκεις; Έχεις ρεβίθια στον κήπο; Το κείμενο θα είχε νόημα 15 χρόνια πίσω, σήμερα υπάρχουν ελληνικά φιστικοβουτυρα από ελληνικά φιστίκια, και η Κρήτη είναι γεμάτη αβοκαντιες. Ενώ το ταχίνι που ταραζουμε όλοι στη νηστεία είναι στις περισσότερες περιπτώσεις ινδικό ή αφρικανικό πλέον...

Ανώνυμος είπε...

Πωπω ρε φίλε, γιατί επιμένεις; Αφού σου εξήγησα, το ζήτημα δεν είναι το φυστικοβούτυρο και τα ρεβύθια, άλλο ήταν το νόημα της ανάρτησης. Ε ρε κολλήματα που τρώει ο κόσμος.

Αφού ρωτάς όμως, θα σου απαντήσω. Ρεβύθια παίρνω από τη λαϊκή.

Γρηγορης Αυξεντιου είπε...

Φοβερό...

Ανώνυμος είπε...

Χουμους που ειναι απο ρεβιθια επιτρεπεται;

Unknown είπε...

Noμιζω ότι στο θέμα της ασκήσεως δεν πρέπει να κολλήσουμε στο θέμα των τροφών.Η νηστεία δεν είναι σωματοκτονος αλλά παθοκτονος.Και όσον αφορά το θέμα των τροφών ο καθένας έχει και την ευλογία και υπόδειξη του πνευματικού του στο τι πρέπει να ακολουθεί.Μη γίνουμε και διαιτολόγοι στο τέλος...