"Να ’μαστε σε μια βάρκα και ν’ αρμενίζαμε.
Να ’ταν η θάλασσα γυαλί. Να ’χε και φεγγαράδα.
Κι εμείς να λέμε αστεία και να γελάμε.
Ν’ αγκαλιαζόμαστε και να τραγουδάμε.
Να μην είχαμε βάσανα και μαύρες σκέψεις.
Τίποτα να μην είχαμε.
Να ’μαστε ελεύθεροι σαν τα παιδιά. Και ν’ αρμενίζαμε...
Και να ’ταν από πάνω μας ένας Θεός, γλυκός σαν μέλι,
να μας καμάρωνε.
Να ’μαστε, λέει!..."
Α.Π
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου