" Δεν ξέρω σε ποιο “θεό” πιστεύουν όσοι επιβάλλουν ή προπαγανδίζουν εμβ*λια και τα λοιπά παραφερνάλια, αλλά αυτός σίγουρα δεν είναι ο Χριστός, ο Κύριος της Αγάπης, της Αλήθειας, των αναρίθμητων θεραπειών, αλλά πάντα με τη συνέργεια της ελευθέρας βουλήσεως του θεραπευομένου!
Πριν από κάθε θεραπεία ζητούσε τη διαβεβαίωση πίστεως ή της επιθυμίας για υγεία ο Κύριος (εκτός αν ήταν πρόδηλη), που σε τελευταία ανάλυση είναι ένα και το αυτό. Είναι σαν να έλεγε στον ασθενούντα: “αρρώστησες γιατί από ελεύθερη επιλογή κατέβασες την πίστη σου (την αφοσίωση σου και ό,τι αυτό συνεπάγεται) στα ορατά και φθαρτά, αντί να την τοποθετήσεις στα αόρατα και αιώνια”. Θέλεις, λοιπόν, υγεία, (ήτοι) θέλεις να στερεώσεις την πίστη σου στα αόρατα και αιώνια, που ΕΓΩ εκπροσωπώ;
Όπερ έδει δείξαι: Το “πιστεύεις;” στα αόρατα και αιώνια και το “θέλεις υγιής γενέσθαι;” είναι ένα και το αυτό. Και ο Κύριος ρωτούσε πότε το ένα και πότε το άλλο. Άλλη μια ταυτότητα μας εμφανίζεται στις ερωτήσεις του Κυρίου προς τον ασθενή ή ανάπηρο πριν τη θεραπεία του. Τον ρωτούσε “πιστεύεις;” και συχνά δε διευκρίνιζε αν αυτή η πίστη αφορούσε το Πρόσωπο Του, ή αφορούσε τις αόρατες και άφθαρτες Θείες ενέργειες που ο ίδιος έφερε, (τις έδειξε κατά τη Μεταμόρφωση του στο Θαβώρ, όταν έλαμψε υπέρ τον ήλιον) έχοντας σαρκώσει “το πλήρωμα της Θεότητας”. Συνεπώς πίστη στον Χριστό και πίστη στο αόρατο και αιώνιο είναι ένα και το αυτό.
Όμως, ας αναλογιστούμε, οποίοι “ποιμένες” αποτελούν το ιερατικό σώμα της Εκκλησίας Του στην Ελλάδα σήμερα! Αυτοί που έχουν τοποθετήσει την πίστη και συνεπώς την υγεία των ανθρώπων στα ορατά και φθαρτά, αντί στα αόρατα και αιώνια! Δηλώνουν απερίφραστα πίστη στην Pfizer και τη Moderna, αντί στις θείες ενέργειες του Χριστού!
Ωστόσο, όπου η πίστη στον Χριστό, γιατί η αληθινή πίστη είναι ο έρωτας της ψυχής προς τον “αόρατο” Δημιουργό της, εκεί και η καθαρότητα, εκεί ο αγώνας προς τελείωση, εκεί η προσοχή και προσευχή προς Τον “εν Ουρανοίς” Δημιουργό, εκεί η χαρά και ειρήνη. Πώς να αρρωστήσει κάποιος, ζώντας μέσα σε τόσο Φως; Τόσο “Θαβώρειο” Φως; Η αρρώστια και ο επώδυνος από αυτήν θάνατος είναι τα “οψώνια” της ρυπαρής ζωής της επικεντρωμένης στα σκύβαλα και δη εφήμερα, του κόσμου τούτου.
Ωθούν οι “ποιμένες” αυτοί τους υποτιθέμενους πιστούς Χριστιανούς στην διά των εμβ*λίων “σωτηρία” της υγείας τους, πηγαίνοντας απολύτως ενάντια προς τη σωτηρία της ψυχής τους. Όμως το μεγάλο μέρος του λαϊκού σώματος του Χριστού, αν ήσαν αληθινά πιστοί, θα είχαν σύσσωμα εγερθεί προς εξυγίανση της Ιεραρχίας από τον επάνω μέχρι εκείνους τους ιερείς που συμπλέουν φανερά και ολοκάθαρα με τη εωσφορική Νέα Τάξη.
Ωθούν τους “πιστούς” οι τοιούτοι ποιμένες προς εμβ*λιασμό, ωσάν να ζουν σε άλλον πλανήτη και να μην άκουσαν το παραμικρό περί των άμεσων και κυρίως των μεσο-μακρο-πρόθεσμων θανατηφόρων, έως άκρως επικίνδυνων παρενεργειών, των εμβ*λίων.
Το κύριο όμως για την Ορθόδοξη πίστη μας είναι ότι με αυτήν τη θέση και στάση τους προς το όλον θέμα του κορωνοϊού, καταργούν και τις δύο προϋποθέσεις της πραγματικής και οριστικής θεραπείας της κάθε αρρώστιας που ο Χριστός έθεσε: την ελεύθερη βούληση (διότι ασκούν πίεση στον Χριστιανό, λαϊκό ή και ιερέα) και την πίστη στο(ν) αιώνιο και άφθαρτο.
Την πίστη όχι ως προϊόν φόβου και συνεπώς εξαναγκασμού, αλλά την πίστη/έρωτα ως αποτέλεσμα ελευθέρας βουλήσεως, από πηγαία αγάπη της ψυχής προς τον Δημιουργό της.
“Οδηγοί τυφλοί”, αντί αληθινοί ποιμένες, οδηγούν χιλιάδες ανθρώπους, επίσης τυφλωμένους από τις επίγειες “πυροτεχνημένες λάμψεις” (πέστε τες και Μάτριξ ή Σπήλαιο του Πλάτωνα) στην απώλεια της ψυχής τους.^ που εγκλωβίζεται στο “σπήλαιο”.
Υπό την καθοδήγηση αυτών των τυφλών πνευματικά ποιμένων εγκλωβίζεται η ψυχή πολλών “πιστών” στο σπήλαιο των κατωτέρων διαστάσεων, αντί να βγει από αυτό, με πίστη σε Αυτό(ν) που υπάρχει “εκεί έξω”, το(ν) άχρονο και άφθορο.
Ώστε να ατενίσει η ψυχή το Φως πασών των αοράτων μέσα στο σπήλαιο διαστάσεων, που υπερβαίνει όλους τους νόμους της τρισδιάστατης ανακυκλώσιμης φθοράς. Αλλά υπερβαίνει και τη δήθεν γνώση, κατ ουσίαν πλήρη άγνοια, που κυριαρχεί στη σπηλιά, τη ματριξιανή φυλακή των κατωτέρων τριών διαστάσεων. Σε δύο διαστάσεις εντός του σπηλαίου αναφέρθηκε ο Πλάτωνας, απλά προς κατανόηση από μας του σχετικού “μύθου”.
Μέγιστε Πλάτωνα, υποκλινόμεθα οι γνήσιοι απόγονοι σου στη θεϊκή Γνώση και τη θεϊκή Σοφία σου!
Ας μην παραπονεθούν αυτοί “ποιμένες”, όταν η Θεία Δικαιοσύνη θα τους αποδώσει τα ανάλογα της πνευματικής τους καρποφορίας κατά σαφή ρήση του ίδιου το Χριστού: “Πᾶν δένδρον μὴ ποιοῦν καρπὸν καλὸν ἐκκόπτεται καὶ εἰς πῦρ βάλλεται.” (Ματθ.7-19)
Εκτός αν δεν φοβούνται κάτι τέτοιο, διότι δεν Τον πιστεύουν ουδόλως. Πράγμα και αυτό εξαιρετικά πιθανό. Διότι έχουν από καιρό πολύ, φθάσει στο τραγικό σημείο να κηρύττουν, “γυμνή τη κεφαλή” δηλαδή απροκάλυπτα, την παν-αίρεση μιας τεχνητής, άνωθεν επιβαλλόμενης πανθρησκείας, υπό τον αρχι-εωσφοριστή Πάπα.
Το οποίο αυτό νοησιαρχικό και σατανικό κατασκεύασμα θεωρεί ισότιμη και ισόκυρη κάθε άλλη θρησκεία ή παραθρησκεία με την Αλήθεια, και όχι Θρησκεία, που ο Ιησούς Χριστός ενσάρκωσε και δίδαξε. Αυτός είναι ο λεγόμενος θρησκευτικός συγκρητισμός που τον υπηρετούν πιστά οι νέοι και “φιλόδοξοι” της εγκόσμιας δόξας επίσκοποι, αρχιμανδρίτες και ιερείς.
Τουτέστιν έχουν εγκολπωθεί (την) και ευθυγραμμιστεί πλήρως (με) την ατζέντα της ΝΤΠ, κύριο στοιχείο της οποίας είναι η με ύπουλους και βάρβαρους και μιθριδατικούς τρόπους επιβολή της πανθρησκείας σε όλη την ανθρωπότητα.
Δηλαδή επιδιώκουν αυτό που μόνον μέσω του Χριστού, της αληθινής Αγάπης (ο Θεός ΑΓΑΠΗ εστί), μπορεί να επιτευχθεί: η Μία, Αγία και Καθολική Εκκλησία Του, να το επιτύχουν με τη δύναμη της απάτης του εωσφόρου. Προς τιμήν και προσκύνησιν αυτού τούτου. Και του απολύτως ταυτισμένου με αυτόν υιού του, (του συλλογικού -που τον “ζούμε” τώρα- ή του εν ενί προσώπω, αν και όποτε ο “εν ενί προσώπω” έρθει), τού αντί-του-Χριστού.
Και η εωσφορική απάτη στην οποία στηρίζουν το όλον αυτό εγχείρημα είναι ότι μας λένε πως επιδιώκουν την πανθρησκεία για να επικρατήσει η αγάπη και η ειρήνη μεταξύ των ανθρώπων. Έχουν οι Δαίμονες της ΝΤΠ αγάπη και δεν τη βλέπουμε πουθενά; Βλέπουμε μόνο θάνατο, απάτη και μίσος. Τόσο πολύ τυφλωθήκαμε όλοι εμείς που αγαπάμε τον Κύριο της Αγάπης και της Αλήθειας;
Επιτυγχάνεται, άραγε, η αγάπη και η ειρήνη με επιβολή και φασισμό εκ μέρους των κοσμικών αρχόντων (εκκλησιαστικών και πολιτικών), όταν η ελεύθερη βούληση των ανθρώπων δεν έχει πηγαία ενστερνιστεί την εν Χριστώ Αγάπη και την εν Χριστώ εσωτερική ειρήνη, “ειρήνην την ΕΜΗΝ δίδωμι υμίν” (Ιωαν. 14-27);
Ώστε, στη συνέχεια οι θείες αυτές ενέργειες και οντολογικές καταστάσεις να επικρατήσουν και εξωτερικά, στον κόσμο ολόκληρο, αυθορμήτως και χωρίς τις αφόρητες εωσφορικές πιέσεις της ΝΤΠ, που βέβαια αλλού στοχεύουν και όχι στην αληθινή Ειρήνη και Αγάπη! Στοχεύουν, όπως όλοι γνωρίζουμε, στην απόλυτη επί Γης εξουσία τού αντί-του-Χριστού.
Καθόλου δεν κατάλαβαν οι “κύριοι” αυτοί, οι εκκλησιαστικοί ταγοί του σκότους και του συσκοτισμού, ότι ο Χριστός δεν είναι θρησκευτικός αρχηγός και δη διά της παρά τη θέληση τού ατόμου επιβολής, αλλά εμΠρόσωπη Θεία Ενέργεια; Είναι το τρίτο Πρόσωπο της Αγίας Τριάδος, που δύο από τις Ποιότητες Της είναι η Δικαιοσύνη και η Ελευθερία. Η πρώτη εύχομαι σύντομα να ασκηθεί επί των κεφαλών τους.
Όχι βέβαια από μίσος ή εκδικητική διάθεση, αλλά για να σωθούν ψυχές ανθρώπων που “αυτοί” τις οδηγούν σε απώλεια. (Είναι γνωστό ότι Θεός δεν τιμωρεί, αλλά αποκαθιστά διά της Δικαιοσύνης Του τη διασαλευθείσα από το δαιμονικό κακό Κοσμική Τάξη, χωρίς την οποία η Δημιουργία Του θα κατέρρεε).
Εκτός αν ειλικρινά και μετά δακρύων μετανοήσουν και προσπέσουν στα Άχραντα Πόδια του Κυρίου των Όλων. Εκείνου, που δέχεται και αμείβει τους εργάτες της 12ης ώρας εξ’ ίσου με αυτούς που προσήλθαν κοντά Του από της 1ης ώρας!*
Κατερίνα Χατζηθεοδώρου
6 σχόλια:
Αγαπητή Κατερίνα αν και δεν με αρέσει να διορθώνω τον άλλον έχεις πολλά ατοπήματα (σφάλματα) και δυστυχώς είναι πάνω στα Δόγματα της Πίστεως μας.
Πιστεύω πως γίνανε εν αγνοία σου, και όχι από δόλο.
Γράφεις:
Όπερ έδει δείξαι: Το “πιστεύεις;” στα αόρατα και αιώνια και το “θέλεις υγιής γενέσθαι;” είναι ένα και το αυτό.
Τον ρωτούσε “πιστεύεις;” και συχνά δε διευκρίνιζε αν αυτή η πίστη αφορούσε το Πρόσωπο Του, ή αφορού κισε τις αόρατες και άφθαρτες Θείες ενέργειες που ο ίδιος έφερε,
Συνεπώς πίστη στον Χριστό και πίστη στο αόρατο και αιώνιο είναι ένα και το αυτό.
Αυτά που λες είναι μεγάλες βλασφημίες.
Διάβασε τι Λέει το κατά Ιωάννην θ κεφαλαίο:
Ἤκουσεν ὁ Ἰησοῦς ὅτι ἐξέβαλον αὐτὸν ἔξω, καὶ εὑρὼν αὐτὸν εἶπεν αὐτῷ· σὺ πιστεύεις εἰς τὸν υἱὸν τοῦ Θεοῦ;
36 Ἀπεκρίθη ἐκεῖνος καὶ εἶπε· καὶ τίς ἐστι, Κύριε, ἵνα πιστεύσω εἰς αὐτόν;
37 Εἶπε δὲ αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς· καὶ ἑώρακας αὐτὸν καὶ ὁ λαλῶν μετὰ σοῦ ἐκεῖνός ἐστιν.
38 Ὁ δὲ ἔφη· πιστεύω, Κύριε· καὶ προσεκύνησεν αὐτῷ.
Οπότε για ποια αόρατα και αιώνια μας μιλάς, και πού τα είδες αυτά γραμμένα;
Και πιο κάτω που αναφέρεσαι στον Κύριό μας Ιησού Χριστό λες είναι το τρίτο Πρόσωπο της Αγίας Τριάδος.
Πατήρ, Υιός και Άγιο Πνεύμα,Τριάδα Ομοούσιος και αχώριστος
πορευθέντες μαθητεύσατε πάντα τὰ ἔθνη, βαπτίζοντες αὐτοὺς εἰς τὸ ὄνομα τοῦ Πατρὸς καὶ τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος ( Ματθ 28 19 ).
Ο Κύριος μας Ιησούς Χριστός είναι το δεύτερο Πρόσωπο της Αγίας Τριάδας. Αυτά τα λάθη είναι αδικαιολόγητα.
Στο τέλος λες την 12η ώρα, η παραβολή λέει την 11η αυτό είναι μικρό το κακό.
Στην αγάπη σου.
τρελο-Γιάννη, σου οφείλω ένα ευλόγησον,
δεν τόχα δει νάρχεται..
Χρήστο,
κι εσύ ευλόγησον,
σίγουρα έχεις αγνές προθέσεις,
αλλά βρε αδελφέ, πάτα ένα φρένο στα πολλά
και μην είσαι τόσο σίγουρος
για τις κρίσεις σου που αφορούν τους άλλους,
πχ.
γνωστό, ο Θεός είναι Φως,
και δεν υπάρχει σκοτάδι
αλλά απουσία-απομάκρυνση απο το Φως
αντίστοιχα, η πίστη είναι μόνο μία,
στον Ιησού Χριστό και Θεό μας,
και κάθε άλλου είδους πίστη είναι στην ουσία απιστία,
οπότε αν το δεις έτσι, ναι,
το "πιστεύεις;" σαφώς και περικλείει την αληθινή πίστη,
και ο Χριστός είναι ο Παράδεισος, αιώνιος και άφθαρτος
κι εν πάσει περιπτώσει, το κείμενο της Κατερίνας
είναι συγκλονιστικό και Χριστιανικά επαναστατικό,
κι οφείλουμε να είμαστε ευγνώμονες για φωνές καθαρές
τέλος, και παράκληση,
μην ανοίξουμε τώρα Θεολογική συζήτηση εδώ,
απλά, το ξαναλέω, φιλικά,
λίγο πιο λίγο, λίγο πιο αργά,
κράτα τον αληθινό ενθουσιασμό σου
για την πάλη με τον εαυτόν σου
Αδερφέ αν είναι ευλογημένο γράψε και το Όνομά σου, για να ομιλώ σε Πρόσωπο.
Στα Δογματικά θέματα της Πίστεως μας κανένας δεν είναι αλάνθαστος ακόμα και οι Άγιοι, για αυτό και κανένας Άγιος μόνος του δεν έχει γράψει πάνω στα Δογματικά θέματα της Πίστεως μας.
Και για αυτό γίναν οι 9 Οικουμενικές Συνόδοι.
Αλάνθαστοι είναι μόνο οι Προφήτες και οι Απόστολοι.
Δεν μπορούμε να Θεολόγουμε ενώ αυτό δεν το τόλμησαν ούτε οι Άγιοι. Και να βγάζουμε δικές μας λέξεις και νοήματα.
Για αυτό ότι αφορά στα θέματα της Πίστεως μας τα κάνω αντιγραφή και δεν προσθέτω η αφαιρώ τίποτα.
Αὐτοὶ οἱ ψευτο-ειρηνοποιοὶ ἐπρότειναν, στὴ λέξι «ὁμοούσιος», οἱ ὀρθόδοξοι νὰ δεχτοῦν νὰ προσθέσουν ἕνα καὶ μόνο γράμμα, τὸ γιῶτα (ι), ὥστε ἡ λέξι νὰ γίνῃ «ὁμο-ι-ούσιος»
Θὰ πῆτε ἴσως• Γιατί τόση ἐπιμονὴ σὲ μία λέξι; Τόση σημασία ἔχει γιὰ τὴν πίστι μας ἕνα γιῶτα;…
Κάθε διδασκαλία της, κι αὐτὴ ποὺ θεωρεῖται ἡ μικρότερη, σὰν «ἕνα γιῶτα ἢ μία κεραία» (Ματθ. 5,18),
τὰ πιὸ μικρὰ δηλαδὴ γράμματα τοῦ ἀλφαβήτου, εἶνε συνδεδεμένη τόσο στενὰ μὲ τὶς ἄλλες κεντρικὲς διδασκαλίες τοῦ Χριστιανισμοῦ, ὥστε ἐκεῖνος ποὺ ἀπορρίπτει τὶς μικρὲς ἐντολὲς ἢ διατάξεις τῆς Ἐκκλησίας μας κινδυνεύει ν᾽ ἀπορρίψῃ καὶ τὶς μεγάλες καὶ νὰ καταντήσῃ σιγὰ - σιγά, χωρὶς νὰ τὸ καταλάβῃ, ἕνας ὀρθολογιστής, ἄπιστος, ἄθεος. Οὔτε ἀφαίρεσι ἀλλὰ οὔτε καὶ προσθήκη δέχεται ἡ Χριστιανικὴ πίστι. Εἶνε τὸ τέλειο.
(†) ἐπίσκοπος Αὐγουστῖνος
Υ.Γ. όλες οι αιρέσεις από ανθρώπους που πήγαν να θεολογήσουν βγήκανε, και ειδικά μορφωμένους και εντός της Εκκλησίας.
Φυσικά δεν πιστεύω ότι η αγαπητή Κατερίνα είναι αιρετική όμως πρέπει να προφυλάξουμε και τους άλλους.
Και αυτό να το θυμόμαστε όλοι μας πάντοτε:
Ο διάβολος 99 αλήθειες να πει, και 1 ψέμα, έχει πετύχει τον σκοπό του. Πέρασε αυτό που ήθελε.
Βάλε με στην προσευχή σου, να εύχεσαι και να προσεύχεσαι για μένα Αδερφέ ει να μην πέσω εις πειρασμόν.
"Ίνα μην πέσω". Προσεχε αδερφέ μην αλλάξεις γιώτα εν..
Ευχαριστώ Αδερφούλη για την διόρθωση. Είδες.... αν δεν κάνω αντιγραφή.
Όμως με χαροποίησες αφάνταστα.
Όταν ο Μακαριστός πατέρας Αθανάσιος Μυτιληναίος έκανε τις ομιλίες του εν τη ρύμη του λόγου μπορεί να έκανε κάποιο λάθος σε κάποια ημερομηνία ή Όνομα.
Δεν τον διόρθωναν εκείνη τη στιγμή, αλλά όταν τελείωνε η ομιλία του, πήγαιναν και τον έλεγαν το σωστό.
Και τους απαντούσε: δεν ξέρετε πόσο χαίρομαι όταν με διορθώνεται, από αυτό φαίνεται ότι με παρακολουθείται προσεκτικά και ότι είστε καταρτισμένοι.
Συνέχισε τον καλόν αγώνα Αδερφέ και να εύχεσαι για μένα όπως και εγώ για όλους Εσάς. Αμήν.
Και να συμπληρώσω κάτι ακόμα.
Επειδή τίποτα δεν είναι τυχαίο αλλά όλα βρίσκονται στην πρόνοια Του Αγίου Τριαδικού Θεού.
Επέτρεψε ο Θεός να πέσω πάνω στα γραφόμενα μου (όπως πολύ σωστά με διόρθωσε ο Αδερφός) και ακριβώς στο γράμμα (ΓΙΏΤΑ), γιατί μάλλον η διόρθωση μου στο άρθρο της Κατερίνας δεν είχε πνεύμα Αγάπης.
Οπότε εκ των υστέρων ζητάω να με συγχωρέσει η αγαπητή Κατερίνα.
Δημοσίευση σχολίου