Προφητικοί λόγοι του παππού Χατζηφλουρέντζου για την Κύπρο

*Από το βιβλίο: «ΧΑΤΖΗΦΛΟΥΡΕΝΤΖΟΣ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΑΠΟ ΤΗ ΜΗΛΙΑ ΑΜΜΟΧΩΣΤΟΥ

.…Κάποτε είπε για το Κυπριακό «Διχοτόμηση δεν θα γίνει. Δεν μπορούν οι Τούρκοι να κάνουν διχοτόμηση». Άλλοτε μιλώντας του, ο γιος του ο Αντωνής, για τη δύναμη των Τούρκων του είχε πει πως «οι Τούρκοι θα μας φάνε».

Τότε ο πατέρας του απάντησε με τα εξής λόγια: «Άκου γιέ μου, θα έρθει μία ώρα που τρεις μόνον ανθρώποι την Κύπρο θα μπορούν να την ελευθερώσουν. Και η Κύπρος θα ελευθερωθεί από μόνη της χωρίς να την βοηθήσει κανένας». Όπως ομολογεί ο κύριος Αντωνής δεν ήταν, ούτε και είναι εύκολο να εννοήσει κάποιος τα πιο πάνω λόγια.

Μερικοί συγχωριανοί του οι οποίοι άκουσαν τι έλεγε σχετικά με την απελευθέρωση της Κύπρου, μη πιστεύοντας στα λόγια του, του είπαν ότι η Κωνσταντινούπολη τόσα χρόνια είναι κάτω από Τουρκική κατοχή και ακόμα δεν ελευθερώθηκε και πως τάχα εμείς θα ελευθερωθούμε; 

«Θα έρθει κι’ αυτούς η ώρα τους που θα τα πάρουν πίσω», τους απάντησε. «Ο Θεός δεν βιάζεται».

Το 1963 ο κ. Αντωνής, όπως και άλλοι, έβγαζαν σκοπιές και περιφρουρούσαν το χωριό αφού, όπως διηγείται, υπήρχε πληροφορία ότι τα πολεμικά πλοία των Τούρκων ήταν διάσπαρτα στη Μεσόγειο. Μεσάνυκτα, μετά τη σκοπιά, πέρασε από το σπίτι του πατέρα του σαν να περίμενε κάτι να ακούσει απ’ αυτόν. Ο πατέρας του πλαγίαζε στο σαλόνι και μόλις τον είδε γύρισε και του είπε: «Τι κάνεις τέτοια ώρα ξύπνιος παιδί μου;»

 «Να, φρουρούσαμε στο δρόμο του Λαπάθου και είπα να περάσω να δω αν είσαι ξύπνιος. Μας είπαν ότι έρχονται οι Τούρκοι για να εισβάλουν στο νησί και πως τώρα βρίσκονται στη Μεσόγειο».

«Δε σου είπα γιέ μου να πέφτεις να κοιμάσαι και να μην γυρίζεις πλευρό; Σου το έχω ξαναπεί, τα νέα εδώ να έρχεσαι να τα μαθαίνεις και όχι στα ραδιόφωνα. Πήγαινε σπίτι γιέ μου πέσε να κοιμηθείς και εμείς δεν έχουμε καμιά ειδοποίηση. Οι Τούρκοι θα έρθουν αλλά δεν θα έρθουν τώρα, μετά θα έρθουν και θα πάρουν την Κύπρο τη μισή».

«Ας μας αφήσουν και μέχρι το πρωί θα τους καθαρίσουμε», λέει με θάρρος ο Αντωνής. «Ρε Αντωνούι, οι Τούρκοι θα έρχονται από το χωριό σου και εσύ από το χωριό τους δε θα μπορείς να περάσεις», του είπε τότε ο πατέρας του κουνώντας το κεφάλι του.

Ωσάν να έβλεπε δηλαδή το τι θα επακολουθούσε μπροστά του. Μετά από λίγες μέρες οι Τούρκοι έκλεισαν τους Τουρκοκύπριους μέσα σε θύλακες και δεν άφηναν κανένα να περάσει από τα χωριά τους.

«Μα δεν είμαστε μόνοι μας, έχουμε και την Ελλάδα», του ξαναλέει ο Αντωνής.

«Κανένα δεν έχουμε υπέρ μας, είναι όλοι εναντίον μας. Οι Τούρκοι θα έρθουν ύστερα και όλοι θα τους ζητούν να σταματήσουν και αυτοί δε θα σταματούν (μεταξύ 23-26 Ιουλίου 1974 συμφωνήθηκε εκεχειρία που οι Τούρκοι όμως δεν σεβάστηκαν).

Και τότε θα αφήσετε τα σπίτια σας όπως είναι και θα φύγετε. Θα πέφτετε ο ένας πάνω στον άλλο (θα είσαστε όλοι μαζί στριμωγμένοι) χωρίς να πειράζει όμως ο ένας τον άλλον. 

Μετά ο κόσμος θα αμαρτήσει. Θα αργήσετε λίγο να έρθετε πίσω. Όταν θα έρθετε πίσω, τότε θα είναι τα κλάματά σας. Τότε θα δώσει νόηση στον κόσμο ο Θεός, να καταλάβει το δρόμο τον ορθό ποιός είναι.

Πολλοί Τούρκοι από τα έργα τα καλά, θα γίνουν Χριστιανοί. Τούτη η Παναγία και τις πέτρες θα τις κάνει Χριστιανές εκείνη την ώρα, όχι μόνο τους ανθρώπους. Θα έρθει ο φόβος του Θεού. Ο κόσμος θα περπατά με το κεφάλι σκυφτό. Η Κύπρος θα ελευθερωθεί από μόνη της χωρίς να τη βοηθήσει κανένας».

Πηγή