Πέμπτη 29 Ιουλίου 2021
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΤΕ ΕΛΕΥΘΕΡΑ
ΟΤΙ ΣΑΣ ΑΡΕΣΕΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΤΡΕΛΟ-ΓΙΑΝΝΗ
αλλά μην νοιώθετε «λύπη»
που αντιγράφουμε τα δικά σας ,
χωρίς να σας ρωτήσουμε...
Για την παράγκα μας
είναι γ ε λ ο ι ό τ η τ α η λεγόμενη
«δεοντολογία περί πνευματικών δικαιωμάτων!»
7 σχόλια:
Ο πομπός της Ορθοδοξίας
εκπέμπει και προς τα πίσω!!!!
...προ Χριστού !!!
Κάποιοι φιλόσοφοι
"πιάνανε σήματα"
κατά παραχώρηση Θεού
και μιλούσαν σαν... μοναχοί.
εκτός αν...
διαβάζανε Σοφία Σειράχ !!!
Πολύ ωραίο.
Όμως στις δύο φωτογραφίες θα έγραφα από κάτω:
Στην πρώτη η δικαιοσύνη των ανθρώπων.
Στην δεύτερη η δικαιοσύνη του Θεού.
Η διαφορά τής ανθρώπινης και τής θείας δικαιοσύνης
Τού Αγίου Παϊσίου:
«Η θεία δικαιοσύνη είναι ενάντια στο ανθρώπινο δίκαιο.
Το ανθρώπινο δίκαιο είναι ισότης του μέτρου,
διότι δίνει στον καθένα το δίκαιο και δεν παρεκκλίνει σε ένα ή άλλο μέρος, ούτε προσωπολητττεί, όταν πρόκειται να αποδώσει το δίκαιο.
Η θεία δικαιοσύνη, όμως, παρεκκλίνει και χαρίζεται μετά συμπαθείας σε όλους και τον μεν άξιο τιμωρίας δεν τον παιδεύει, τον δε άξιον επαίνου τον γεμίζει με κάθε αγαθό.
Μια μέρα ένας προσκυνητής ρώτησε το Γέροντα τι είναι η θεία δικαιοσύνη κι εκείνος απάντησε μ' ένα χαριτωμένο παράδειγμα.
- Να, πες πως κάθονται δυο άνθρωποι σ' ένα τραπέζι για να φάνε, κι έχουν μπροστά τους ένα πιάτο με δέκα βερίκοκα. Αν λοιπόν ο ένας φάει από λαιμαργία επτά και αφήσει τρία στον άλλον, τότε αυτός έχει αδικία και αδικεί τον άλλον αυτό είναι το άδικο.
Αν τώρα αυτός πει:
- Ε, είμαστε δύο και τα βερίκοκα είναι δέκα - άρα μας αναλογούν από πέντε- και φάει αυτός τα πέντε κι αφήσει για τον άλλον τα άλλα πέντε, τότε αυτός ο άνθρωπος εφαρμόζει το ανθρώπινο δίκαιο και έχει την ανθρώπινη δικαιοσύνη.
Γι' αυτό, το ανθρώπινο δίκαιο, πολλές φορές τρέχουμε στα δικαστήρια για να το βρούμε.
Αν όμως αυτός δει πως στον άλλο αδελφό αρέσουν τα βερίκοκα και προσποιηθεί πως σ' αυτόν δεν αρέσουν -και φάει μόνον ένα για το λογισμό- και λέει στον άλλο: "αδελφέ, φάε εσύ τα άλλα βερίκοκα, γιατί εμένα δεν μου πολυαρέσουν", τότε αυτός έχει τη θεία δικαιοσύνη με την οποία προτιμά ανθρωπίνως να αδικηθεί.
Με τη θεία όμως, αμοίβεται για τη θυσία του.
Ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός όχι μόνο δε ζητούσε βοήθεια από τους ανθρώπινους νόμους, αλλά αντίθετα δικαιολογούσε τους διώκτες του στον Πατέρα Του κι ευχόταν γι' αυτούς, ώστε να συγχωρηθούν:
Πάτερ, άφες αυτοίς, ου γάρ οίδασι τι ποιούσι (Λουκ. ΚΓ', 34)
Όπως είπε ο Αδερφός πιο πάνω, οι αρχαίοι ημών πρόγονοι είχαν το σπερματικό λόγο.
Ενώ δεν γνώριζαν τον Αληθινό Θεό, ο Κύριος μας ο Υιός και Λόγος του Θεού, τους αποκάλυψε κάποια πράγματα.
Αυτό το βλέπουμε στον Σωκράτη (ήταν χριστιανός προ Χριστού).
Και ο μαθητής του Σωκράτη, ο Αριστοτέλης είχε σπερματικό λόγο.
Όπως και ο μαθητής του Αριστοτέλη, ο Πλάτωνας.
Ο Απόστολος Παύλος λέει στους Αθηναίους:
«Άνδρες Αθηναίοι, κατά πάντα ως δεισιδαιμονεστέρους υμάς θεωρώ»
«Αθηναίοι. Σας βλέπω ευλαβέστατους από κάθε άποψη.
Πράγματι ενώ περιδιάβαζα την πόλη σας, και έβλεπα τους ιερούς σας τόπους, βρήκα ανάμεσα σ’ αυτούς και ένα βωμό με την επιγραφή: «Στον Άγνωστο Θεό».
Λοιπόν, αυτόν που εσείς λατρεύετε, χωρίς να τον γνωρίζετε, Αυτόν εγώ τώρα σας τον κάνω γνωστό».
Αυτό το τελευταίο...
πολύ θα πόναγε τους πουριτανούς
τού είδους
που... δεν δέχονται...
τα..."θρησκευτικά μας"...
να...επιμολύνουν τούς...
..."αρχαίους τους"...
που... ξεπήδησαν...ποιός ξέρει
από ποιό... αρχέγονο...
...πουθενά...
μιάς... μεταφυσικής...
διεγερμένης ίσως από κεραυνόν τινά τού Διός
η από σπολλώνια τινά ακτινοβολούσα φωταψία...
...
...περαστικά τους...!
ναι Georgre!
και στην σοφία της η εκκλησία,
θεωρώντας τρόπον τινά τους σοφούς,
ως προ Χριστού Χριστιανούς,
επιτρέπει την τοιχογράφησή τους
(άνευ βεβαίως φωτοστεφάνου),
ενδιαφέρον το άρθρο:
https://oikohouse.wordpress.com/2018/07/20/%CE%B1%CE%BD%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%81%CE%AE%CF%83%CE%B5%CE%B9%CF%82-%CE%B1%CF%81%CF%87%CE%B1%CE%AF%CF%89%CE%BD-%CE%B5%CE%BB%CE%BB%CE%AE%CE%BD%CF%89%CE%BD-%CF%86%CE%B9%CE%BB%CE%BF%CF%83%CF%8C/
Όμως, προσοχή...!
Η διάσημη αγιογράφηση
στην νήσο των Ιωαννίνων
βρίσκεται έ ξ ω από τον κύριο
ναό
στην "Λιτή"
δηλαδή στον χώρο
που στούς μοναστηριακούς ναούς,
αναγινώσκωνται οι καθημερινές ακολουθίες
ενώ ο κυρίως ναός είναι ο κατεξοχήν τόπος τέλεσης της
Θ ε ί α ς Λ ε ι τ ο υ ρ γ ί α ς !
Λιτή είναι μικρή ακολουθία που ψάλλεται συνήθως στα μοναστήρια και στους ενοριακούς ναούς.
Ο πρόναος ονομάζεται Νάρθηκας. Εκεί ψάλλεται και η Λιτή για αυτό και κάποιοι ονομάζουν τον Νάρθηκα Λιτή.
Γνωρίζουμε ότι ο χριστιανικός Ναός διαιρείται σε τρία μέρη, το Νάρθηκα, τον κυρίως Ναό και το Ιερό ή αλλιώς Άγιο Βήμα.
Ο διαχωρισμός αυτός αντιστοιχεί στις διάφορες τάξεις των χριστιανών καθώς παρατηρούμε ότι ο χώρος του νάρθηκα ήταν ο τόπος των κατηχουμένων, του κυρίου Ναού για τους πιστούς και το Ιερό για τον κλήρο.
Σήμερα στο Νάρθηκα υπάρχουν τα προσκυνητάρια, το παγκάρι και τα μανουάλια.
Στὸ Νάρθηκα ἔμεναν παλαιότερα οἱ ἀβάπτιστοι (οι κατηχούμενοι).
Για αυτό και στο Νάρθηκα
Προ του βαπτίσματος λαμβάνει χώρα η απόταξη του Σατανά η οποία γίνεται ως εξής:
Ο νονός στρέφεται δυτικά και ο ιερέας τον ρωτάει 3 φορές: Αποτάσση το Σατανά; και πάσι τοις έργοις αυτού; και πάση τη λατρεία αυτού; και πάσι τοις αγγέλοις αυτού; και πάση τη πομπή αυτού;
Ο νονός απαντά και τις τρεις: αποτάσσομαι. [τον αποκηρύσσω]
Και αφού συνταχθεί με τον Χριστό (τα λέω εν συντομία)
Έπειτα απαγγέλλει ο ανάδοχος το Πιστεύω
Και μόνο τότε εισέρχεται στον κυρίως Ναό για την τέλεση του Μυστηρίου του βαπτίσματος.
Και σήμερα όταν ακούμε την ώρα της Θείας Λειτουργίας ο Ιερέας να αναφωνεί «τας θύρας τας θύρας εν σοφία πρόσχωμεν» εκείνη τη στιγμή έκλειναν οι πόρτες που χώριζαν το Νάρθηκα από τον κυρίως Ναό.
Αυτό το δεύτερο μέρος της Θείας Λειτουργίας, στη Λειτουργία του Σώματος και του Αίματος του Χριστού, συμμετέχουν μόνο οι βαπτισμένοι πιστοί.
Τότε οι πιστοί απαγγέλλουν δυνατά το Σύμβολο της Πίστεως («Πιστεύω εις έναν Θεόν…»).
Αυτή τη σημασία έχουν οι λόγοι του Χριστού: «Μή δώτε το άγιον τοίς κυσί (σκυλιά) μηδέ βάλητε τοίς μαργαρίτες υμών (ό,τι πολύτιμο έχετε) έμπροσθεν των χοίρων» (Μάτθ. ζ΄ 6).
Και όπως λέει και ο Μακαριστός πατέρας Αθανάσιος Μυτιληναίος:
Όταν η Εκκλησία ξαναεπιστρέψει στις κατακόμβες τότε θα αποκτήσουν νόημα και οι λέξεις (τας Θύρας τας θύρας).
Για αυτό δυστυχώς σήμερα οι χριστιανοί φτάσαμε εδώ που φτάσαμε.
Υ.Γ. και βλέπουμε τον Βαρθολομαίο να συν λειτουργεί με τους αιρετικούς, μάλλον δεν κατάλαβε ποτέ του, αυτό που Λέει ο Κύριος μας: «Μή δώτε το άγιον τοίς κυσί (σκυλιά)...
Δημοσίευση σχολίου