1) Έχουμε έναν Άγιο της εποχής μας, με ευωδιάζοντα λείψανα, να χαρακτηρίζει σε γραπτά κείμενα του, αιρετικό και αποστάτη τον Πατριάρχη Κων/πόλεως Αθηναγόρα.
2) Ο άφρων πατριάρχης Βαρθολομαίος θα τιμήσει με το βραβείο «Πατριάρχης Αθηναγόρας» τους δημιουργούς των «εμβολίων»!
3) Βοήθεια μας ο Άγιος Ιουστίνος Πόποβιτς που γιορτάζει σήμερα. Όποιος κατάλαβε-κατάλαβε, και Θεός να φωτίζει ολούθε.
4 σχόλια:
Ναι αλλα τοσο οι νεοφανεις Αγιοι Πορφυριος και Παισιος οσο και ο Ιωσηφ ο Ησυχαστης μεσω των λογων και γραπτων τους μας συμβουλευουν να ΜΗΝ γινουμε ζηλωτες αλλα να μεινουμε εντος της ασφαλειας της εκκλησιας. Οποταν τι εχετε να πειτε περι τουτου;
Ανώνυμε σχολιαστή έχουμε να πούμε πως δεν ξεχωρίζουμε ούτε δυο γαιδάρων άχυρα!
Το ''εντος της ασφαλειας της εκκλησιας'' τι υπονοείς; Οτι ο Άγιος Παίσιος και τα μοναστήρια του Αγίου Όρους που είχαν κάνει διακοπή μνημόνευσης του Αθηναγόρα, όπως επίσης είχε και ο Αγιος Ιουστίνος Πόποβιτς... δεν ηταν ''εντος της ασφαλειας της εκκλησιας'';;
Βρε τι ζούμε και ακούμε. Το άλλο είναι πως γίνεται Άγιοι να λέγουν κάποιον αιρετικό, και να διακόπτουν και κοινωνία για κάποιο χρόνο πρός συμμόρφωση και προβληματισμό, και εσείς οι υπόλοιποι να μιλάτε για αγίους και ορθοδοξία, όταν το φρόνημα που αποπνέει ο λόγος σας φανερώνει ξεκάθαρα, πως μόνο φρόνημα αδιάκριτης υπακοής και δεσποτοκρατίας υπάρχει.
Ακατήχητοι το ελάχιστον. Και ανώνυμοι ''κλασικά''...
Μένουμε στήν ασφάλεια
τής εκκλησίας...
και υπομένουμε...
χρόνια πολλά τώρα...
τα ιοβόλα ..."άνθη"
τού κακού...
τής ε κ κ ο σ μ ί κ ε υ σ η ς...
το να πούμε όμως...
το... μαύρο...άσπρο
και το...
πικρό φαρμάκι που μάς ποτίζουνε...
τής αποστασίας...
ώς τάχα γλυκύ... κι ωφέλιμο σάν μέλι...
μόνο η παραφροσύνη
και η πονηρία... τών
περιεκκλησιαστικών
κύκλων
μπορεί να μάς το προτείνει...!
Ζηλωτής, η λέξη παίρνει ιστορικά πολλές έννοιες. Θυμίζω τα Ζηλωτικά της Θεσσαλονίκης του 14ου αιώνα, είναι πολύ ενδιαφέρον κεφάλαιο να μελετήσει κανείς.
Επί του παρόντος, φυσικά και δεν διακόπτουμε την εκκλησιαστική κοινωνία εμείς ως λαϊκοί με τη σύνοδο ή δεν ξέρω με ποιον. Ούτε πάμε με τους παλαιοημερολογίτες. Δε νομίζω ότι το ιστολόγιο του τρελογιάννη προτείνει τέτοια. Σφιχταγκαλιάζουμε τις ενορίες που μας αναπαύουν, συμπαριστάμεθα στους ιερείς των χωριών και των γειτονιών μας που ρίσκαραν και ίσως ξαναρισκάρουν 1500ρια και διαπόμπευση για να μη μας αφήσουν χωρίς Χριστό (πολλοί το έκαναν, δόξα τω Θεώ, περισσότεροι απ' όσους περίμενα). Μένουμε εντός Εκκλησίας και κράζουμε τα κακώς κείμενα μέχρι να κλείσει ο λαιμός μας. Δεν κάνουμε του κερατά τη χάρη να απομακρυνθούμε. Εγώ ως αναγνώστης του ιστολογίου και ενίοτε σχολιάζων επί των αναρτήσεων αυτού αυτά έχω να πω.
Δημοσίευση σχολίου