Μια πάνδημη προσευχή εν καιρώ «πανδημίας»

Εσύ που εξηγόρασας ημάς εκ της κατάρας,

και μέσω Μάρκου ανέτρεψες τη Σύνοδο Φερράρας,

που δια χειλέων προφητών αφύπνιζες τα πλήθη, 

και δια της θυσίας Σου ο Άδης κατηργήθη,

Εσύ που είσαι η Οδός, η Ζωή και η Αλήθεια,

μα κάποιοι πλέον σε προσκυνούν απλώς από συνήθεια, 

Εσύ που δια του Πνεύματος γέννησες Εκκλησία, 

μα πλέον δεν εισερχόμαστε δίχως μασκοφορία...

Εσύ που οι εικόνες Σου βλύζουν θείων ιαμάτων,

μα τις κορδελοτύλιξαν ωσάν πηγή μιασμάτων,

Εσύ που μας προσκάλεσες στον Μυστικό Σου Δείπνο,

μα οι ΚΥΑ μας εκφόβισαν και πέσαμε σε ύπνο,

Εσύ που κατά τας Γραφάς την τρίτη ανέστης μέρα, 

μα εμείς Σε αναστήσαμε - αγογγύστως - την δευτέρα,

Εσύ που Σε πετάξαμε έξω από τη ζωή μας,

ενώ είσαι η μοναδική αιτία της ύπαρξής μας,

Που είσαι θανάτου και ζωής ο Έχων εξουσία,

μα νέος «μόσχος χωνευτός» έγινε η ηγεσία,

που στο Έλεός Σου επίκληση ήταν η Λιτανεία,

μα τώρα μας ετύφλωσε η εμβολιομανία,

Συγχώρεσέ μας Κύριε για αυτόν τον ξεπεσμό μας,

και ανακαίνισε ευθύς ό,τι υπάρχει εντός μας. 

Δώσε μας φώτιση του νου, καθάρισε τα λέπια,

να βλέπουνε τα μάτια μας με θεία οξυδέρκεια. 

Δείξε μας τούτους που αφορμούν απ’ τ’ Άγιό Σου Πνεύμα,

κι εκείνους που προβιά φορούν και υβρίζουν τον Ποιμένα. 

Δώσε μας δύναμη, αντοχή, θέληση για αγώνα,

για να μη μείνουμε εκτός του Αγίου σου Νυμφώνα. 

Την κλίμακα των αρετών βοήθα να ανεβούμε,

ώστε του Παραδείσου Σου τη Δόξα να ευφρανθούμε.

Γέμιζε με άπλετο φως την κάθε μας ημέρα,

μαζί μας να ‘ναι οι Άγιοι κι η Παναγία Μητέρα.

Σκέπαζε με τη Χάρη Σου τις ταπεινές ψυχές μας,

στα χέρια σου παντοτινά βρίσκονται οι ζωές μας. 

Αμήν.

Πηνελόπη Ζουμπουλάκη