Τετάρτη 16 Ιουνίου 2021
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Η Ορθοδοξία ως θεραπεία_Γέροντας Δαμασκηνός Αγιορείτης
Μια θαυμάσια εκλαϊκευμένη κατήχησηΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΤΕ ΕΛΕΥΘΕΡΑ
ΟΤΙ ΣΑΣ ΑΡΕΣΕΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΤΡΕΛΟ-ΓΙΑΝΝΗ
αλλά μην νοιώθετε «λύπη»
που αντιγράφουμε τα δικά σας ,
χωρίς να σας ρωτήσουμε...
Για την παράγκα μας
είναι γ ε λ ο ι ό τ η τ α η λεγόμενη
«δεοντολογία περί πνευματικών δικαιωμάτων!»
8 σχόλια:
Τί να κάνουμε...
η... π ί σ τ η...
είναι... βλέπεις...
φυσική...κατάσταση...
στον άνθρωπο...
και τείνει να παραμένει
σ τ α θ ε ρ ό ς
στίς απόψεις του...
...
τώρα...άν...
εμπιστευτήκαμε...το ψέμα...
θα μάς δοθούν οι ευκαιρείες
να σιάξουμε την ζωή μας...
(με το καλό...με...ζόρια...)
κι αν βρούμε τήν ά κ ρ η...
τήν α λ ή θ ε ι α ...
μήν την αλλάξουμε... με τίποτα...
για όποιο... αντάλλαγμα...
κι ο Θεός, δεν θα μάς αφήσει ποτέ
χωρίς σκέπη...
χωρίς στήριγμα...!
Ε μα τώρα, τι πάτε και ανεβάζετε. Αφού σας το έγραψα και με άλλη αφορμή, ο Κοέλιο είναι σα να πίνεις νερωμένη κοκακόλα. Υπερτιμημένος πολύ, προωθημένος από το σύστημα πολύ. Δηλαδή πώς να το πω, Κοέλιο διαβάζανε οι σαχλογκόμενες, που ανακάλυπταν ξαφνικά τις μακρυές φούστες για να φαίνονται, λέει, "μυστηριώδεις". Οι "κουλτουριάρες" στην Ελλάδα του Σημίτη, που ψήφιζαν Σημίτη! Που δε χάνανε συναυλία του Νταλάρα και εκστασιάζονταν να ακούνε "με λένε Πόπη σαν την γιαγιά μου την Καλλιόπη"! Για τέτοια χάλια μιλάμε!
Βρείτε τίποτα από Στάινμπεκ, ξέρω γω, για να μην πω πάλι Ντοστογιέφσκι και επαναλαμβάνομαι και κουράσω! Ή να, ρωτήστε τον Δον κιχ να σας πει τίποτα από Παπαδιαμάντη!
Χαχα σας πειράζω ε, καλησπέρα φίλοι!
Κοίτα μάλλον έχετε δίκιο.... αλλά η αλήθεια-(διαπίστωση)- από όποιον & να ακουστεί, πιστεύω δε χάνει την αξία της
Μετά το...
"όνομα τού ρόδου"...
έπεσα ...τυχαία(;)...
επάνω στον Πασκάλ...
...
"maximes et reflections" λοιπόν
μεταχειρισμένο, από ένα παλαιοπωλείο κοντά στή σχολή μου...
κι έπαθα πλάκα...γιά το
τι σκουπίδια διάβαζα...
κι έκοψα την...
"λογοτεχνία"...
μαχαίρι...
σ'εποχή που...
τα σκουπίδια... που... κυκλοφορούσαν στά...
φοιτητόσπιτα...
δεν άντεχες ούτε να τα ξεφυλίσεις...
από τήν...αηδία...
...
Σύντομα βρέθηκα...
πάλι... τυχαία...
μπροστά στόν
Εφραίμ τον Σύρο...
και τόν Ιωάννη τής
Κλίμακας...
...
Δύσκολο να ξαναδιαβάσω
...λογοτεχνία...
Σας καταλαβαίνω. Μετά από 25 χρόνια περιπλάνησης, αναγνωστικών περιηγήσεων, ποικίλων διαβασματων κτλ. επέστρεψα εκεί από όπου δεν έπρεπε να έχω φύγει ποτέ: την ορθόδοξη θεολογία. Ελπίζω όχι αργά.
Κοίτα,αυτό που λέει ισχύει κ από την αντίθετη πλευρά!
Παίρνεις πολλά από την φύση!
Η sotiria έχει γιαγιά ίδια με τη δική μου!
Δεν έχει σημασία,απ' όλα παίρνεις!
Σήμερα άκουσα ένα ωραίο για τα ιστιοφόρα,
Ο έμπειρος είπε.
Μη ξεχνάς ότι αναλόγως τον καιρό εσύ κανονίζεις το πανί του ιστιοφόρου σου!
Άνθρωπε σωστά!
Λοιπόν!οποία είναι χρήσιμα καλώς κ οποία δεν σου κάνουν ανάλογα κ την πν.κατασταση γιατί κάποιοι θεωρούν χρήσιμα,αυτά που τους βολεύουν!
Εγώ τα διαβάζω ακόμα τα θύραθεν (ανώνυμος 2:38). Δε λέω λογοτεχνία, λέω γενικά τα θύραθεν, γιατί π.χ. μ' αρέσει να ψάχνω ιστορικές πηγές. Ίσως έχει να κάνει και με ηλικία, είμαι κάτω από 50. Είναι αλήθεια ότι η συντριπτική πλειοψηφία απ' όσα διαβάζω, απλά δεν τα συστήνω. Αλλά λέω ακόμα κι η διαδικασία να στίψω το κεφάλι μου, να μπω στον κόπο να καταλάβω ότι δεν αξίζουν, καλό κάνει. Φτάνει βέβαια να μην με επηρρεάζουν αρνητικά. Ό,τι αξίζει, το προτείνω ή/και το δανείζω, ό,τι δεν αξίζει το... κρύβω μην το βρει κανείς, σε μερικές περιπτώσεις έχει συμβεί και να πετάξω.
Ο Ουμπέρτο Έκο που γράφετε είναι άλλη μια ταλαίπωρη περίπτωση, θεοσχωρέστον πια. Το Όνομα του Ρόδου ήταν καλογραμμένο, αν θυμάμαι καλά βέβαια είχε μέχρι και φόνο ομοφυλοφιλικού πάθους μεταξύ καλογέρων σε μοναστήρι. Σπάνιο για την εποχή που γράφτηκε. Σήμερα είναι κοινός τόπος να γράφονται τέτοια, καθότι "το λόμπι" έχει κάνει πολύ δουλειά... Σε άλλα που έγραψε, ο ταλαίπωρος ξέφυγε τελείως, μέχρι και σατανιστικές τελετές περιέγραφε. Δεν ήταν απλά αρνητής του Χριστού, ή ξέρω γω άθεος, εμπαθής, πλανεμένος, ήταν στρατευμένος πολέμιος. Μακριά απ' τα παιδιά σας, όσοι έχετε!
Διαβασα,
από περιέργεια...
πρίν κανά δυό χρόνισ
το εκκρεμμές τού Φουκό...
που ήταν το επόμενο αν θυμάμαι καλά
από "το όνομα..."
είπα... αμάν... να το τελειώσω...
...
ένας... ύμνος λες...
στην ...σύγχυση...;
στο... περίπου...;
στο...σχεδόν...τίποτα...;
...δεν ξέρω...
σίγουρα...διαλυτικό...της συνείδησης...
...
Δημοσίευση σχολίου