Τις ημέρες της Διακαινησίμου η ενορία της Αγίας πριγκιπίσσης Άννης του Νόβγκοροντ στο Τρόντχαιμ της Νορβηγίας για πρώτη φορά κατά την πρόσφατη περίοδο της μακραίωνης ιστορίας της πόλεως πραγματοποιήθηκε η διά ύδατος αναστάσιμη λιτανεία. Επί δύο ώρες συνεχίσθηκε η ευαγγελική «πορεία» μέσα σε μεγάλη βάρκα, η οποία κατασκευάσθηκε κατά τα πρότυπα των παλαιών πλοίων των Βίκινγκ. Η μεγάλη βάρκα έπλευσε στον ποταμό Νιντέλβε στο κέντρο της πόλεως και στα θαλασσινά ύδατα του φιόρντ.
Στο ακρόπρωρο του σκάφους υψώθηκε ένας σταυρός σε κοντάρι και τοποθετήθηκε μια εικόνα της Αναστάσεως του Χριστού διαστάσεων ενός μέτρου, ενώ οι συμμετέχοντες στη λιτανεία κρατούσαν λάβαρα. Στο κέντρο της βάρκας τοποθετήθηκε λειψανοθήκη με τεμάχιο των ιερών λειψάνων του Αγίου βασιλιά Όλαφ της Νορβηγίας.
Κατά τη διάρκεια της πλωτής λιτανείας ο εφημέριος της ενορίας ιερέας Αλέξανδρος Βολοχάν και ενορίτες έψαλλαν τους αναστάσιμους ύμνους σε τρεις γλώσσες: τα εκκλησιαστικά σλαβονικά, τα νορβηγικά και τα ελληνικά, διακηρύσσοντας το ζωηφόρο μήνυμα της Αναστάσεως του Χριστού.
Δίπλα στον καθεδρικό ναό Νινταροσντόμεν, τόπο στέψεως των βασιλέων της Νορβηγίας, αναγνώσθηκε η ευαγγελική περικοπή.
Στις εκβολές του ποταμού και προ της νήσου Μουνκχόλμεν, όπου μέχρι σήμερα σώζονται αρχαία μοναστηριακά τείχη ο εφημέριος της ενορίας της Ρωσικής Ορθοδόξου Εκκλησίας στο Τρόντχαιμ ύψωσε τη λειψανοθήκη με το ιερό λείψανο του «αιώνιου βασιλέα της Νορβηγίας» πάνω από τα κύματα της Νορβηγικής Θάλασσας, απαγγέλοντας προσευχή στον ουράνιο προστάτη της χώρας και όλης της Σκανδιναβίας.
Και από τις δύο όχθες του ποταμού Νιντέλβα κάτοικοι της πόλεως επικροτούσαν με χαιρετισμούς και ενθουσιώδεις αντιδράσεις τους μετέχοντες στη λιτανεία, όπως αναφέρει η ιστοσελίδα της ενορίας.
2 σχόλια:
Βάραγκοι...
Κυρίως στη Λευκορωσία...
...
Σκνδιναυοί ορθόδοξοι
πού ένωσαν την πορεία τους με τους
σλάβους αδερφούς τους
γινώμενοι οι γνωστοί μας...Ρώς
-τού "βυζαντίου"-
οι Ρώσσοι δηλαδή...
πού σήμερα πού η πίστη ξεχνιέται...
επιχειρούν να τούς κομματιάσουν σε
μικρότερες...
ε ύ χ ρ η σ τ ε ς
λαότητες...
Όταν διαβάζω τον Αλέξανδρο Νιέφσκυ, τον Ντμίτρι Ντονσκόι, τον Τρύφωνα της Πέτσενγκα το φωτιστή των Λαπώνων, ακόμα και τον έμπορο και περιηγητή Αφανάσυ Νικίτιν που καθόλου άγιος δεν ήταν, νοιώθω σα να διαβάζω ιστορία δικών μου προγόνων. Αργότερα, με τη δυτικοποίηση της Ρωσίας, με τις διάφορες περιπέτειες και τις δικές τους και τις δικές μας, αργότερα διαφοροποιούνται τα πράγματα.
Δημοσίευση σχολίου