Σοφία είναι ο Υιός και Λόγος του Θεού

 

«Η σοφία ωκοδόμησεν εαυτή οίκον και υπήρεισε στύλους επτά, εσφαξε τα εαυτής θύματα, εκέρασεν εις κρατήρα τον εαυτής οίνον, και ητοιμάσατο την εαυτής τράπεζαν. απέστειλε τούς εαυτής δούλους, συγκαλούσα μετά υψηλού κηρύγματος επί κρατήρα λέγουσα. ος εστιν άφρων, εκκλινάτω πρός με, και τοις ενδεέσι φρενών είπεν, Έλθετε, φάγετε των εμων άρτων, και πίετε οίνον, όν εκέρασα υμίν». (Παροιμ. 9: 1-15)

  

Άγιος Πορφύριος

–Θησαυρό ηύραμε! 

Σοφία είναι ο Χριστός. Εδώ μιλάει ξεκάθαρα για την Εκκλησία, για τα επτά μυστήρια και κυρίως για το μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας. Εγώ τα έχω χωνεμένα και τα βγάζω τώρα, έτσι μου ‘ρχονται από μέσα μου. Αλλά πως θα αγαπήσομε τη σοφία, για να μας αγαπήσει κι εκείνη; Πως θα αναπτυχθεί αυτή η σχέση, όταν ζει κανείς ακόμη με τα πάθη; Και ο απόστολος Παύλος στην αρχή, πριν να τον πλημμυρίσει η χάρις, έλεγε: «Ταλαίπωρος εγώ άνθρωπος, τις με ρυσεται εκ του σώματος του θανάτου τούτου; ». Αλλά μετά, που ζούσε μέσα του τον Χριστό, συνεχώς έλεγε: «Ζω δε ουκέτι εγώ, ζη δε εν εμοι Χριστός. Και συνέχομαι δε εκ των δυο, την επιθυμίαν έχων εις το αναλύσαι και συν Χριστώ είναι, πολλώ μάλλον κρείσσον….».…

Στο βιβλίο των Παροιμιών παρουσιάζεται όλο το μεγαλείο, η πηγή και οι δωρεές της σοφίας. Συγκεκριμένα στο όγδοο κεφάλαιο. Διαβάστε μου.

Είδατε που ονομάζει τον Ιησού Χριστό Σοφίαν του Θεού; Σοφία, λοιπόν, είναι ο Υιός και Λόγος του Θεού. Και όλα τα γνωρίσματα της σοφίας είναι και γνωρίσματα του Υιού του Θεού. Ο Χριστός είναι η Σοφία. Το βλέπουμε αυτό και στον απόστολο Παύλο. Λέει. Ο Χριστός είναι «σοφία από Θεού και δύναμις».

Διαβάστε μου από την αγαπημένη μου, την Σοφία Σολομώντος. Διαβάστε μου τον ύμνο προς την σοφία.

Έχω τρέλα, μέθη, θεία μέθη. Δεν τα χορταίνω. Λέει και στην Ακολουθία της Θείας Μεταλήψεως: «Και ούτω του τήδε βίου απάρας επ’ ελπίδι ζωής αιωνίου, εις την αίδιον καταντήσω ανάπαυσιν, ένθα ο των εορταζόντων ήχος ο ακατάπαυστος και η απέραντος ηδονή των καθορώντων του Σου προσώπου το κάλλος το άρρητον. Συ γαρ ει το όντως εφετόν και η ανέκφραστος ευφροσύνη των αγαπώντων Σε, Χριστέ ο Θεός ημών και Σε υμνεί πάσα η Κτίσις εις τους αιώνας».

Είναι μια πανήγυρις και το κέντρο όλης της χαράς είναι το πρόσωπο του Χριστού. Τι είναι ακριβώς, δεν μπορούμε στο βάθος να το καταλάβουμε, διότι ο Θεός είναι μυστήριο, είναι σιωπή, είναι άπειρος. Ο Θεός είναι πολύ μυστικός, αλλά υπάρχει παντού.

Θεό ζούμε, Θεό αναπνέουμε, αλλά δεν μπορούμε να αισθανθούμε το μεγαλείο Του, την πρόνοιά Του. Συχνά κρύβει τις ενέργειες της Θείας Του πρόνοιας. Όταν, όμως, αποκτήσουμε την αγία ταπείνωση, τότε τα βλέπουμε όλα κι όλα τα ζούμε.

Ζούμε τον Θεό ολοφάνερα κι αισθανόμαστε τα μυστήριά Του. Τότε πιά αρχίζουμε να Τον αγαπάμε. Κι αυτό είναι κάτι που το ζητάει Εκείνος. Είναι το πρώτο που ζητάει για τη δική μας ευτυχία, όπως λέει: «Αγαπήσεις Κύριον τον Θεόν σου εν όλη καρδία σου και εν όλη τη ψυχή σου και εν όλη τη διανοία σου. αύτη εστί πρώτη και μεγάλη εντολή» (Ματθ. 22, 37-38).

Μια τέτοια αγάπη είχαν οι άγιοι.

***

 

Ομιλία για το πώς η σοφία κηρύσσεται παντού

Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς

 

Σοφία ἐν ἐξόδοις ὑμνεῖται, ἐν δὲ πλατείαις παῤῥησίαν ἄγει·ἐπ᾿ ἄκρων τειχέων κηρύσσεται, ἐπὶ δὲ πύλαις δυναστῶν παρεδρεύει, ἐπὶ δὲ πύλαις πόλεως θαῤῥοῦσα λέγει· (Παροιμίες 1: 20-21).

Η Σοφία του Θεού είναι ο ίδιος ο Κύριος Ιησούς Χριστός, δια του οποίου δημιουργήθηκε κάθε δημιούργημα. Ό, τι δημιουργήθηκε φανερώνει τον Παντοδύναμο Δημιουργό του, τόσο αυτό που είναι στους αγρούς, όσο και αυτό που βρίσκεται στις πολιτείες. Στους αγρούς είναι μια καθαρή και φωτεινή φύση, ενώ στην πόλη είναι ο άνθρωπος με τα επαγγέλματα και τις δεξιότητές του. Η Σοφία του Θεού φωνάζει και δεν ψιθυρίζει, σε όλη τη φύση και μέσα από όλα τα ωφέλιμα επαγγέλματα και τις ικανότητες του ανθρώπου. Η [Σοφία] καλύπτει όλους τους αγρούς, γεμίζει όλη την πόλη και είναι πάνω από τη γη και κάτω από τη γη, στα ύψη των αστεριών και στα βάθη των θαλασσών. Όποιος θέλει να την ακούσει μπορεί να την ακούσει σε κάθε τόπο, αυτός που θέλει να μάθει από αυτήν και να είναι ευτυχισμένος από αυτήν μπορεί να διδάσκεται και να χαίρεται σε κάθε τόπο.

Έτσι, η Σοφία του Θεού είναι αισθητή και εμφανής σε όλα τα δημιουργήματα του κόσμου εξ αρχής. Όμως η Σοφία του Θεού είναι πιο αισθητή και πιο εμφανής στους προφήτες και σε άλλους ανθρώπους του Θεού, που αξιώθηκαν να την προσεγγίσουν έξω από την κτιστή φύση. Μέσα από το στόμα τους, η Σοφία του Θεού κηρύχθηκε στους αγρούς, στις πόλεις, στους δρόμους των πόλεων και στις πόρτες των ανθρώπων.

Αλλά, η Σοφία του Θεού είναι πιο εμφανής και πιο διαυγής στο πρόσωπο του ίδιου του Κυρίου Ιησού Χριστού. Στο πρόσωπο του Κυρίου Ιησού Χριστού, η Σοφία του Θεού φανερώθηκε εν σαρκί και εκδηλώθηκε στους ανθρώπους με τη θαυματουργή δύναμη και το κάλλος Της. Αυτή η Σοφία του Θεού δεν μιλά διαμέσου των πραγμάτων ούτε μέσω των ανθρώπων, αλλά μιλάει αφ’ Εαυτής και εξ Αυτής μόνον, προσωπικά και άμεσα. Με τη Σοφία Του ο Κύριος επλήρωσε ολόκληρο τον κόσμο μέσω της αγίας Εκκλησίας Του, έτσι ώστε να μπορεί κανείς να πεί ότι σήμερα, όπως και πριν από είκοσι αιώνες στην Παλαιστίνη, Αυτός, μέσω των υπηρετών του Λόγου, κηρύσσει στους αγρούς, στους δρόμους, στα πλήθη των ανθρώπων απανταχού της γης, σε όλες τις πόλεις και σε όλες τις πόρτες των ανθρώπων .

Ω! αδελφοί μου, ας ανοίξουμε τις θύρες των ψυχών μας στη Σοφία του Θεού, την ενσαρκωμένη στο Πρόσωπο του Κυρίου Ιησού Χριστού!

Ω! Κύριε Ιησού, η Σοφία και η Δύναμις του Θεού, άνοιξε τις ψυχές μας και σκήνωσε μέσα ς’ αυτές!.

Ότι Σοι πρέπει πάσα δόξα, τιμή και προσκύνησις εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.

Πηγή: Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς, «Ο Πρόλογος της Οχρίδας», (Ιούνιος), Εκδ. Άθως.