Οἱ 5 μηχανισμοὶ βλάβης ποὺ πυροδοτοῦν τὰ mRNA ἐμβόλια

Σὲ δύο ἀποκαλυπτικὲς συνεντεύξεις της ἡ ἰατρὸς – ἐρευνήτρια Sheri Tenpenny περιγράφει ἀναλυτικὰ πῶς ἐπιδροῦν στὸ σῶμα μας οἱ τεχνητὰ κατασκευασμένες οὐσίες ποὺ εἰσέρχονται σ’ αὐτὸ διὰ τῶν ἐνέσεων τῆς Pfizer καὶ τῆς Moderna

 

τοῦ Γιώργου Παλαιτσάκη

Πέντε μηχανισμοὺς ποὺ προκαλοῦν σοβαρὲς βλάβες στὸν ἀνθρώπινο ὀργανισμὸ πυροδοτοῦν τὰ ἐμβόλια κατὰ τοῦ κορωνοϊοῦ Sars-Cov2 τὰ ὁποῖα οἱ  κυβερνήσεις τῶν περισσοτέρων χωρῶν τοῦ κόσμου ἐπιβάλλουν μὲ πρωτοφανεῖς ἐκβιασμοὺς σὲ δισεκατομμύρια ἀνυποψίαστους πολίτες. Τοὺς μηχανισμοὺς αὐτοὺς ἀποκάλυψε πρόσφατα μὲ δύο συνεντεύξεις της σὲ ἀνεξάρτητο δίκτυο ἐνημέρωσης ἡ διάσημη ἰατρὸς-ἐρευνήτρια κ. Sheri Tenpenny.

Βάσει τῶν ὅσων ἀνέφερε ἡ κ. Τenpenny, στοὺς ὀργανισμοὺς τῶν ἀνθρώπων οἱ ὁποῖοι δέχονται νὰ ἐμβολιαστοῦν μὲ τὶς «τεχνολογίες» mRNA τῆς Pfizer καὶ τῆς Moderna ἀναμένεται -εἴτε βραχυπρόθεσμα εἴτε μακροπρόθεσμα – νὰ τεθοῦν σὲ λειτουργία οἱ παρακάτω 5 μηχανισμοὶ βλάβης:

1) Ἀναφυλακτικὸ σόκ:  Μέσω τοῦ ἐμβολίου τῆς Pfizer ἢ τῆς Moderna χορηγεῖται στὸν ὀργανισμὸ ἕνα μικρὸ κομμάτι mRNA (message RNA δηλαδὴ ἀγγελιοφόρο RNA) ποὺ ἔχει δημιουργηθεῖ τεχνητὰ στὸ ἐργαστήριο. Αὐτὸ τὸ τεχνητὰ κατασκευασμένο mRNA μεταφέρει στὸ ἀνθρώπινο κύτταρο μία ἕτοιμη, κωδικοποιημένη «συνταγὴ» γιὰ τὴν κατασκευὴ τῆς πρωτεΐνης ἀκίδας τοῦ κορωνοϊοῦ, προκειμένου στὴ συνέχεια ὁ ὀργανισμὸς νὰ κατασκευάσει ἀπὸ μόνος του ἀντισώματα κατὰ τῆς πρωτεΐνης-ἀκίδας, ὥστε νὰ εἶναι ἕτοιμος νὰ ἀμυνθεῖ μὲ τὰ ἀντισώματα αὐτὰ κατὰ τοῦ κορωνοϊοῦ, νὰ τὸν πολεμήσει καὶ νὰ τὸν ἐξουδετερώσει ἄμεσα.

Ὅμως αὐτὸ τὸ μικρὸ κομμάτι mRNA ποὺ ἔχει δημιουργηθεῖ τεχνητὰ στὸ ἐργαστήριο εἶναι πολὺ ἀσταθὲς ἂν τὸ χορηγήσει κανεὶς ἀπ’ εὐθείας στὸ σῶμα. Σὲ μία τέτοια περίπτωση ὁ ὀργανισμὸς θὰ τὸ καταστρέψει καὶ θὰ τὸ ἀπορρίψει ἄμεσα. Οἱ κατασκευαστὲς τῶν ἐμβολίων, γιὰ νὰ ἀποφύγουν τὴν καταστροφὴ τοῦ εὐαίσθητου αὐτοῦ κομματιοῦ, τὸ ἔχουν τυλίξει μὲ μία παχιὰ ἐπικάλυψη λιπιδίου. Εἶναι σὰν νὰ τὸ ἔχουν βάλει σὲ ἕνα μπαλάκι τοῦ τέννις. Καὶ αὐτὴ ἡ παχιὰ λιπιδικὴ ἐπικάλυψη ἔχει στὸ ἐξωτερικό της, στὸ μὲν ἐμβόλιο τῆς Moderna τρεῖς διαφορετικὲς λιπιδικὲς πρωτεΐνες στὸ δὲ ἐμβόλιο τῆς Pfizer τέσσερις. Ἡ ἐπικάλυψη αὐτὴ προστατεύει τὸ mRNA ἀπὸ τὸ νὰ ἀλλάξει τὸ μοτίβο του, νὰ ἀλλάξει τὴ συνταγή του ἢ ἀπὸ τὸ νὰ ἐκφυλιστεῖ μόλις εἰσαχθεῖ ἐνέσιμα μέσα στὸ κύτταρο.

Στὸ ἐξωτερικὸ αὐτοῦ τοῦ λιπιδικοῦ ἐπικαλύματος ὑπάρχει ἕνα περίβλημα ἀπὸ πολυαιθυλενικὴ γλυκόλη. Ἡ πολυαιθυλενικὴ γλυκόλη εἶναι ἕνα μόριο ποὺ ἀνακαλύφθηκε στὰ τέλη τῆς δεκαετίας τοῦ 1960. Ἀπὸ τὸ 1970 οἱ βιομηχανίες ἄρχισαν νὰ τὴν χρησιμοποιοῦν εὐρέως καὶ βρίσκεται πλέον σὲ χημικὰ προϊόντα, σὲ καλλυντικά, σὲ τρόφιμα καὶ σὲ πολλὰ ἐνέσιμα φάρμακα. Ὁπότε στὸ χρονικὸ διάστημα ἀπὸ τὸ 1970 καὶ μετὰ πολλοὶ ἄνθρωποι ἔχουν εὐαισθητοποιηθεῖ ἤδη στὴν πολυαιθυλενικὴ γλυκόλη.

Ὅταν ὅμως αὐτὸ τὸ χημικὸ στοιχεῖο ἑνώνεται μὲ μία πρωτεΐνη, τότε προκύπτει μία ἀφύσικη πρωτεΐνη καὶ ἔτσι ὁ ἀνθρώπινος ὀργανισμὸς μπορεῖ νὰ δημιουργήσει ἕνα ἀντίσωμα γι’ αὐτὸ τὸ σύμπλεγμα. Συνεπῶς ἔχει ἤδη δημιουργηθεῖ ἕνα ἀντίσωμα ποὺ δείχνει ὅτι ὁ ὀργανισμὸς θὰ ἔχει μία ἀλλεργικὴ ἀντίδραση σὲ αὐτὸ τὸ χημικὸ στοιχεῖο.

Ὅταν ἕνας ἐκ τῶν προτέρων εὐαισθητοποιημένος στὸ στοιχεῖο αὐτὸ ὀργανισμὸς δέχεται τὴν ἔνεση μὲ τὸ περίβλημα ποὺ ἀποτελεῖται ἀπὸ πολυαιθυλενικὴ γλυκόλη, εἶναι πιθανὸ νὰ ἐκδηλώσει ἀλλεργικὴ ἀντίδραση. Συνεπῶς, ὅλες αὐτὲς οἱ σοβαρὲς ἀλλεργικὲς ἀντιδράσεις ποὺ βλέπουμε σὲ πολλοὺς ἐμβολιασμένους εἶναι περιπτώσεις ἀνθρώπων ποὺ παθαίνουν ἀλλεργικὸ σὸκ ἐξαιτίας αὐτῆς τῆς προϋπάρχουσας εὐαισθητοποίησης.  Σημειώνεται ὅτι στὶς μέρες μας ἡ εὐαισθητοποίηση τοῦ πληθυσμοῦ στὴν πολυαιθυλενικὴ γλυκόλη ἀνέρχεται πλέον σὲ ποσοστὰ ἀπὸ 70% ἕως 72%. Δηλαδή, τὸ 70% -72% τοῦ πληθυσμοῦ ἔχουν ἀντισώματα χωρὶς νὰ τὸ γνωρίζουν στὴν πολυαιθυλενικὴ γλυκόλη. Ἐπομένως  οἱ ἄνθρωποι ποὺ δὲν γνωρίζουν ὅτι ἔχουν αὐτὰ τὰ ἀντισώματα καὶ ἔχουν εὐαισθητοποιηθεῖ στὴν πολυαιθυλενικὴ γλυκόλη, κατὰ τὴ διάρκεια τῆς ζωῆς τους, ἐφόσον κάνουν τὸ ἐμβόλιο τῆς Pfizer ἢ τῆς Moderna, ἔχουν πολὺ αὐξημένο κίνδυνο γιὰ σοβαρὴ ἀλλεργικὴ ἀντίδραση. Γιὰ ἄμεσες ἀντιδράσεις. Εἴτε ἄμεσα εἴτε ἐντὸς τῶν πρώτων 45 ἡμερῶν, ἐπειδὴ εἶχαν εὐαισθητοποιηθεῖ στὴν πολυαιθυλενικὴ γλυκόλη.

2) Ἐπίθεση ἀντὶ-ἀκιδικῶν ἀντισωμάτων ἕως καὶ σὲ 28 διαφορετικοὺς ἱστοὺς στὸ σῶμα μας:  Τὸ mRNA ἐργάζεται μέσω τοῦ «ἐργοστασίου» τῶν ριβοσωμάτων τοῦ κυττάρου. Μέσω αὐτῆς τῆς διαδικασίας τὰ ριβοσώματα μεταφράζουν τὴ συνταγὴ καὶ δημιουργοῦν τὴν πρωτεΐνη ἀκίδα. Ἀπὸ ἐδῶ καὶ πέρα τρία πράγματα μποροῦν νὰ κάνει αὐτὴ ἡ πρωτεΐνη ἀκίδα :

α) Νὰ πάει ἔξω ἀπὸ τὰ κύτταρα καὶ νὰ δημιουργήσει μία σφαίρα γύρω ἀπὸ αὐτά, νὰ τὰ τυλίξει σφαιρικά.

β) Ἀφοῦ δημιουργήσει μία σφαίρα γύρω ἀπὸ τὰ κύτταρα, νὰ μετατραπεῖ σὲ ἀπτένιο (hapten), ἕνα ἀτελὲς ἀντιγόνο ποὺ μπορεῖ νὰ προκαλέσει ἀνοσοαπόκριση μόνο ὅταν συνδέεται μὲ ἕναν μεγάλο φορέα, ὅπως μία πρωτεΐνη. Καὶ ἕνα ἀπτένιο προοιωνίζεται γιὰ τὸν ὀργανισμὸ μελλοντικὲς ἀλλεργικὲς ἀντιδράσεις. Μέσω τῆς διαδικασίας ποὺ ὀνομάζεται ἐπιμόλυνση μπορεῖ νὰ ἐνσωματωθεῖ ἐντός τοῦ DNA τοῦ ἀνθρωπίνου κυττάρου.

γ)   Ἐξέρχεται στὴν κυκλοφορία καὶ ὁ ὀργανισμὸς ἀρχίζει νὰ δημιουργεῖ ἀντισώματα, τὰ ὁποῖα ὀνομάζονται ἀντὶ-ἀκιδικὰ ἀντισώματα (Anti-S-antibody).

Τὰ ἀντὶ-ακιδικὰ ἀντισώματα εἶναι κάπως διαφορετικὰ ἀπὸ αὐτὰ ποὺ δημιουργοῦνται μὲ τὰ παραδοσιακὰ ἐμβόλια καὶ ἐπίσης ἔχουν διαφορετικὰ χαρακτηριστικὰ ποὺ τὰ κάνουν νὰ ἐπιτίθενται στὰ ἴδια τὰ ὄργανα τοῦ ἀνθρώπινου σώματος.

Ὑπάρχουν 28 διαφορετικοὶ ἱστοὶ τοῦ ἀνθρώπινου σώματος στοὺς ὁποίους μπορεῖ νὰ ἐπιτεθεῖ τὸ ἀντὶ-ἀκιδικὸ ἀντίσωμα, τὸ ὁποῖο θέλουν νὰ δημιουργήσετε -φαινομενικὰ- γιὰ νὰ μὴν νοσήσετε ἀπὸ τὸν Sars-Cov 2.

Οἱ ἱστοὶ αὐτοὶ εἶναι τὰ ὀλιγοδενδροκύτταρα, τὰ κύτταρα τοῦ νευρικοῦ συστήματος (γι’ αὐτὸ  βλέπουμε περιπτώσεις ἐμβολιασμένων μὲ τρέμουλο), οἱ πρωτεΐνες τοῦ ἐντέρου καὶ οἱ  φραγματικὲς πρωτεΐνες, τὰ γαστρεντερικὰ κύτταρα, τὰ κύτταρα τοῦ θυρεοειδῆ, τοῦ νευρικοῦ συστήματος, τῆς καρδιᾶς, τῶν ἀρθρώσεων, τοῦ δέρματος, τῶν μυῶν καὶ τοῦ συκωτιοῦ. Ὁπότε οἱ πιὸ σημαντικὲς καὶ οἱ πιὸ ἰσχυρὲς ἀντιδράσεις ἦταν αὐτὲς ποὺ βρέθηκαν στὸν ἐγκέφαλο, στὸ ἀνοσοποιητικὸ σύστημα καὶ στὸ πάγκρεας. Οἱ ἀντιδράσεις εἶναι ἀπὸ ἤπιες ἕως σοβαρὲς καὶ ἕως πιὸ ἐπιθετικές.

3) Αἱμορραγία στοὺς πνεύμονες- Αὐτοάνοσα. Ἕνα ἀπὸ τὰ πράγματα ποὺ κάνει τὸ ἀντὶ-ἀκιδικὸ ἀντίσωμα ὅταν ὁ ἐμβολιασθεῖς ἐπανεκτεθεῖ σὲ ἕνα πλῆθος κορωνοϊῶν –δὲν χρειάζεται νὰ εἶναι καν ὁ Sars-Cov 2 – εἶναι παθολογικὲς ἀλλαγὲς στοὺς πνεύμονες. Αὐτὸ συμβαίνει, ἐπειδὴ τὸ Fac- τμῆμα αὐτοῦ του ἀντισώματος, ἡ βάση τοῦ Ὑ, πηγαίνει καὶ ἐπιτίθεται στὸν πνευμονικὸ ἱστὸ καὶ διαλύει τοὺς ἀερόσακους τῶν πνευμόνων ὅπου γίνεται ἡ ἀνταλλαγὴ ὀξυγόνου καὶ διοξειδίου τοῦ ἄνθρακα. Οἱ ἀερόσακοι ἔχουν τὸ πάχος δύο κυττάρων καὶ ἂν διαλυθοῦν, τότε τὰ πνευμόνια τοῦ ἀνθρώπου καταστρέφονται. Ὅποτε, μόλις οἱ ἄνθρωποι ἐπανεκτεθοῦν στοὺς κορωνοϊους ἕνας ἀπὸ τοὺς μηχανισμοὺς ποὺ θὰ ἐνεργοποιηθεῖ εἶναι κι αὐτός, ὁ ὁποῖος θὰ τοὺς προκαλέσει αἱμορραγίες στοὺς πνεύμονες. Θὰ βήχουν καὶ θὰ βγαίνει αἷμα. Οἱ γιατροὶ θὰ νομίζουν ὅτι θὰ ἔχουν πνευμονία ἢ ἴσως πνευμονικὴ ἐμβολή, ἀλλὰ αὐτὸ ποὺ πραγματικὰ θὰ συμβαίνει εἶναι ὅτι ὁ πολὺ ὑψηλὸς ἀριθμὸς τῶν ἀντὶ-ἀκιδικῶν ἀντισωμάτων θὰ ἐπιτίθεται στοὺς πνεύμονες.

Ὅταν κάνουμε μία καὶ μετὰ καὶ δεύτερη ἀπὸ αὐτὲς τὶς ἐνέσεις, τὰ κανονικὰ ἀντισώματα βρίσκονται σὲ ἐπίπεδα δεκάδων χιλιάδων. Μὲ τὰ ἐμβόλια χορηγοῦνται 50 δισεκ. κομμάτια αὐτοῦ τοῦ m RNA ἀνὰ δόση –αὐτὸ ἀναφέρει ἡ πατέντα. Ἔτσι, πλημμυρίζουν τὸ σῶμα μὲ τὸ m RNA, τὸ λιπίδιο καὶ τὴν πολυαιθυλενικὴ γλυκόλη στὸ ἐξωτερικό, ποὺ δημιουργοῦν ἄπειρες πρωτεΐνες-ἀκίδες καί, ὅταν μετὰ τὸ σῶμα βρίσκεται σὲ κατάσταση συναγερμοῦ, θέλοντας νὰ τὶς ξεφορτωθεῖ, ξεκινᾶ νὰ δημιουργεῖ πολὺ ὑψηλὸ ἐπίπεδο ἀντισωμάτων. Καὶ ὅταν ὁ ἀριθμὸς τῶν ἀντισωμάτων εἶναι πολὺ μεγάλος, παραμένει σ’ αὐτὰ τὰ ἐπίπεδα γιὰ πολὺ καιρό. Ὅποτε ὑπάρχει πιθανότητα νὰ συμβεῖ αὐτὴ ἡ μοριακὴ μίμηση ποὺ θὰ ἀναζητᾶ τοὺς ἄλλους ἱστούς, τοὺς ἱστοὺς τῶν πνευμόνων, τῶν νεφρῶν, τοῦ συκωτιοῦ, τοῦ θυροειδῆ, τῶν ὠοθηκῶν, τοῦ ἐγκεφάλου κ.λπ., ἐπειδὴ ἔχεις τόσα πολλὰ ἀπὸ αὐτὰ τὰ ἀντισώματα.

Οἱ ἄνθρωποι ποὺ δὲν ἔχουν ἐμβολιαστεῖ καὶ προσβάλλονται ἀπὸ τὸν κορωνοϊο Sars-Cov2 ἀναρρώνουν ἐντὸς 11 ἡμερῶν, ἀπὸ φυσικὴ ἰϊκὴ μόλυνση εἶχαν προηγούμενη ἔκθεση καὶ λόγω τῆς προηγούμενης ἔκθεσής τους, ἀφοῦ οἱ ἰοὶ αὐτοὶ κυκλοφοροῦν ἤδη ἐδῶ καὶ πολὺ καιρό, τὰ Β λεμφοκύτταρά τους εἶναι ἤδη κάπως προετοιμασμένα, ἀναγνωρίζουν τὸν ἰὸ καὶ τὸν ξεφορτώνονται. Ἀκριβῶς ὅπως γίνεται σὲ ὁποιαδήποτε μόλυνση καὶ ἔτσι ἀναρρώνουν.

Αὐτοὶ ποὺ ἐμβολιάζονται καὶ δημιουργοῦν αὐτὸν τὸν πολὺ ὑψηλὸ ἀριθμὸ ἀντισωμάτων εἶναι αὐτοὶ ποὺ θὰ ἔχουν πολὺ ἄσχημα ἀποτελέσματα. Ἔχουν τεράστιο κίνδυνο νὰ ἀναπτύξουν αὐτοάνοσα, τεράστιο ρίσκο ἐξαρτημένης ἐνίσχυσης ἀντισωμάτων, θὰ ἀπωλέσουν ὅλη τὴν ἀνοχή τους, τὰ ἀντισώματα θὰ διαλύουν τοὺς ἱστούς τους.

4) Ἐπίθεσή του ἀντὶ-ἀκιδικοὺ ἀντισώματος στὰ μακροφάγα: Τὸ ἀντὶ-ἀκιδικὸ ἀντίσωμα ποὺ δημιουργεῖται γιὰ τὸν Sars-Cov2 (τὸ κάθετο μέρος τοῦ) μπορεῖ νὰ ἐπιτεθεῖ στὰ μακροφάγα. Στὸ ἀνθρώπινο σῶμα βρίσκονται πολλὲς διαφορετικὲς κατηγορίες λευκῶν αἰμοσφαιρίων. Τὰ οὐδετερόφιλα κυκλοφοροῦν στὸ αἷμα καὶ ὅταν κάτι εἰσέρχεται στὴν κυκλοφορία τοῦ αἵματος τὸ διώχνουν. Τὰ μακροφάγα βρίσκονται κυρίως στοὺς ἱστούς, ὅποτε ὅταν γίνεται αὐτὸ τὸ ἐμβόλιο τὰ μακροφάγα ἐφορμοῦν.

Ὑπὸ κανονικὲς συνθῆκες ἂν ὁ ἄνθρωπος μολυνθεῖ ἀπὸ κορωνοϊὸ καὶ πάθει πνευμονία, τὰ μακροφάγα ἐφορμοῦν στὸν ἱστὸ τῶν πνευμόνων γιὰ νὰ καταπολεμήσουν τὴν μόλυνση. Τὰ μακροφάγα εἶναι δύο κατηγοριῶν, τὰ Μ1 καὶ τὰ Μ2. Τὰ Μ1 μακροφάγα ἀπελευθερώνουν κυτοκίνες στὸν πνεύμονα μὲ σκοπὸ νὰ κάψουν τὰ πάντα γιὰ νὰ σκοτώσουν τὸν ἰὸ καὶ νὰ τὸν ἐξαφανίσουν. Οἱ κυτοκίνες ἀνεβάζουν τὸν πυρετό.

Ὅποτε ὅταν παθαίνεις πνευμονία, βρογχίτιδα, ὁ πυρετὸς εἶναι ἐπιθυμητὴ ἀντίδραση. Κι ἀφότου ὁ ἰὸς καταστραφεῖ ἀπὸ τὰ Μ1 μακροφάγα, ἔρχονται τὰ Μ2 μακροφάγα τὰ ὁποῖα εἶναι σὰν τὴν πυροσβεστικὴ καὶ ψεκάζουν νερό, γιατί θέλουν ἡ φωτιὰ νὰ εἶναι ἐλεγχόμενη. Καὶ τὸ ἄλλο ποὺ κάνουν τὰ Μ2 μακροφάγα, καθὼς ξεκινοῦν νὰ καθαρίζουν τὰ ἄχρηστα ὑπολείμματα κατεστραμμένου ἱστοῦ, θέλουν νὰ καθαρίσουν τὴν περιοχὴ ὥστε νὰ ἀρχίσει ἡ ἐπούλωση. Ἑπομένως τὰ Μ2 μακροφάγα εἶναι ἀντιφλεγμονώδη. Τὰ Μ1 μακροφάγα προκαλοῦν, λοιπόν, φλεγμονὴ γιὰ νὰ σκοτώσουν τὸν ἰό. Αὐτὰ συμβαίνουν φυσιολογικὰ στὸ σῶμα. Τὰ Μ1 καὶ Μ2 συνεργάζονται.

Ἀλλὰ ὅταν ἔχεις αὐτὸ τὸ ἀντὶ-ἀκιδικὸ ἀντίσωμα στὸ σύστημά σου, αὐτὸ σκοτώνει τὰ Μ2 μακροφάγα. Τὸ Fac τμῆμα τῶν ἀντισωμάτων προσαρτᾶται στὰ Μ2 καὶ τὰ ἐμποδίζει νὰ κάνουν τὴ δουλειά τους, ὅποτε ἡ φλεγμονὴ συνεχίζεται κι ὁ ὀργανισμὸς ἔχει ὅλο καὶ περισσότερες κυτοκίνες.

5) Προσβολὴ τοῦ ἐγκεφάλου. Ἡ πρωτεΐνη ἀκίδα, ποὺ κατασκευάζεται μέσω τῶν ἐμβολίων, μπορεῖ νὰ μεταλλαχθεῖ ἐγκάρσια τοῦ αἱματοεγκεφαλικοῦ φραγμοῦ καὶ μπορεῖ νὰ μεταλλάξει ἢ νὰ καταστρέψει δύο πρωτεΐνες ποὺ βρίσκονται στὸν ἐγκέφαλο. Ἂς τὶς ὀνομάσουμε πρωτεΐνη Α καὶ πρωτεΐνη Β. Καὶ ἂν ἡ Α καταστραφεῖ ἀπὸ τὴν πρωτεΐνη ἀκίδα, εἴτε τροποποιηθεῖ, εἴτε καταστραφεῖ εἴτε μεταλλαχθεῖ, μπορεῖ νὰ προκαλέσει ἀμυοτροφικὴ πλευρικὴ σκλήρυνση. Ἂν τροποποιηθεῖ ἡ πρωτεΐνη Β ἢ μεταλλαχθεῖ καὶ περιέλθει σὲ παθογενὴ κατάσταση, μπορεῖ νὰ προκαλέσει κάτι ποὺ ὀνομάζεται FTLD (Frontotemporal Lobar Degeneration, ἐκφυλισμὸς τοῦ μετωπιαίου λοβοῦ). Ὁ μετωπιαῖος λοβὸς εἶναι ἡ ἐγκεφαλικὴ περιοχὴ ποὺ βρίσκεται πίσω ἀπὸ τὸ μέτωπό σου. Στὸν μετωπιαῖο λοβὸ διενεργεῖται ἡ γνωστικὴ λειτουργία, ὅταν ὁ ἄνθρωπος προσεύχεται, ὅταν ἐπικοινωνεῖ, ὅταν μιλᾶ σὲ ἄλλους ἀνθρώπους. Ἡ πρωτεΐνη ἀκίδα μπορεῖ νὰ συγχωνευθεῖ ἢ νὰ παραμορφώσει τὴν ἀρχικὴ πρωτεΐνη ποὺ μπορεῖ νὰ ὁδηγήσει σὲ αὐτὴ τὴ νευρολογικὴ ἐκφύλιση τοῦ μετωπιαίου λοβοῦ. Ἀλλὰ αὐτὴ ἡ ἐκφύλιση τοῦ μετωπιαίου λοβοῦ εἶναι ἄνοια.

ΠΗΓΗ: ΣΤΥΛΟΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ ΤΕΥΧ 231 ΑΠΡΙΛΙΟΣ 2021