Ο επίγειος αγγέλος, ο πατέρας Ιωβ, από την Ιερά Σκήτη Αγίου Ανδρέου στις Καρυές του Αγίου Όρους, με την Ιώβεια υπομονή και την απέραντη αγάπη. Να έχουμε την ευχή του.
Αν και η ανάρτηση είναι πλαιότερη, γράφω αυτά τα λίγα λόγια σήμερα 30-4-2017, γιατί ήρθε στα χέρια μου το βιβλίο που μου χάρισε ο Γέροντας, ο π. Κωνσταντίνος Σακαρίδης,"Τα δάκρυα της μετανοίας Νο2", μια ακόμα από τις αμέτρητες ευλογίες του!
Το πρώτο βιβλίο έγινε κατά κάποιο τρόπο η αφορμή της γνωριμίας με τον π. Ιώβ, αν και τυγχάνει κάποιοι πνευματικοί αδελφοί να έχουν στενή σχέση μαζί του.
Στο δεύτερο αυτό βιβλίο του, το οποίο όσοι δεν το έχετε διαβάσει, θα σας συμβούλευα να το πράξετε άμεσα, ο αγαπητός κ. Αθανάσιος Κατιγκάς, αναφέρει πολλά θαυμαστά γεγονότα από τη ζωή του π. Ιώβ, του οποίου το κοσμικό όνομα πριν γίνει μοναχός ήταν Σάββας.
Το καλοκαίρι του 2012, ο κ. Αθανάσιος μαζί με τον Σάββα, έχουν κατέβει από τη Θεσσαλονίκη στη Λεβεντογέννα Κρήτη, για την πραγματοποίηση ομιλιών με αφορμή την έκδοση του πρώτου βιβλίου αλλά και των CD, που είχαν προηγηθεί και φέρουν τον τίτλο "Τα δάκρυα της μετανοίας".
Σημειώνει στο δεύτερο βιβλίο ο συγγραφέας: "Καθώς βρισκόμασταν στην πανέμορφη Εκκλησία της Αγίας Τριάδας στην Κοκκκίνη Ηρακλείου, έλυσα τον Σάββα από το καρότσι, και τον σήκωσα αγκαλιά για να ασπαστεί την εικόνα της και να προσευχηθεί όπως αυτός ήθελε. Τον κράτησα αρκετή ώρα και λίγο πριν τον τακτοποιήσω και πάλι στο καρότσι, σκύβει ψιθυριστά και μου λέει: " Θανάση, βγάλε το σταυρό μου και αφιέρωσε τον στην Αγία Τριάδα".Όταν το άκουσα αυτό, σοκαρίστικα από χαρά, αλλά αισθάνθηκα υποχρεωμένος να τον ξαναρωτήσω, γιατί ήθελα να δω αν αυτή η σκέψη βγήκε από μια ξαφνική παρόρμηση ή ήταν με επίγνωση. Όχι μόνο με επίγνωση ήταν, αλλά και κάτι παραπάνω, με πόθο.
Ξεκρέμασα το σταυρό από το λαιμό του, πλησίασα τον κύριο Γιώργο και του λέω: "Αυτός ο σταυρός έχει μεγάλη σημασία για τον Σάββα, όπως και για κάθε χριστιανό, αλλά αυτόν τον συγκεκριμένο σταυρό που κρέμεται εδώ και πολλά χρόνια στα στήθια του παραλύτου, θέλει τώρα να τον χαρίσει στην Αγία Τριάδα"!
Με μάτια βουρκωμένα και πόδια τρεμάμενα, ο κυρ Γιώργης άνοιξε το τζάμι και τοποθέτησε το σταυρό δίπλα στην εικόνα.
Και προσεξτε τώρα, αδελφοί μου, το μεγαλείο της χάριτος. Δεν προλάβαμε να γυρίσουμε στη Θεσσαλονίκη και η Αγία Τριάδα καλεί τον Σάββα στο περιβόλι της Παναγιάς μας, για να τον ντύσει με το αγγελικό σχήμα. Δόξα σοι, Κύριε ημών, δόξα σοι.
Στις 21-7-2012 έγινε η μοναχική κουρά του με το όνομα Ιώβ. Εκείνη την ώρα της κουράς του, πόσες ευλογημένες σκηνές δεν πέρασαν από το μυαλό μου. Επιτέλους, το όνειρο του αδελφού μου έγινε πραγματικότητα. Σε λίγο θ' ακούγαμε όλοι μαζί το μοναχικό του όνομα και ο Σαββούλης μου από τη χαρά του και τη λαχτάρα του ήταν έτοιμος να σηκωθεί από το καρότσι.Ο παράλυτος της Βηθεσδά περίμενε υπονονετικά τριάντα οκτώ ολόκληρα χρόνια. Ο Σάββας περίμενε πενήντα έξι χρόνια γι' αυτή τη στιγμή. Δόξα σοι, Κύριε ημών, δόξα σοι, γράφει ο κ. Αθανάσιος Κατιγκάς ο ταξιτζής".
Αξίζει να αναφέρω πως αγαπημένος πνευματικός αδελφός, είχε την ευλογία να μεταφέρει με το αυτοκίνητο του τον π. Ιώβ, από το ίδρυμα του Αγίου Παντελεήμονα κοντά στο Δερβένι, στη μονή της μετανοίας του, στη Σκήτη του Αγίου Ανδρέα στις Καρυές του Αγίου Όρους! Όπως μου διηγήθηκε όταν πήγε να πάρει τον Σάββα για να πάνε στο Άγιο Όρος, ο Σάββας είχε ετοιμάσει όλα τα πράγματα του και το αμάξι γέμισε ασφυκτικά. Ο αδελφός δεν ρώτησε το λόγο, αλλά όπως φάνηκε στη συνέχεια, ο Σάββας είχε εσωτερική πληροφορία! Φτάνοντας στη Σκήτη και αφού κατέβασαν τα πράγματα, καποια στιγμή εμφανίστηκε ο π. Εφραίμ, ο Δικαίος της Σκήτης. Αφού τους καλωσόρισε, με χαμόγελο είπε:"Σάββα, ήρθαμε για να μείνουμε;...Φυσικά για να μείνουμε, συμπλήρωσε και έδωσε οδηγίες στους μοναχούς του να βοηθήσουν τον Σάββα να τακτοποιηθεί, για τη μόνιμη εγκατάσταση του στην Ιερά Σκήτη του Αγίου Ανδρέα".
Την ευχή του Πατέρα Ιώβ να έχουμε! Χριστός Ανέστη χαρά μου!
Δημήτριος Γκιουζέλης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου