Κουβέντες που έχει πει ο εξαίρετος Πορτογάλος ποιητής και πεζογράφος Φερνάντο Πεσσόα (1888-1935)

"Από παιδί είχα τη τάση να δημιουργώ γύρω μου έναν πλαστό κόσμο, να περιτριγυρίζομαι από φίλους και γνωστούς που δεν υπήρξαν ποτέ...". . Η πάλι: "Εγώ είμαι το alter ego μου".

Ο Φ.Πεσσόα εξέδωσε ελάχιστα γραπτά, ενώ πεθαίνοντας άφησε χιλιάδες χειρόγραφα! Πολλοί και μάλιστα διάσημοι συγγραφείς εκμεταλλεύτηκαν το γεγονός, ώστε να παρουσιάσουν πολλά από αυτά ως δικά τους. Χρειάστηκε να φτάσουμε στη δεκαετία του '80 -χάρη στον Ιταλό καθηγητή λογοτεχνίας Αντόνιο Ταμπούκι- για να ενταχθεί το έργο του Πεσσόα στο πάνθεον των πρωτοποριών της Ευρώπης. "Ατάκες" που μας άφησε ο Πορτογάλος κρυφοομοφυλόφιλος συγγραφέας, πολλές.

"Ζω πάντα στο παρόν. Το μέλλον δε το γνωρίζω. Το παρελθόν δεν το έχω πια".


"Ποτέ δεν αγαπάμε κανέναν. Αγαπάμε αποκλειστικά την εικόνα που διαμορφώνουμε για κάποιον. Αυτό που αγαπάμε είναι μια δική μας κατασκευή, στην ουσία δεν αγαπάμε παρά τον εαυτό μας".

"Οι περισσότεροι άνθρωποι υποφέρουν από την ασθένεια του να μην ξέρουν να πουν αυτό που βλέπουν ή αυτό που σκέφτονται".


"Πλήξη είναι, να σε βαραίνει η ανία του κόσμου, η στεναχώρια του να ζεις, η κούραση του να έχεις ζήσει. Η πλήξη είναι, στην ουσία, η σαρκική συνείδηση της εκτεταμένης κενότητας των πραγμάτων. Αυτός όμως που βρίσκεται στο έλεος της πλήξης είναι καταδικασμένος σ ένα κελί δίχως όρια".

"Είναι εύκολο να απομακρύνεις τους ανθρώπους. Αρκεί να μην τους πλησιάζεις".

Όταν το 1935 πέθανε διαλυμένος από το ποτό σε ηλικία 47 ετών, βρέθηκε στο σπίτι του ένα μπαούλο με 27.453 χειρόγραφα, από τα οποία ένα μεγάλο μέρος μένει ακόμη να μελετηθεί και να εκδοθεί, επιφυλάσσοντας ενδεχομένως και άλλες εκπλήξεις στους επιμελητές. Ο Πεσσόα πέθανε γνωστός στους λογοτεχνικούς κύκλους, όμως ο πορτογαλικός λαός άργησε να αναγνωρίσει στα πολλά του πρόσωπα το συγγραφέα που εκφράζει τους πόθους του και τις αγωνίες του και να τον τιμήσει σαν τον εθνικό του ποιητή.