ὑπό Ἰωάννου Ν. Καλλιανιώτου, Καθηγητοῦ τοῦ Πανεπιστημίου τοῦ Scranton
Μάϊος 2021
«Τί τζιβαϊρικόν (κόσμημα) πολυτίμητον ἔχομεν οἱ ὀρθόδοξοι χριστιανοί καί δέν τό γνωρίζομεν, οἱ ταλαίπωροι, καί μᾶς τυφλώνει ἡ κακία μας καί ἡ παραλυσία μας καί ἡ διοτέλεια μας, καί χανόμαστε ἀδίκως ἐδῶ καί εἰς τήν ἄλλη ζωή, καί φεύγομεν ἀπό τήν δικαιοσύνη τοῦ Θεοῦ καί τῆς βασιλείας του καί ἐργαζόμαστε ἔργα τοῦ διαβόλου!» Ἰωάννης Μακρυγιάννης, Ὁράματα καί Θάματα, σ. 103
Ἡ Ἱστορική πορεία τοῦ Ἑλληνισμοῦ εἶναι πολύ μακρά καί τά γεγονότα, τά ὁποῖα ἔλαβον μέρος κατά τήν διάρκειαν τῶν χιλιετηρίδων τούτων πάμπολλα καί δύσκολον νά ἐξιστορηθοῦν καί ἀναλυθοῦν καί ἀκόμη δυσκολώτερον εἶναι νά ἑορτασθοῦν, καθ’ ὅτι αἱ Ἐθνικαί Ἐπέτειοι θά εἶναι συνεχεῖς καί καθημεριναί. Ἡ δόξα, τό κῦδος, ἡ τιμή καί ἡ προσφορά αὐτοῦ τοῦ λαοῦ ὑπερτεροῦν τοιαῦτα πολλῶν ἄλλων λαῶν καί «πολιτισμῶν», ἀλλά καί αἱ δυσχέρειαι, αἱ ἐπιβουλαί καί αἱ ἐθνικαί συμφοραί ἐπίσης πολλαί. Εἰς τήν Ἀρχαίαν Ἑλλάδα, αἱ λαμπραί ἡμέραι καί ἡ εὐημερία ἐδημιούργησαν μέγαν πολιτισμόν, δημοκρατίαν, παιδείαν, ἠθικήν φιλοσοφίαν, ἐπιστήμας καί τέχνας, τά ὁποῖα θαυμάζονται καί ἀντιγράφονται ὑπό πάντων τῶν λαῶν ἕως σήμερον. Ὁ θεμέλιος λίθος τοῦ πολιτισμοῦ τούτου τῆς χώρας μας εἶναι ἡ Ἐλευθερία, ἡ Πίστις, ἡ Πατρίς καί τά Ἱερά καί Ὅσια τῆς φυλῆς μας˙ ἐπίσης, οἱ ναοί καί τά θέατρα, τά μνημεῖα, ἡ παράδοσις καί ἡ γλῶσσα, τά ὁποῖα δικηρύσσουν τό λαμπρόν ἡμῶν παρελθόν καί ἐπιβεβαιώνουν τήν ἱστορικήν συνέχειάν μας, καί εἶναι διασκορπισμένα ἀπό τήν Κάτω Ἰταλίαν (Μεγάλην Ἑλλάδα) εἰς τήν Ἀνατολικήν Εὐρώπην καί Ρωσίαν καί ἀκόμη ἕως τήν Ἰνδίαν (Αὐτοκρατορίαν Μεγάλου Ἀλεξάνδρου).
Ἡ ὑποταγή εἰς τούς Ρωμαίους κατέστησε τήν Ρώμην ὑποτελῆ εἰς τόν Ἑλληνικόν πολιτισμόν καί παιδείαν. Τό ἐκπολιτιστικόν θαῦμα καί ἡ διάδοσις τῆς Ἑλληνικῆς γλώσσης ὑπό τοῦ Μεγάλου Ἀλεξάνδρου καί τῶν διαδόχων του εἶναι μία ἐμφανής θεία δωρεά εἰς τούς λαούς τῆς Μέσης Ἀνατολῆς ὑπό τῆς θείας Προνοίας διά τοῦ λαοῦ αὐτοῦ (τούς Ἕλληνας), ὁ ὁποῖος θά ἐγένετο ὁ νέος περιούσιος λαός τοῦ Θεοῦ καί ὄντως, θείᾳ Χάριτι, κατέστη ἐπί μίαν χιλιετηρίδα, ὡς Βυζαντινή (Μεσαιωνική Ἑλληνική Ὀρθόδοξος) Αὐτοκρατορία, τό φῶς τῆς Ἀνατολῆς καί τῆς Δύσεως. Αἱ ἑπτά λῃστρικαί σταυροφορίαι (1095-1271) τῶν ψευδο-χριστιανῶν βασιλίσκων τῆς Δύσεως καί τοῦ Πάπα, τά λάθη τῶν Βυζαντινῶν λόγῳ τῆς εὐημερίας, τῶν προστριβῶν καί ἀποδοχῆς τῶν αἱρετικῶν τῆς Εὐρώπης καί τῶν ἐσωτερικῶν προδοτῶν ἐνεργούντων ὑπέρ τῶν βαρβάρων τῆς Ἀσίας (ὡς συνέβη καί κατά τήν Μάχην Ματζικέρτ), ὑπέταξαν τήν χώραν, θείᾳ παραχωρήσει, εἰς τούς ἀλλοθρήσκους Μουσουλμάνους Όθωμανούς καί οὐχί εἰς τούς ἑτεροδόξους αἱρετικούς τῆς Δύσεως, ὥστε νά διασωθῇ καί νά μή ἀλλοιωθῇ ἡ Παραδοσιακή ἡμῶν Ὀρθόδοξος πίστις.
Ἡ βαθεῖα ἐθνική συνείδησις, τό ἀρχαῖον μεγαλεῖον, ἡ Ὀρθόδοξος Παράδοσις καί ἡ Βυζαντινή πνευματικότης ἠκολούθουν τόν Ἕλληνα καθ’ ὅλην τήν μακράν Τουρκικήν δουλείαν καί λόγῳ τῆς πίστεώς του καί τῆς εἰλικρινοῦς του μετανοίας, ἡ ἐλπίς του ἦτο ὅτι «πάλι μέ χρόνους μέ καιρούς, πάλι δικιά του θἆναι» ὁλόκληρος ἡ Βυζαντινή ἐπικράτεια (ἡ Ρωμανία) καί τοιουτοτρόπως, θά διεσῲζετο καί ἡ διαχρονική συνέχεια τοῦ Ἑλληνισμοῦ. Αὕτη ἐστίν ἡ Ἱστορική ἀλήθεια διά τήν δικαίαν ἔναρξιν τῆς ἡγιασμένης Ἐπαναστάσεως τοῦ 1821 καί διά τῆς ἐθνικῆς ταύτης συνειδήσεως ἐπετεύχθη ἡ συνέχεια τοῦ ἱεροῦ αὐτοῦ ἀγῶνος τῶν Ὀρθοδόξων Χριστιανῶν κατά τῶν βαρβάρων Μουσουλμάνων καί εἶναι γνωστή ἡ Ἐπανάστασις αὕτη καί τά αἴτιά της εἰς ἡμᾶς καί εἰς ἅπαντας τούς ἐπιστήμονας ἱστορικούς ἀνά τόν κόσμον, οἱ ὁποῖοι ὁμιλοῦν, γράφουν καί ἐκθειάζουν τόν αἰώνιον ἀπαράμμιλον Ἑλληνισμόν. Δυστυχῶς, γίνεται μεγάλη προσπάθεια ἀπό τό 1974 ὑπό τῆς ἀνθελληνικῆς κυρίαρχης πολιτικῆς ἰδεολογίας (ἀποδομητική σχολή, cancel culture), τῆς ὁποίας οἱ ὀπαδοί ὡς δουλοπρεπεῖς Νεο-ἐποχῖται (ignorant globalists) προσπαθοῦν νά παραποιήσουν καί νά ἀκυρώσουν τό Ἱστορικόν ἡμῶν Παρελθόν, τά πραγματικά κίνητρα τῆς Ἐπαναστάσεως, τήν Παιδείαν καί τόν Ἑλληνορθόδοξον Πολιτισμόν μας.
Εἶναι γεγονός ἀναμφισβήτητον, ὅτι ἡ πραγματική καί πολυετής μετάνοια, ἡ εὐρεῖα πίστις, ἡ ἐκκλησία καί τά Μοναστήρια μέ τά κρυφά σχολειά, οἱ διδάσκαλοι τοῦ Γένους καί οἱ μοναχοί (ὡς ὁ Ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός καί πλεῖστοι ἄλλοι), ἡ μνήμη τοῦ παλαιοῦ μεγαλείου τῆς χώρας, ἡ ἀγάπη πρός τήν πατρίδα καί ἡ ἀπάνθρωπος τετρακοσιοετής δουλεία ὡδήγησαν τόν Ἑλληνικόν λαόν εἰς τήν ἡγιασμένην Ἐπανάστασιν τοῦ 1821. Αἱ ἐξεγέρσεις ἦσαν πάρα πολλαί κατά τήν διάρκειαν τῆς μακροχρονίου δουλείας, ἀλλά δέν εἶχεν ἔλθει ἀκόμη τό πλήρωμα τοῦ χρόνου. Ὁ δικαιοκρίτης Θεός δέν εἶχε «ὑπογράψει ἀκόμη τήν ἐλευθερίαν τῆς χώρας». Ὅταν αὕτη ὑπεγράφῃ, ἀρχίζει ὁ μέγας καί ἄνισος ἀγών τῶν ἡρωϊκῶν ἐπαναστατῶν κατά μιᾶς ὁλοκλήρου Αὐτοκρατορίας, τῆς βαναύσου Ὀθωμανικῆς τοιαύτης. Τά συνθήματά των, «Ἐλευθερία ἤ Θάνατος», «διά τοῦ Χριστοῦ τήν πίστιν τήν ἁγίαν καί τῆς πατρίδος τήν ἐλευθερίαν». Οἱ ἡρωϊκοί οὗτοι ἀγωνισταί ἦσαν πραγματικοί Ἕλληνες, πατριῶται καί πιστοί Ὀρθόδοξοι Χριστιανοί. Ἄνευ ἀρετῶν καί ἀξιῶν δέν εἶναι δυνατόν νά ἐλευθερώσῃς πατρίδα καί νά διατηρήσῃς ἀμόλυντον Ὀρθοδοξίαν. Τί νά εἴπωμεν διά τόν θεοσεβῆ Στρατηγόν Ἰωάννην Μακρυγιάννην; Γράφει οὗτος τά πραγματικά γεγονότα τῆς περιόδου 1821-1864, τά ὁράματά του, τά θαύματα τοῦ Χριστοῦ, τῆς Παναγίας καί τοῦ προστάτου Ἁγίου του, τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου εἰς τά μνημειώδη γραπτά ἔργα του.[1] Ὁ Ρήγας Φεραῖος, ὁ Θεόδωρος Κολοκοτρώνης, ὁ Πατριάρχης Γρηγόριος Ε΄, ὁ Γεώργιος Καραϊσκάκης, ὁ Ἀλέξανδρος Ὑψηλάντης, ἡ Λασκαρίνα Μπουμπουλίνα, ὁ Ἰωάννης Καποδίστριας, ὁ Κωνσταντῖνος Κανάρης, ὁ Παλαιῶν Πατρῶν Γερμανός, ὁ Ἀθανάσιος Διάκος, ὁ Γεώργιος Κουντουριώτης, ὁ Ὀδυσσέας Ἀνδρούτσος, ὁ Ἀνδρέας Μιαούλης, ὁ Νικόλαος Κριεζώτης, ὁ Γρηγόριος Δικαῖος Φλέσσας (Παπαφλέσσας) καί πλεῖστοι ἄλλοι, οἱ ὁποῖοι κατέστησαν, μέ τήν πίστιν των εἰς τόν Θεόν, τήν ἀγάπην των διά τήν πατρίδα καί τήν αὐτοθυσίαν των, τήν χώραν μας ἐλευθέραν. Τιμή καί δόξα πρός ἅπαντας τούς ἡρωϊκούς καί θεοσεβεῖς ἡμῶν προγόνους.
Δυστυχῶς, ὅμως, ἡ ἐλευθερία αὕτη τῆς Ἑλλάδος ἦτο μερική (τά 2/3 τῆς Ρωμανίας εἶναι ὑπό τήν κατοχήν τῶν σφαγέων Μωαμεθανῶν, τῶν Νεοτούρκων), περιωρισμένη καί κατ’ ἐπιταγήν τῶν Δυτικῶν «προστατῶν» της (Ἀγγλίας, Γαλλίας, καί Ρωσίας, καί κατόπιν καί τῆς Αὐστρίας, Γερμανίας καί Ἰταλίας), τῶν ὁποίων ἡ ζηλοφθονία, ἐξαιρουμένης τῆς Ὀρθοδόξου Ρωσίας, πρός τόν μοναδικόν αὐτόν πολιτισμόν καί τήν ἀληθινήν πίστιν, τῶν Ἑλληνορθοδόξων ἦτο καί εἶναι μεγάλη. Οἱ Εὐρωπαῖοι, ὑπό κατοχήν καί οὗτοι μέ τήν Γαλλικήν Ἐπανάστασιν τῶν Ἰακωβίνων (Jacobins) τό 1789, ἡ ὁποία ἦτο ἐπανάστασις τῶν Ἑβραιομασόνων Ἰακωβίνων κατά τῶν Χριστιανῶν Βασιλέων τῆς Γαλλίας (Λουδοβίκου 16ου καί τῆς συζύγου του, τῆς Μαρίας Ἀντουανέττας, τούς ὁποίους καί ἀπέκτειναν) καί ἐν συνεχείᾳ μέ τήν Ἐπανάστασιν τῶν Ἑβραίων Μπολσεβίκων (1917) καί τήν δολοφονίαν τοῦ Ὀρθοδόξου Τσάρου Νικολάου καί τῆς οἰκογενείας του, καί δυστυχῶς, κατά πάντων τῶν Εὐρωπαίων Χριστιανῶν, ὡς συμβαίνῃ καί σήμερον, μέ τήν ἐπινόησιν τῆς Κινεζικῆς «πανδημίας» (Wuhan virus), τόν θανατηφόρον ἐμβολιασμόν, ἀλλά καί μέ τήν Νέαν Ἐπανάστασιν κατά τῶν Χριστιανῶν Εὐρωπαίων-Ἀμερικανῶν τό 2020. Τό 1957, καθ’ ὅτι δέν ἠμπόρεσαν διά τοῦ Πρώτου (1914) καί τοῦ Δευτέρου (1940) Παγκοσμίου Πολέμου νά τήν ὑποτάξουν, ἐπέβαλλον οὗτοι τήν ὕποπτον νέαν ὑποταγήν τῆς Εὐρώπης διά τῆς ἀπάτης τῆς Εὐρωπαϊκῆς Οἰκονομικῆς Κοινότητος (ΕΟΚ, ΕΕ, τῆς Γερμανικῆς Εὐρω-ζώνης, κ.λπ.). Ἡ χώρα μας καθίσταται δούλη ἐν ψευδο-ἐλευθερίᾳ ἀπό τό 1981, μέ τούς ἀδιαφόρους ὡς πρός τήν Ὀρθοδοξίαν καί παιδείαν μας προδότας καί δουλοπρεπεῖς ψευδο-πολιτικούς της, τούς Κομμουνιστικο-ΠΑΣΟΚο-Κεντρῲους, ἕως σήμερον, μέ τά ἀνθελληνικά συνθήματά των, «ἀνήκομεν εἰς τήν Δύσιν». Ἡμεῖς, ὅμως, ὁ λαός τῆς χώρας, ἀνήκομεν εἰς τήν «καθ’ ἡμᾶς Ἀνατολήν». Ἡ νέα αὕτη ὑποταγή κατέστη, ἐπί τῶν ἡμερῶν μας, μέ τό ὕποπτον ἐφεύρημά των, τόν κορωνοϊόν (τόν βιολογικόν πόλεμόν των, μέ σκοπόν τήν μείωσιν τοῦ πληθυσμοῦ), τόν ἀμφιβόλου ἀσφαλείας καί ἠθικῆς ἐμβολιασμόν καί τά μέτρα ἀναστολῆς τῶν ἀτομικῶν ἐλευθεριῶν, χειρίστη τῆς τοιαύτης τῆς βαρβαρο-Τουρκοκρατίας.
Σήμερον, δέν θά ἠμπορέσουν νά ὑπάρξουν ἥρωες, διότι οἱ Νέο-ἐποχῖται ψευδο-πολιτικοί τῆς χώρας, ὡς ξένοι πράκτορες καί μασόνοι (προδόται ἀκόμη καί τῆς Μακεδονίας μας), ἐκτελοῦντες τάς ἐντολάς τῶν Jacobins (Illuminati), διά τῆς σκοταδιστικῆς παιδείας των εἰς τά σχολεῖά μας, τήν διαστρέβλωσιν τῆς Ἱστορίας μας καί τήν κακοποίησιν τῆς γλώσσης μας, διά τῶν ἐγκληματικῶν (ἀμβλώσεων) καί μειώσεως τοῦ πληθυσμοῦ, διά τῶν ἀνθελληνικῶν καί ἀθέων νόμων (ἐξύψωσαν ἀκόμη καί τήν αἰσχίστην τῶν διαστροφῶν ὡς ἠθικόν μεγαλούργημα καί πολιτικόν των ἐπίτευγμα) καί διά τῆς ἀστυνομικῆς βίας, ἔχουν περιορίσει ὄχι μόνον «ἐπαναστάσεις», ἀλλά καί τήν παραμικράν ἀντίδρασιν, διαμαρτυρίαν καί ἀντίστασιν ἁπάντων τῶν θεοφρόνων Ἑλλήνων «εἰσβολέων», καθ’ ὡς καί αὐτήν ταύτην τήν ἀτομικήν ἐλευθερίαν καί πᾶν δικαίωμα τοῦ Ἑλληνικοῦ λαοῦ. Ἡ τρέχουσα κοινωνικο-πολιτική κατάστασις (οἱ ψευδο-πολιτικοί, οἱ ψευδο-ἐπιστήμονες, οἱ ψευδο-ἱστορικοί καί ἄλλοι), ἐν ἐκουσίᾳ δουλείᾳ, δέν δύναται νά ἐκτιμήσῃ, νά ἑορτάσῃ, καί νά τιμήσῃ τήν ὑπερτάτην θυσίαν τῶν ἡρωϊκῶν προγόνων μας μέ μίαν τυπικήν ἐκδήλωσιν σημαιοστολισμοῦ, στρατιωτικῆς παρελάσεως ἄνευ θεατῶν καί ἐπισκέψεως τῶν άντιπροσώπων τῶν τριῶν Εὐρωπαϊκῶν ἐγγυητριῶν δυνάμεων (Ἀγγλίας, Γαλλίας καί Ρωσίας), αἱ ὁποῖαι συνέβαλον εἰς τόν ἀπελευθερωτικόν ἀγῶνα, ὡς ἔγινε ἐφέτος τήν 25ην Μαρτίου. Τήν διακοσιοστήν ἐπέτειον τῆς Ἐπαναστάσεως τοῦ 1821, θά πρέπει νά τήν ἑορτάζουν οἱ πολιτικοί μας καί ὁ λαός μας μέ τήν μίμησιν τῶν ἡρώων καί νεομαρτύρων τῆς ἐποχῆς ταύτης. Σήμερον, οἱ ἴδιοι οἱ ψευδο-ἡγέται μας ἀποτελοῦν ἐχθρούς τῆς ἐλευθερίας τῶν Ἑλλήνων καί ἡ πολιτική των εἶναι ἡ ἀμαχητί ἀποδοχή τῆς νέας δουλείας, ἡ κατάργησις τῆς Ὀρθοδόξου πίστεως (κλείσιμον τῶν ἐκκλησιῶν καί ἑορτασμός τοῦ Πάσχα τοῦ 2021 τό Μέγα Σάββατον, μαζί μέ τό Ἑβραϊκόν Πάσχα), ἡ ἀσέβεια εἰς τήν μνήμην τῶν ἀγωνιστῶν τοῦ 1821, ἡ ὑποταγή τῆς Ἑλλάδος καί πάλιν εἰς τούς Μουσουλμάνους τῆς Ἀσίας καί Ἀφρικῆς (λαθρομετανάστας) καί ἡ ἐπιβολή τῆς παγκοσμίου δουλείας μέ τήν ὑποχρεωτικήν ἀποδοχήν τοῦ «θεοῦ» των, τοῦ ἀντιχρίστου.
Ὁ ἐν παμμιάρῳ δουλείᾳ εὑρισκόμενος λαός μας καί ἅπας ὁ Ἑλληνισμός, ὀφείλει νά ἐξεγερθῇ κατά τῶν δουλοπρεπῶν ψευδο-ἡγετῶν του (πολιτικῶν καί θρησκευτικῶν) καί νά ἐπαναφέρῃ τήν ἐλευθερίαν, τήν ὁποίαν εἶχε κληροδοτήσει ἀπό τούς προγόνους του τό 1821 ὁ ἀξιοπρεπής Ἕλληνας. Οἱ ἑωσφορικοί Illuminati[2] (Νέο-ἐποχῖται) δέν ἠμποροῦν νά στεροῦν τό θεῖον δῶρον τῆς ἀτομικῆς καί ἐθνικῆς ἐλευθερίας μας. Ἡ ἐπίσημος ἐκκλησία καί ἡ κακοποιημένη δημοκρατία διά τῶν ἀθέων καί ἀνθελλήνων κομμάτων δέν εἶναι δυνατόν νά συνεχίσουν τό καταστροφικόν ἔργον των. Ἡ πνευματική κατάπτωσις καί ἡ κοινωνική παρακμή τῆς χώρας ἔχουν φθάσει εἰς τά κατώτερα ὅρια τῆς Ἱστορίας μας. Ἀρχῆς γενωμένης ἀπό τό 2021, τῆς ἐπετείου τῶν 200 χρόνων ἀπό τήν προηγουμένην Ἐπανάστασιν, ἀπεξαρτώμεθα δυναμικῶς ἀπό τήν ἀπολυταρχίαν τῆς Εὐρωπαϊκῆς Ἑνώσεως, τῶν διεθνῶν ὀργανισμῶν, τῶν ΜΜΕ καί ἀπό τήν ἐξαπάτησιν τῶν «πνευματικῶν» καί πολιτικῶν ἡγετῶν μας καί ἀπορρίπτοντες ἅπαντα ταῦτα τά μέσα καί ὄργανα τῆς παγκοσμίου δουλείας, καθιστώμεθα ἐλεύθεροι, πολιτισμένοι, πιστοί Ὀρθόδοξοι, παραδοσιακοί, πραγματικοί σοφοί ἀπόγονοι τῶν ἐνδόξων θεοσεβῶν Ἑλλήνων. «Πειθαρχεῖν δεῖ Θεῷ μᾶλλον ἤ ἀνθρώποις» (Πραξ. Ἀποστ. ε΄ 29) καί δή οὐδέποτε εἰς τούς ὑποτελεῖς προδρόμους τοῦ ἀντιχρίστου. Οἱ διωγμοί θά συνεχίζωνται καί θά ἐντείνωνται ἐάν δέν ἀντιδράσωμεν ὡς Ἔθνος μέ πίστιν, ἐλπίδα, ἀγῶνας, θυσίας, ὁμολογίαν, καί ὑπακοήν μόνον εἰς τούς θείους νόμους καί οὐχί εἰς τούς παρανόμους τοιούτους τοῦ κράτους καί τούς διεστραμμένους καί διεφθαρμένους διεθνεῖς νόμους καί «δίκαιόν» των (τήν παγκόσμιον ἀδικίαν). Καθ’ ὅτι, «χωρίς ἀρετή καί πόνο εἰς τήν πατρίδα καί πίστη εἰς τήν θρησκεία τους ἔθνη δέν ὑπάρχουν», ὡς λέγει ὁ Ἰωάννης Μακρυγιάννης.
Οἱ ἥρωες τοῦ 1821 ἐθυσιάσθησαν διά νά διατηρήσουν τήν Ὀρθόδοξον πίστιν μας καί διά νά ἐλευθερώσουν τήν πατρίδα μας μέ τήν ἐκδίωξιν τῶν σφαγέων Μουσουλμάνων ἀπό τήν χώραν καί οἱ σημερινοί ἄθεοι πολιτικοί μας προσκαλοῦν καί πάλιν, μέ ἀνοικτά σύνορα, τά ἑκατομμύρια τῶν λαθρομεταναστῶν, τούς ὁποίους ἐγκαθιστοῦν εἰς ὅλην τήν χώραν καί τούς ὑποδέχονται κατασκευάζοντες ἑκατοντάδες τζαμιά, ὡς καί τό περιβόητον τῶν Ἀθηνῶν, ὅπου ὤφειλον νά εἶχον κατασκευάσῃ εἰς τόν χῶρον τοῦτον τό Τάμα τοῦ Γένους (τόν Ναόν τοῦ Σωτῆρος), ὁ ὁποῖος θά ἔπρεπε νά εἶναι ἕτοιμος διά τόν ἑορτασμόν τῶν 200 χρόνων τῆς ἐλευθερίας τῆς χώρας ἀπό τόν Σωτῆρα Χριστόν. Ἡ προδοσία των αὕτη (ἑκούσια ἀνακατάλυψις τῆς Ἑλλάδος ὑπό τῶν Μουσουλμάνων λαθρομεταναστῶν) εἶναι ἡ μεγαλυτέρα εἰς τήν Ἱστορίαν τῆς χώρας μας. Συνεπῶς, ἡ Ἑλλάς εὑρίσκεται ὑπό νέαν κατοχήν, τήν χειρίστην εἰς τήν πεντακισχιλιετῆ πορείαν της καί χρειάζεται μίαν «Νέαν Ἐπανάστασιν» ἀποτινάξεως τῶν ἐσωτερικῶν (δουλοπρεπῶν ψευδο-πολιτικῶν της) καί τῶν ἐξωτερικῶν ἐχθρῶν της (διεθνιστῶν ἑωσφορικῶν Illuminati) καί νά καθιδρύσῃ ἕν Ἔθνος ἅγιον, μέ πολιτικήν ἡγεσίαν ἀνταξίαν τῆς πολυχιλιετούς μας Ἱστορίας καί τοῦ θείου προορισμοῦ μας. Ταυτοχρόνως, ἐπιστροφή εἰς τά χωρία μας, τάς ἀγροτικάς καί ποιμενικάς ἐργασίας μας, ὡς ἔζων οἱ πατέρες καί πρόγονοι ἡμῶν, μακράν τῶν πτωχῶν πνευματικῶς καί ὑλικῶς πόλεων, τῶν εὑρισκομένων ὑπό τήν νέαν Μουσουλμανικήν κατοχήν τῶν ἐποίκων καί τῶν αἱρετικῶν καί ἀθέων δυτικοφρόνων. Ἡ ταπείνωσις, ἡ χειρωνακτική ἐργασία, ἡ λιτότης, ἡ νηστεία, ἡ ἁπλότης, ἡ προσευχή καί ἡ πίστις θά εἶναι τά μόνα ὅπλα τῆς νίκης μας κατά τῆς νέας δουλείας.
Τέλος, θά πρέπει, κατόπιν 200 ἐτῶν ἀπό τήν Ἐπανάστασιν τοῦ 1821, νά ἀφυπνισθῇ αὐτός ὁ Νεο-Ἕλληνας καί νά ἀποτινάξῃ τόν Νέον-ραγιαδισμόν. Ἀλλά καί ταυτοχρόνως, νά ἐνισχύῃ τάς ἐνόπλους δυνάμεις του καί νά βελτιώνῃ τήν ἀμυντικήν του ἱκανότητα συνεχῶς. Ἡ βάρβαρος Τουρκία ἀπετέλει, ἀποτελεῖ καί θά ἀποτελῇ πάντοτε τόν μεγαλύτερον ἐχθρόν τῆς Ἑλλάδος, λόγῳ ἐνοχῆς των διά τήν παράνομον κατοχήν τῶν Ἑλληνικῶν ἐδαφῶν. Οἱ ἀπιστοι οὗτοι σφαγεῖς τῶν Ἑλλήνων (μέ τήν γενοκτονίαν τῶν Ἑλλήνων τοῦ Πόντου, τῆς Σμύρνης, τῆς Κωνσταντινουπόλεως καί τῆς Κύπρου) καί πολλῶν ἄλλων λαῶν, εἶναι ἄκρως ἐπικίνδυνοι καί θά πρέπει νά ἀντιμετωπίζωνται μέ πᾶσαν ἐπιφύλαξιν, ἀμυντικά, δυναμικά, μή ὑποχωρητικά καί νά προβάλλωμεν συνεχῶς τά δίκαιά μας, διατηροῦντες διάσπασιν πάσης σχέσεως μέ τούτους, λόγῳ τῆς καθημερινῆς ἀποτραχύνσεως τοῦ ὕπουλου Ἰσλαμιστοῦ πασᾶ Ἐρντογάν, ὁ ὁποῖος προσπαθεῖ νά κρατήσῃ τάς νομαδικάς πρωτογόνους φυλάς τῆς Τουρκίας ἡνωμένας μέ τόν φόβον, τήν ἀνελέητον βίαν, τήν σκληρότητα, τήν ἱστορίαν τῶν αἱμοσταγῶν Μογγόλων ἡγετῶν καί προγόνων των, Τζένκινς Χάν καί Ταμερλάνου. Οἱ Ἕλληνες, ὡς Ὀρθόδοξοι καί οἱ πλέον πολιτισμένοι καί ὑπό Θεοῦ τετιμημένοι (λόγῳ πίστεως καί ἀρετῆς) ἐκ τῶν λαῶν, οἱ ὁποῖοι ἐκχριστιάνισαν καί ἐκπολίτισαν τόν ὑπόλοιπον πλανήτην, ὀφείλουν νά ἔχουν ἰσχυρούς δεσμούς μέ τά πνευματικά τέκνα τῆς Ἑλλάδος, τήν Ρωσίαν, τήν Ρουμανίαν καί τάς ἄλλας Ὀρθοδόξους χώρας τῆς Ἀνατολικῆς Εὐρώπης. Καλόν Ἀγῶνα, Καλήν Λευτεριάν καί πρό παντός, Γρήγορην Ἐπιστροφήν ἁπάντων τῶν θεοκρίτων Ἑλλήνων εἰς τήν πρό τοῦ 1920 Ἑλληνορθόδοξον Παράδοσιν. Αἰωνία ἡ μνήμη τῶν ἡρωϊκῶν προγόνων μας, τῶν ὁποίων ἡ θυσία καί ἡ πίστις κατέστησαν ἡμᾶς, τούς ἐν πολλοῖς ἀγνώμονας, ἐλευθέρους. Ζήτω ἡ Ἑλλάς καί Χρόνια Πολλά εἰς ἅπαντας τούς Ἕλληνας. «Λύτρωσαι, ὁ Θεός, τόν [Ἑλληνισμόν] ἐκ πασῶν τῶν θλίψεων αὐτοῦ.» (Ψαλμός ΚΔ΄ 22). Ὁ Θεός καί ἡ Παναγία ἡ Εὐγγελίστριά μας εἴη μετά πάντων ἡμῶν.
…………………………………………………………….
[1] «Τότε οἱ Ἕλληνες ὁρκίσθηκαν νά δουλέψουν γιά θρησκεία καί πατρίδα καί δέν τούς κόλλαγε μολύβι οὔτε σπαθί.» … «Εἰς τήν δόξα, εἰς τήν δόξα, εἰς τήν δόξα τοῦ Θεοῦ, τῆς ἁια-Τριάδος, τῆς Θεοτόκος, τοῦ ἁ-Γιάννη τοῦ Βαφτιστῆ καί πάντα τῶν ἁγίων καί τοῦ ἁγίου Βασιλείου, νά πρεσβέψει εἰς τήν παντοδυναμίαν του καί εἰς τήν βασιλείαν του, νά μᾶς λευτερώσει τώρα εἰς τόν νέον ἔτος, νά μᾶς λευτερώσει ἀπό τήν κακία μας, ἀπό τήν διοτέλεια μας καί ἀπό τά πάθη μας καί ἀπό τήν ἐπιβουλίαν τῶν ξένων.» (Ἰωάννης Μακρυγιάννης, Ὁράματα καί Θάματα).
Ὅρα, Ἀπομνημονεύματα Μακρυγιάννη, Πέλλα Ἱστορικά. Καθ’ ὡς ἐπίσης, Στρατηγοῦ Μακρυγιάννη Ὁράματα καί Θάματα, Μορφωτικό Ἵδρυμα Ἐθνικῆς Τραπέζης, Ἀθήνα 2002. Ὅρα ἐπίσης, «Επανάσταση της 3ης Σεπτεμβρίου», https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%95%CF%80%CE%B1%CE%BD%CE%AC%CF%83%CF%84%CE%B1%CF%83%CE%B7_%CF%84%CE%B7%CF%82_3%CE%B7%CF%82_%CE%A3%CE%B5%CF%80%CF%84%CE%B5%CE%BC%CE%B2%CF%81%CE%AF%CE%BF%CF%85
[2] Τό ὄνομά των, Illuminati, προέρχεται ἀπό lucifer (= ἑωσφόρος, σατανᾶς). Ὅρα, https://en.wikipedia.org/wiki/Lucifer . Ἐπίσης, Who are the Illuminati – and what do they control? https://www.theweek.co.uk/62399/what-is-the-illuminati-and-what-does-it-control
Ορθόδοξος Τύπος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου