Επιστολή Μητροπολίτου Κηθύρων Σεραφείμ πρός τήν Ἱεράν Σύνοδον τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος

 

Πρός Τήν Ἱεράν Σύνοδον τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος

Ἰωάν. Γενναδίου 14115 21 Ἀθῆναι

Μακαριώτατε ἅγιε Πρόεδρε,

Σεβασμιώτατοι ἅγιοι Συνοδικοί,

Εὐλογημένη, εἰρηνική κατά Θεόν καί χαριτοφόρος ἡ ἀγωνιστική διαδρομή εἰς τό «στάδιον τῶν ἀρετῶν» τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς.

Εὐσεβάστως προάγομαι νά ἀναφέρω Ὑμῖν τά ἀκόλουθα:

Ἀπό ἑκατόν ὀγδοήκοντα (180) ἐτῶν, περίπου, δι’ ἀποφάσεως τῆς κρατούσης τότε εἰς τά Ἑπτάνησα Ἰονίου Πολιτείας, δι’ ἧς ἐνεκρίθη ἡ ἐπιστροφή τῆς Ἁγίας, Θαυματουργοῦ καί περιπύστου Εἰκόνος τῆς Παναγίας τῆς Μυρτιδιωτίσσης ἀπό τό Κάστρον Χώρας –Κυθήρων, ὅπου ἐφυλάσσετο διά τόν φόβον τῶν πειρατικῶν ἐπιδρομῶν, εἰς τήν οἰκείαν Ἱεράν Μονήν τῆς Παναγίας Μυρτιδιωτίσσης, ἡ πανίερος Εἰκών τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Μυρτιδίων Κυθήρων ἐλιτανεύετο πεζῇ κατ’ ἔτος,τῇ συμμετοχῇ πλήθους λαοῦκατά τήν Κυριακήν τῆς Ὀρθοδοξίας. Τοῦτο ἐγίνετομετά τήν πανηγυρικήν Ἀρχιερατικήν Θείαν Λειτουργίαν ἀπό τήν ἐν θέματι Ἱεράν Μονήν μέχρι τήν πρωτεύουσαν τῆς νήσου τῶν Κυθήρων, καί μάλιστα τόν Ἱερόν Μητροπολιτικόν Ναόν τοῦ Ἐσταυρωμένου Χριστοῦ Χώρας –Κυθήρων, ὅπου ἐφυλάσσετο μέχρι τήνΔευτέραντῆς Διακαινησίμου Ἑβδομάδος τοῦ Πάσχα,ὁπότε λιτανευομένη εἰς ὅλα τά χωρία τῆς νήσου ἐπί 15νθήμερον ἐπέστρεφε εἰς τόν θρόνον της, εἰς τά Μυρτίδια.

Ἐφέτος, τήν Κυριακήν τῆς Ὀρθοδοξίας(21-3-2021) διά πρώτην φοράν παρεκωλύθη ἡ ἐν ἐκκλησιαστικῇ ἱερᾷ πομπῇ λιτάνευσις τῆς πανσέπτου Εἰκόνος τῆς Μυρτιδιωτίσσης ἀπό τήν Ἱεράν Μονήν τῆς Μυρτιδιωτίσσης πρός τήν Πρωτεύουσαν τῆς νήσου. Ἡ νῆσος τῶν Κυθήρων ὑπέστη τήν κατοχήν Ἐνετῶν, Ἄγγλων, Γάλλων,Τούρκων (δι’ ἕν μικρόν διάστημα) καί Γερμανῶν. Καί ὅμως ποτέ δέν ἀντιμετώπισε τοιαύτην βίαν καί μεταχείρισιν εἰς τόν τομέα τῆς Θείας Λατρείας καί τῶν δικαιωμάτων τῆς θρησκευτικῆς ἐλευθερίας. Αὐτό, τό ὁποῖον δέν ἔκαμαν οἱ ὡς ἄνω κατακτηταί, ἐπεβλήθη ἐπί Ἑλληνο-ορθοδόξου, κατά τεκμήριον, πολιτικῆς ἡγεσίας.

Ὀλίγας ἡμέρας πρίν ἦλθον εἰς ἐπαφήν μέ τάς Τοπικάς Ἀρχάς (Δήμαρχον καί Διοικητήν Ἀστυνομίας) καί τόν Ἱερόν Κλῆρον μας διά νά συζητήσωμεν τά περί τοῦ πρακτέου.Καί δεδομένου τοῦ γεγονότος ὅτι ἀπό τῆς ἐμφανίσεως τῆς ἐπιδημίας τοῦ κορωνοϊοῦ καί μέχρι σήμερον οὐδέ ἕν θῦμα ἐθρηνήσαμεν, τά δέ κρούσματα, βάσει τοῦ ὁρισμοῦ τοῦ Ὑπουργείου Ὑγείας (Μάρτιος 2020) -καθ’ ὅν τό κροῦσμα προϋποθέτει λοίμωξιν τοῦ ἀναπνευστικοῦ-, δέν ἐμετρήθησαν οὔτε εἰς τά δάκτυλα τῆς μιᾶς χειρός (καί ἐκεῖνα ἠτόνησανσυντόμωςκαί ὑπερεκεράσθησαν), ἐμείναμεν σύμφωνοι νά πραγματοποιηθῇ ἡ ἱερά Λιτάνευσις τῆς πανσέπτου Εἰκόνος τῆς Παναγίας Μυρτιδιωτίσσης, βάσει καί τοῦ Ἐγκυκλίου Σημειώματος τῆς Ἱερᾶς Συνόδου (Αὔγουστος 2020), διά τοῦ ὁποίου ἐν καιρῷ ἐπιδημίας ἐπαφίετο τό θέμα τῆς λιτανεύσεως τῆς Ἱερᾶς Εἰκόνος εἰς τήν διακριτικήν ἁρμοδιότητα τοῦ οἰκείου Μητροπολίτου. Ὅμως, ὁ Ταξίαρχος τῆς ΕΛ.ΑΣτῆς οἰκείας Περιφερείας, παρενέβη διά τοῦ Διοικητοῦ τῆς Ἀστυνομίας Κυθήρων καί μέ τήν ἀπειλήν τῆς Εἰσαγγελικῆς παρεμβάσεως παρημπόδισε τήν διεξαγωγήν τῆς Ἱερᾶς Λιτανείας καί οὕτω πως ἡ Ἱερά Εἰκών μετεφέρθη δι’ αὐτοκινήτου, τῇ τιμητικῇ συνοδεία ἄνω τῶν ἑξήκοντα (60) αὐτοκινήτων, εἰς τόν Ἱερόν Μητροπολιτικόν Ναόν Ἐσταυρωμένου Χώρας –Κυθήρων.

Ὁμολογῶ ὅτι, ἐάν αἱ συνέπειαιθά ἐβάρυναν μόνον τόν Ἐπίσκοπον καί οὐδένα ἄλλον ἐκ τῶν Ἱερέων, Ἱεροψαλτῶν καί λοιπῶν Χριστιανῶν, θά ἐγίνετο ἡ Ἱερά Λιτάνευσις, ἀφοῦ ἡ Ἀρχιερατική μου συνείδησις δέν εὕρισκε ἀποχρῶντά τινα λόγον ματαιώσεώς της, καθ’ ὅσον μάλιστα οἱ πιστοί εὐτάκτως καί μέ τήν τήρησιν λελογισμένης ἀποστάσεως θά συνώδευον λιτανευτικῶς τήν Ἱεράν Εἰκόνα εἰς τόν ὑπαίθριον χῶρον (ἐνῷ εἰς τήν πρωτεύουσαν τοῦ Κράτους μας οἱ πολῖται συνωστίζονται κατά χιλιάδας εἰς διαφόρους συγκεντρώσεις καί δέν σημαίνει τίποτα αὐτό διά τούς ἁρμοδίους). Ἀφ’ ἧς στιγμῆς, ὅμως, ἐδηλώθη ἡ παρέμβασις Εἰσαγγελέως μέ κίνδυνον νά συλληφθοῦν Ἱερεῖς καί Ἱεροψάλται καί οἱ πιστοί νά καταθέσουν πρόστιμα, ὑπεχώρησα διά νά μήν ἔχωμεν ταραχάς καί συγχύσεις τήν μεγάλην αὐτήν ἡμέραν τῆς Κυριακῆς τῆς Ὀρθοδοξίας.

Δυστυχῶς ἡμεῖς, οἱ Κυθήριοι καί Ἀντικυθήριοι, ἀνήκοντες διοικητικῶς εἰς τήν Περιφέρειαν Ἀττικῆς,ὑφιστάμεθα τάς συνεπείας τοῦ λεκανοπεδίου τῆς Ἀττικῆς (αὐστηρά lockdown, «βαθύ κόκκινο» καί ὅλα τά παρεπόμενα τοῦ ρήματος).

Μακαριώτατε ἅγιε Πρόεδρε,

Σεβασμιώτατοι ἅγιοι Συνοδικοί,

Κατωδύνως καί ἐμπόνως Σᾶς ἀναφέρω τήν θλῖψιν καί τόν βαθύν πόνον ἐμοῦ τε καί τοῦ φιλοχρίστου Ποιμνίου μου ἐκ τοῦ θλιβεροῦ αὐτοῦ συμβάντος. Ἔτι πλέον στιγματίζω τό γεγονός τῆς ὠμῆς καί ἀδυσωπήτου ἐπεμβάσεως τῶν Κρατικῶν παραγόντων εἰς τά τῆς Ἁγιωτάτης ἡμῶν Ἐκκλησίας. «Καισαροπαπισμός» εἰς τόν κολοφῶνα τῆς «δόξης» του.

Καταθέτω τό περιστατικόν αὐτόδιά νά κατατεθῇ, ἐφ’ ὅσον καί Ὑμεῖς τό κρίνετε ἐπωφελές, ἁρμοδίως, ὑπό τῆς Νομικῆς Ὑπηρεσίας τῆς Ἱερᾶς ἡμῶν Συνόδου, εἰς τόν οἰκεῖον φάκελλον, ἐν ὄψει τῆς ἐκδικάσεως τῆς προσφυγῆς τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, τῆς Ἱερᾶς Ἀρχιεπισκοπῆς Ἀθηνῶν καί ὅλων τῶν Ἱερῶν Μητροπόλεων εἰς τό Συμβούλιον τῆς Ἐπικρατείας (ἡμέρα δικασίμου ἡ 2αἈπριλίου 2021) διά τό φλέγον  ζήτημα τῆς ἀπ’ ἀρχῆς τῆς ἐπιδημίας τοῦ κορωνοϊοῦ παρακωλύσεως ἤ καί τοῦ περιορισμοῦ τῆς Θείας Λατρείας ἐν τοῖς Ἱεροῖς ἡμῶν Ναοῖς.

Ὁμολογουμένως, ἡ ἐν θέματι προσφυγή μας εἰς τό ΣτΕ εἶναι λίαν συγκεκροτημένη καί ἐμπεριστατωμένη, εὐθύνῃ καί μερίμνῃ τῆς Νομικῆς Ὑπηρεσίας τῆς Ἱερᾶς ἡμῶν Συνόδου. Ἐλήφθη μία ἀναβολή ἀπό τόν παρελθόντα Ἰανουάριον. Παρακαλῶ θερμῶς νά ἐνταθῇ καί ἐπισπευσθῇ ἡ διαδικασία διά τήν δικάσιμον τῆς 2-4-2021, χωρίς ἄλλην ἀναβολήν, διότι ἐπίκεινται αἱ ἅγιαι ἡμέραι καί ἑορταί τοῦ Ἁγίου Πάσχα. Μήνὑποστῶμεν πλέον, διά μίαν ἀκόμη φοράν, τό φρικτόν μαρτύριον τῆς περυσινῆς Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς, Μεγάλης Ἑβδομάδος καί τοῦ Ἁγίου Πάσχα.

Μακαριώτατε,

Ταπεινῶς φρονῶ ὅπως πάσῃ θυσίᾳ καί πάσῃ δυνάμει (κυρίως Ἁγιοπνευματικῇ) ἀποσεισθῇ καί ἀπαλειφθῇ διά παντός τό «ἄγος», τό ὁποῖον φέρομεν ἐπ’ ὤμων ἅπαντα τά Μέλη τῆς Σεπτῆς ἡμῶν Ἱεραρχίας τῆς Ἑλλάδος, μετά τήν ἐπί ἕν καί πλέον ἔτος ἀνοχήν τῆς ὠμῆς καί ἀπροκαλύπτου ἐπεμβάσεως τῆς Πολιτείας εἰς τά τῆς Ἐκκλησίας. Καί ἄς μοῦ ἐπιτραπῇ νά καταθέσω τόν λογισμόν μου, ὅτι, ἐάν διά διαφόρους λόγους δέν εὐοδωθῇ ἡ προσφυγή μας εἰς τό ΣτΕ, τότε θά πρέπει, κατά τήν ταπεινήν μου γνώμην, νά καταφύγωμεν εἰς τό Εὐρωπαϊκόν Δικαστήριον (ὅπως ἐγένετο μέ Ἱεράς Μονάς τήν δεκαετίαν τοῦ ὀγδόντα καί ἐδικαιώθησαν), διότι ἡ ἐνιαύσιος αὐτή δοκιμασία τῆς Ἑλλαδικῆς ἡμῶν Ἐκκλησίας ἀποτελεῖ πλέον ἕν δυσάρεστον καί ὀλέθριον κακόν προηγούμενον καί ἡ ἑκάστοτε Κυβέρνησις θά ἄγῃ καί θά φέρῃ ὅπου καί ὅταν βούλεται τήν Ἐκκλησίαν μας. Νά κλείσωμεν τό συντομώτερον καί διά παντός τήν ἀνοιγεῖσαν αὐτήν «κερκόπορταν». «Στῶμεν καλῶς...». «Οἱ καιροί οὐ μενετοί».

Περαίνων τήν παροῦσαν ἀναφοράν μου,καί ἀναφερόμενος εἰς τήν πρόσφατον ἀνακοίνωσιν τοῦ ὙφυπουργοῦΠολιτικῆς Προστασίας, διά τῶν Μ.Μ.Ε. ὅτι οἱ Ἱερεῖς, Ἱεροψάλται καί οἱ λοιποί θά εἰσέρχωνται διά τήν διακονίαν των εἰς τούς Ἱερούς Ναούς, ἀφοῦ ἔχουν κάμῃ τά ἐμβόλια καί τό τέστ, παρακαλῶ πολύ νά ἐπαναφέρετε εἰς τήν τάξιν τόν κ.Ὑφυπουργόν,ὥστε νά μή ὑπερβαίνῃ τά ἐσκαμμένα καί μή προχωρῇ «πέρα πεδίλων», ἀφοῦ ὑπομνήσητε εἰς αὐτόν τήν ἀπόφασιν τοῦ Εὐρωπαϊκοῦ Συμβουλίου καί τοῦ ΕΟΔΥ διά τό προαιρετικόν τῶν ἐμβολίων καί ἄνευ τινων συνεπειῶν καί ἐπιπτώσεων δι’ ὅσους δέν τό κάμουν.

Εὐχόμενος, ὅθεν, καλήν συνέχειαν εἰς τόν πνευματικόν ἀγῶνα τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς, καλήν τήν κατ’ ἄμφω ὑγιείαν καί τήν ὡς τάχιον ἀπαλλαγήν τῆς Πατρίδος μας καί τοῦ σύμπαντος κόσμου ἀπό τῆς ἐπελθούσης δεινῆς παγκοσμίου συμφορᾶς καί δοκιμασίας ἐκ τῆς νόσου τοῦ κορωνοϊοῦ καί καλήν Ἀνάστασιν, διατελῶ

Ἐλάχιστος ἐν Ἐπισκόποις

† Ὁ Κυθήρων & Ἀντικυθήρων Σεραφείμ