Υπάρχει... ελπίς.

Σήμερα ήταν μία δύσκολη μέρα οφείλω να ομολογήσω.

Αφού είπα να ξεσκάσω λίγο, πήγα κατ᾿ αρχάς μία βόλτα στα ανατολικά παράλια της Αττικής και διαπίστωσα με μεγάλη ικανοποίηση, πως αρκετός κόσμος βόλταρε με ευπρέπεια δίπλα στον γιαλό, κρατώντας αποστάσεις και απολαμβάνοντας την φρεσκάδα της θάλασσας, φορώντας σωστά την μασκούλα του με τα διάφορα χρωματάκια της μέχρι το ύψος των ματιών.

Τα παιδάκια τους και αυτά το ίδιο. Το καταλάβαινες από τις χαρούμενες φωνούλες τους, που άλλα έτρεχαν και άλλα έπαιζαν στην άμμο, έστω και αν δεν διέκρινες το προσωπάκι τους που σωστά το είχαν καλυμμένο ακούγοντας τους γονείς τους για να παραμένουν... ασφαλή.

Έφυγα από εκεί ικανοποιημένος διότι επιτέλους ο κόσμος -εκεί τουλάχιστον- έχει πλήρως συμμορφωθεί και ζει ελεύθερα και ξέγνοιαστα την... νέα κανονικότητα.

Μετά έκανα το σφάλμα και ανέβηκα ο βλάκας στην Πεντέλη. Τι το θελα;

Τι είδαν τα μάτια μου δεν μπορώ να σας το περιγράψω.

Υπήρχαν κάποιοι αναίσθητοι και ασυνείδητοι μα πάνω απ΄όλα ξετσίπωτοι ανήθικοι και επιδειξιομανείς ανώμαλοι.

Ακου εκεί να έχουν την ξερή τους σε κοινή θέα; Που ακούστηκε αυτό; Μα δεν ντρεπόντουσαν καθόλου λέμε.

Περπάταγαν και είχαν την μύτη τους σε κοινή θέα, οι ξεδιάντροποι επιδειξίες.

Αντίκρυσα βεβαίως και χειρότερα. Υπήρχαν και γυμνιστές που είχαν αποκαλύψει όλο τους το πρόσωπο. Σαν δεν ντρέπονταν λίγο.

Πρέπει να επανεργοποιήσουν την πάλαι ποτέ υπηρεσία... ηθών.

Είναι δυνατόν να κυκλοφορούν γυμνοί στο πρόσωπο; Μα που ζούμε πια;

Επιστροφή σε αντιλήψεις του Μεσαίωνα;

Άκου το πρόσωπο ακάλυπτο;

Μα τι πράγματα είναι αυτά;

Ευτυχώς όμως πάνω στην οργή μου για το αισχρό θέαμα που αντίκρυσα, είδα και ένα κύριο ευπρεπέστατο, που έκανε τζόκιγκ ο άνθρωπος ολομόναχος, μακριά και σε πάρα πολύ μεγάλη απόσταση από όλους τους άλλους, μέσα στην φύση με τα δέντρα, με την αθλητική του περιβολή ο άνθρωπος, και με διπλή μάσκα να τρέχει.

Ε!!! Μόλις τον είδα, είπα.

Υπάρχει ακόμα ελπίδα.

ΥΓ.

α΄) Δεν τον ρώτησα βέβαια αν έχει κάνει το εμβόλιο, διότι το θεώρησα αυτονόητο. Ο άνθρωπος το έδειχνε από μακριά πως είναι σοβαρός και μία τέτοια ερώτηση θα ήταν βαρύτατη... προσβολή για εκείνον.

β΄) Ακολουθήστε το παράδειγμά του και μη γίνεστε χυδαίοι και επιδειξιομανείς δείχνοντας την μύτη σας.

Σπυρος Καμπιωτης