Μια παράξενη φιλία ...

Ο μοναχός και ο λύκος.Τα άγρια ζώα αποδέχτηκαν την παρουσία του και τον ακολουθούν! Κατά καιρούς έχει διαπιστωθεί πως μοναχοί που ζουν απομονωμένοι, κοντά στη φύση, έχουν μεγάλη οικειότητα με τα ζώα, ακόμη και με αυτά που θεωρούνται άγρια θηρία. Είναι η επαφή τους με τη φύση, η Θεία Χάρη με την οποία τους έχει προικίσει ο Θεός, τα απίστευτα αποθέματα αγάπης και καλοσύνης που πλημμυρίζουν τη ψυχή τους;  

Ότι και αν ισχύει το σίγουρο είναι πως υπάρχουν μοναχοί, οι οποίοι πραγματικά βρίσκονται σε άλλο επίπεδο επικοινωνίας και επαφής με τα πλάσματα της φύσης, όσο άγρια και αν είναι αυτά. Ίσως η ζωή τους που βρίσκεται σε πλήρη αρμονία με το Θεό και με τη φύση να τους κάνει φιλικούς στα μάτια όλων των πλασμάτων του Θεού. 

Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση ενός μοναχού σε κάποιο απομονωμένο ορθόδοξο μοναστήρι της Σερβίας, ο οποίος έχει αναπτύξει μία ιδιαίτερη φιλία με ένα λύκο! Το άγριο ζώο τον ακολουθεί στους περιπάτους του, τρώει από το χέρι του και κάθεται ακόμη και να τον χαϊδέψει ο μοναχός. Όσο περίεργο και αν δείχνει, τόσο ο λύκος όσο και ο μοναχός φαίνεται να απολαμβάνουν ο ένας την παρέα του άλλου, χωρίς να νιώθουν ότι απειλούνται. Μάλιστα, ο συγκεκριμένος μοναχός έζησε κάποιο διάστημα εντελώς μόνος στο συγκεκριμένο μοναστήρι, που ήταν ερειπωμένο για μεγάλο χρονικό διάστημα, και η μοναδική του παρέα ήταν τα ζώα της περιοχής. Άλλωστε, όπως φαίνεται απολαμβάνει εξίσου και την παρέα ενός γερακιού. Ο ίδιος ο μοναχός είχε αναφέρει, μιλώντας σε Σέρβικη εφημερίδα, πως ποτέ του δε θέλησε να εξημερώσει κάποιο άγριο ζώο, αλλά αντιλήφθηκε πως τα ζώα αποδέχτηκαν την παρουσία του στην περιοχή και έτσι έγιναν η συντροφιά του.