Ήταν ημέρες Μεγάλης Σαρακοστής, όταν ο Γέροντας είδε από μακρυά έναν κλέφτη, που παραβίαζε την πόρτα του κελιού του...
Ήταν ο ίδιος που τον είχε κλέψει και πέρυσι...
Μέριασε ο Γέροντας, και κρύφτηκε στην μάντρα, ώσπου ο κλέφτης να τελειώσει το έργο του...
Οταν τα διηγήθηκε στον υποτακτικό του, εκείνος οργισμένος τον ρώτησε:
-Γιατί γέροντα δεν με φώναζες να τον πιάσουμε ;
Ο ίδιος μας έκλεψε και πέρσι και μένει αμετανόητος!
"Πού ξέρεις παιδί μου; του απάντησε ο Γέροντας..''
''Ίσως φέτος μετανοήσει..."
-"Κι αν το ξανακάνει;.." Ξέσπασε ο υποταχτικός.
"Ε, τότε πρέπει παιδί μου να τρέξω...
για να του ανοίξω και να του τα δώσω εγώ,
για να μην ξανακλέψει...
και κολάσει για τρίτη φορά την ψυχή του..."
Έσκυψε ο υποταχτικός, του φίλησε το χέρι, κι έφυγε πνιγμένος στα δάκρυα.....
1 σχόλιο:
Αφού οι σύγχρονες εικόνες...
έγιναν φωτογραφίες...
και απομιμήσεις
φωτογραφιών...
οι φωτογραφίες...
αποφάσισαν να πάνε πέρα από το
το κατ'όψιν
και υπάρχουν
φαίνεται κάποιοι
φωτογράφοι
που κατά το...
"την επισκοπήν αυτού λάβει έτερος"...
καταφέρνουν να
φ ω τ ί σ ο υ ν
με...νόημα...
-το κατά δύναμην-
τις γεροντικές
φυσιογνωμίες...
Δημοσίευση σχολίου