Ὅταν παρατηρῆτε μίαν εἴδησιν νὰ διαδίδεται παγκοσμίως ἐνσπείροντας τὸν πανικόν, νὰ εἶσθε ὑποψιασμένοι!

 

 

Ἐξ ἀρχῆς ἔβλεπα μὲ καχυποψίαν τί συνέβαινεν, πρᾶγμα ποὺ ἐθεώρουν αὐτονόητον δι᾿ ὅλους.

Ἓν ἔτος μετά, παρατηρῶ ἀνθρώπους τελείως ἀνυποψιάστους, ἀσχέτως κοινωνικῆς θέσεως καὶ θύραθεν παιδείας! Καὶ ἐξ αἰτίας αὐτοῦ, συνεχίζεται αὐτὴ ἡ κατάστασις νὰ μᾶς κοροϊδεύουν ἀνερυθριάστως.

Πάντως, ἀπὸ ὅλην αὐτὴν τὴν κατάστασιν ὑπῆρξαν καὶ πολλὰ καλά, ἓν ἐκ τῶν ὁποίων ἡ διάκρισις μεταξὺ νηφώντων ἀνθρώπων καὶ ὄντως πνευματικῶν, καὶ ἐπιφανειακῶν, θρησκολήπτων, ἐκκοσμικευμένων, κ.λπ..

«Πᾶσαν χαρὰν ἡγήσασθε, ἀδελφοί μου, ὅταν πειρασμοῖς περιπέσητε ποικίλοις, γινώσκοντες ὅτι τὸ δοκίμιον ὑμῶν τῆς πίστεως κατεργάζεται ὑπομονήν· ἡ δὲ ὑπομονὴ ἔργον τέλειον ἐχέτω, ἵνα ἦτε τέλειοι καὶ ὁλόκληροι, ἐν μηδενὶ λειπόμενοι»

(Ἐπιστολὴ Ἰακώβου Α΄ 2-4).

Ludmilla Simone