Ο καλός προβληματισμός ενός Ιερέα (2)

 

·      Οργανώνουν συσσίτια χρόνια τώρα ασκώντας την φιλανθρωπία, μα άφησαντώρα τον πιστό νηστικό, χωρίς  το Ζωοποιό Σώμακαι ΑίμαΤου Χριστού.Απανθρωπιά;

·      Κάνουν διαδικτυακές ομιλίες για τον Χριστό,μα τώρα βάζουν πάνω από όλα τον άνθρωπο, τον ιό και τον γιατρό, δυστυχώς, μέχρι «αγιοποιήσεως».

·      Ταξιδεύουν μέσω της  τεχνολογίας στα πέρατα της γης να φέρουν έναν πιστό στην Εκκλησία, μα μετά του κλείνουν την πόρτα, ως υπεράριθμου.

·      Λένε ότι δεν πέρασαν τις κόκκινες γραμμές και κρεμάνε τις κόκκινες κορδέλες στα στασίδια και στα απολυμασμέναπροσκυνητάρια. Έπεται και συνέχεια;

·      Ψάλλουν το «Πάντα χορηγεί το Πνεύμα το Άγιο…», μα άφησαν να γίνει «Πάντα χορηγεί…η Πολιτεία»!

·      Εκφωνούν το « Μετά φόβου Θεού… προσέλθετε», μα κάποιον Άλλον εμπαίζουνε.

·      Λένε πλέον «Ορθοί μεταλαβόντες…», και όλοι σχεδόν είναι απόντες.

·      Κηρύττουν ότι είναι ποιμένες, η Εκκλησία πνευματική μάντρα και εμείς τα πρόβατα, μα καιρός τώρα είναι που εξ αποστάσεως όντες, κινδυνεύουμε από λύκους, τσακάλια και θηρία.

·      Λένε ότι η Εκκλησία είναι Κιβωτός Σωτηρίας, μα απωθούν αυτούς που θέλουν να ανέβουν σε αυτήν.

·      Λένε ότι η Εκκλησία είναι Ιατρείο, μα κάποιοιδεν  εφημερεύουνπλέον∙ είναι λιμάνι ασφαλές, μα απαγορεύουν την πρόσδεση∙είναι πνευματικό πανηγύρι, μα χωρίς συνευφραίνοντες.

·      Μιλάνε για συγχωρητικότητα και σεβασμό, μα εξορίζουν ως μίασμα, και ως Φαρισαίο (sic)  αυτόν που δεν φορά μάσκαστον Ιερό Ναό.

·      Καταντήσανε τον Ιερό Ναό «λεπροκομείο» στην ιδέα των πολλών και φοβισμένων ορθοδόξων χριστιανών, μα τους διαψεύδει και τους ελέγχει οΆγιος Γρηγόριοςο Θεολόγος στον συντακτήριο λόγο του: 

«Πιστεύω ότι σε κάθε Εκκλησία είναι Άγγελοι προστάτες». Επαναλαμβάνω, την Εκκλησία την φυλάγουν οι Άγγελοι του Θεού και εσείς ταλαίπωροι την περιφρονείτε; Και δεν ξέρετε πως, όταν αποστρέφεστε και περιφρονείτε την Εκκλησία, αποστρέφεστε και περιφρονείτε Αυτόν τον Ίδιο το Χριστό, ο Οποίος είναι «η κεφαλή της Εκκλησίας»;(enromiosini)

·      Πουλήσανε φθηνή «λαϊκή θεολογία» και ασκήσανε την ποιμαντική «αγαπολογία» με ψυχο-φιλοσοφικές θεωρίες. Είπανε να κάνουμε τα σπίτια μας Εκκλησία, αυτό τους βόλευε, μα ο Άγιος Νικόδημος τουςδιαψεύδει και συνάμα τους ελέγχει: «Αλλά, ποια είναι η ψυχρή δικαιολογία των πολλών; Μπορώ, λέει, να προσευχηθώ και στο σπίτι μου. Απατάς τον εαυτό σου, άνθρωπε. Βέβαια είναι δυνατόν να προσευχηθείς στο σπίτι σου, είναι όμως αδύνατον να προσευχηθείς έτσι όπως Προσεύχεσαι στην Εκκλησία, όπου υπάρχει τόσο πλήθος πατέρων, όπου αναπέμπεται από όλους μαζί κοινή προσευχή προς το Θεό. 

          Δεν εισακούγεσαι τόσο πολύ παρακαλώντας μόνος σου τον Κύριο, όσο όταν τον παρακαλείς μαζί με τους αδελφούς σου. Διότι εδώ στην Εκκλησία υπάρχει κάτι το περισσότερο, όπως δηλαδή η ομόνοια, η συμφωνία, ο σύνδεσμος της αγάπης και οι ευχές των Ιερέων. 

          Γι’ αυτό βέβαια και επικεφαλής των ακολουθιών είναι οι Ιερείς, ώστε οι ευχές του πλήθους, που είναι ασθενέστερες, ενισχυόμενες με τις δυνατότερες ευχές αυτών να ανεβούν μαζί με αυτές στον ουρανό» (Αγίου Νικοδήμου Αγιορείτου). 

 

Καλή Επανάσταση!!!

Ο Θεός μαζί μας.

παπα-Παύλος Καλλίκας

 

(Γιατί φθάσαμε εδώ;;; συνέβη-σε-νοσοκομειακό-ναό-των-αθηνών εδώ)