Από τον Ορφέα και την Ευριδικη εώς τους Άγιους Απόστολους Ακύλα και Πρίσκιλλα. Ο Ελληνισμός εχει τον έρωτα τροπο ζωής και θανάτου. Όχι αφορμή για σοκολατάκια.

Αυτοί είναι οι αληθινοί Άγιοι του «Έρωτα» – Τι σχέση έχουν με τον Πόντο

 
Τόσα χρόνια κανένας κληρικός δεν είχε ασχοληθεί με τον ψεύτικο άγιο του έρωτα.
Ο Μακαριστός Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος, σε μια προσπάθεια να τραβήξει την προσοχή των νέων προς την Ορθόδοξη Πίστη, πρότεινε στους ερωτευμένους και τα αντρόγυνα να γιορτάζουν την αγάπη τους την προηγουμένη του ξενόφερτου και ανύπαρκτου Αγίου Βαλεντίνου, δηλαδή στις 13 Φεβρουαρίου με τους Άγιους Απόστολους Ακύλα και Πρίσκιλλα, γιατί αυτοί είναι οι πραγματικοί προστάτες τους!
Οι Άγιοι Απόστολοι Ακύλας & Πρίσκιλλα εορτάζουν στις 13 Φεβρουαρίου έκαστου έτους.
Ας τους γνωρίσουμε και ας παραδειγματιστούμε από την αγάπη που είχαν σαν ζευγάρι ο ένας για τον άλλον.
Ας τους τιμήσουμε σαν Ορθόδοξοι Χριστιανοί που είμαστε και ας τους γιορτάσουμε χαρίζοντας αγάπη ο ένας στον άλλον.
Ο Ακύλας ήταν ένας Εβραίος που είχε γεννηθεί στον Πόντο. Σε νεαρή ηλικία πρέπει να εγκαταστάθηκε στην Ρώμη, όπου και πιθανώς γνώρισε την Πρίσκιλα, την «μικρή Πρίσκα», Ρωμαία, που ίσως ανήκε στην ανώτερη τάξη, με την οποία και παντρεύτηκε.
Ο Ακύλας και η Πρίσκιλα έφθασαν στην Κόρινθο, γύρω στο έτος 50 μ. Χ., όπου και συναντήθηκαν με τον Απόστολο Παύλο, ο οποίος είχε μόλις ολοκληρώσει την διδασκαλία του στην Αθήνα.
Ο Παύλος που εξασκούσε το επάγγελμα του κατασκευαστή σκηνών, αρνούμενος να χρηματοδοτεί το αποστολικό του έργο από τις εκκλησίες της εποχής, θα γνωρίσει το νεαρό ζευγάρι που ασκούσε το ίδιο επάγγελμα και θα αναπτύξει μαζί τους στενή φιλική σχέση. Ο Ακύλας και η Πρίσκιλα θα ασπαστούν τον Χριστιανισμό και θα βαπτισθούν από τον ίδιο τον Αποστολο Παύλο.
Η αφοσίωσή τους στο πρόσωπό του ήταν τόση που θα τον ακολουθήσουν στο ταξίδι του στην Μικρά Ασία, όπου και θα παραμείνουν για το μεγαλύτερο μέρος της σύντομης ζωής τους, επιδεικνύοντας πλούσιο και σημαντικό αποστολικό έργο. 

O Απόστολος εντυπωσιάσθηκε τόσο από τις αρετές και τη χριστιανική τους δράση ώστε τους μνημονεύει στις επιστολές του γράφοντας ότι για τις προσφερθείσες υπηρεσίες τους και το θάρρος είναι ευγνώμων όχι μόνον εκείνος, αλλά και όλες οι εκκλησίες των εθνών. Από την Συρία, θα καταλήξουν στην Έφεσο, όπου θα αναλάβουν πρωτεύοντα ρόλο στην μικρή χριστιανική κοινότητα της εποχής.
Στην Καινή Διαθήκη οι αναφορές στο όνομά τους έχουν αποτελέσει θέμα έρευνας για τους θεολόγους, καθώς όσες φορές αναφέρεται πρώτο το όνομα του Ακύλα, άλλες τόσες αναφέρεται και της Πρίσκιλα, γεγονός που οδήγησε αρκετούς θεολόγους να ισχυριστούν πως παρ’ όλο που η θέση της γυναίκας ήταν τότε υποδεέστερη, το αποστολικό τους έργο εθεωρείτο ισάξιο.
Μαζί θα βρουν τον μαρτυρικό θάνατο ο Ακύλας και η Πρίσκιλα δια αποκεφαλισμού, σύμφωνα με τις γραφές και η μνήμη τους θα μνημονεύεται στο Ορθόδοξο εορτολόγιο, όχι μόνο για το αποστολικό τους έργο, αλλά και για την συζυγική τους σχέση και την αγάπη που είχε ο ένας για τον άλλον, καθώς ο συγγραφέας των πράξεων των Αποστόλων, Λουκάς, περιγράφει τονΑκύλα και την Πρίσκιλα, ως το ιδανικό χριστιανικό ζευγάρι.
Ο Ακύλας και η Πρίσκιλα έμειναν ενωμένοι και αγαπημένοι μέχρι και την τελευταία στιγμή, αφού σύμφωνα με την Ακολουθία του Όρθρου όταν ο Ακύλας είδε την γυναίκα του να αποκεφαλίζεται και να μαρτυρεί είπε : «Μπορώ να μην φανώ άνδρας εγώ, ανάλογα προς την γυναίκα μου ανδρείος και πρόθυμος για αποκεφαλισμό για την Πίστη του Χριστού;» και την ακολούθησε στον θάνατο!



Βέβαια υπάρχει και ο αντίλογος εδώ