Χωρίς περίσκεψιν, χωρίς λύπην, χωρίς αιδώ
μεγάλα κ’ υψηλά τριγύρω μου έκτισαν τείχη.
Και κάθομαι και απελπίζομαι τώρα εδώ.
Άλλο δεν σκέπτομαι: τον νουν μου τρώγει αυτή η τύχη·
μεγάλα κ’ υψηλά τριγύρω μου έκτισαν τείχη.
Και κάθομαι και απελπίζομαι τώρα εδώ.
Άλλο δεν σκέπτομαι: τον νουν μου τρώγει αυτή η τύχη·
διότι πράγματα πολλά έξω να κάμω είχον.
A όταν έκτιζαν τα τείχη πώς να μην προσέξω.
A όταν έκτιζαν τα τείχη πώς να μην προσέξω.
Aλλά δεν άκουσα ποτέ κρότον κτιστών ή ήχον.
Aνεπαισθήτως μ’ έκλεισαν από τον κόσμον έξω.
Aνεπαισθήτως μ’ έκλεισαν από τον κόσμον έξω.
Κώστας Καραΐσκος
2 σχόλια:
"...αν δεν στοιχειώσετ'
άνθρωπο
γεφύρι
δε στεριώνει..."
Αυτά...στης Άρτας
το γεφύρι...
μα,να συμβαίνουνε αυτά σε εποχές
που η... αμάθεια
-το λέγαν όλοι...
είχε νικηθεί...-
να κτίζετ'ένας
ποιητής...
κι από ποιούς άραγε;
...
Και τώρα...
...αλοίμονο...
με τόσα γεφύρια
πανω στό Ευρώ...
καμαρωτά καμαρωτά
-τά'χετε δεί;-
τι να μας
περιμένει...
ώστε, όλα ετούτα
να μπορέσουν
να στεριώσουνε;
https://www.mfa.gr/images/docs/anakoinoseis/20210205_Apofasi_%20Agio_Oros.pdf
Δείτε αγαπητέ Τρελογιάννη την νέα εποχή του Άθω.
Δεν έχω σχόλια,δεν μπορώ.
Ιννοκέντιος
ΥΓ:Την ενέσα πότε θα την επιβάλλουν στο Αγιονόρος;
Σαρακοστιάτικα μαζί με τις κατανυκτικές ακολουθίες;
Δημοσίευση σχολίου