Απλοί
και ταπεινοί γέροντες που έζησαν αγγελική ζωή με την ευχή να μην λείπει
ποτέ από τα χείλη και την καρδιά τους. Την ευχή τους να έχουμε.
Επισκεπτόμουν τον Γερο Γεδεών τον Κατουνακιώτη κάθε Πάσχα από το 2010. Είχε μάτια μικρού παιδιού στην καθαρότητα.
Από
το 1945 στο Όρος δεν βγήκε στον κόσμο ποτέ. Με τα ίδια ρούχα όλα αυτά
τα χρόνια, βλέπω τα κουρέλια που έδενε τα γόνατά του γιατί είχε
οστεοαρθρίτιδα και πονούσε πολύ.
Μια χρονιά του πήγα osteoflex
για τα γόνατά του και ένα μπουφάν για τον χειμώνα. Την επόμενη χρονιά τα
βρήκα άθικτα εκεί που τα είχα τοποθετήσει. Τέλεια ακτημοσύνη και
αδιαφορία για καθε γήινο, άνθρωπος πραγματικά ελεύθερος, 70 χρόνια μόνος
με παρέα την Παναγία και τους Αρχαγγέλους όπως μου έλεγε. Το
κομποσχοίνι του πάντα στο χέρι»
«Να σηκώνεις τα χέρια ψηλά και να λες την ευχή» με συμβουλευε.
Τον Οκτώβριο του 2017 μετακόμισε στον Παράδεισο.
Ας έχουμε την ευχή του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου