Οι Ισραηλίτες προπορεύονταν και πάνοπλος ο αιγυπτιακός στρατός ακολουθούσε κυνηγώντας τους. Βαδίζει ο άνθρωπος το δρόμο του Αγαθού, ενώ καταδιώκεται από τα πάθη της ψυχής. Η λοιδορία μοιάζει με σφεντόνα, ο θυμός με τις αιχμηρές λόγχες και το πάθος των ηδονών, ίπποι αφηνιασμένοι που σέρνουν πίσω το άρμα του νου.
Όλοι μπήκαν στο νερό μα, ενώ για τους αγωνιστές στάθηκε ζωογόνο και προστατευτικό υδάτινο τείχος, για τους διώκτες μετατράπηκε σε υγρό τάφο.
Μετά την ανάδυση από το νερό, ο εχθρός ας παραμένει στο βυθό, δηλαδή αφού βουτηχτήκαμε στο μυστηριακό και σωτήριο νερό του Βαπτίσματος, να απονεκρώνουμε μέσα του τα πάθη της ψυχής, την πλεονεξία, την ακολασία, την αρπαχτική διάθεση, την υπερηφάνεια, τον εγωισμό, τον θυμό. Μέσα στο νερό αυτό ξεχωρίζει ο θάνατος από τη ζωή, ο εχθρός από τον φίλο…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου