Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΤΕ ΕΛΕΥΘΕΡΑ
ΟΤΙ ΣΑΣ ΑΡΕΣΕΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΤΡΕΛΟ-ΓΙΑΝΝΗ
αλλά μην νοιώθετε «λύπη»
που αντιγράφουμε τα δικά σας ,
χωρίς να σας ρωτήσουμε...
Για την παράγκα μας
είναι γ ε λ ο ι ό τ η τ α η λεγόμενη
«δεοντολογία περί πνευματικών δικαιωμάτων!»
21 σχόλια:
Συγχωρέστε με, ισως να φταιει η διατύπωση του γεροντα( αληθεια, ποιος είναι αυτος?) αλλά σε καμμια περιπτωση δεν είναι ορθόδοξη συμπεριφορά η υπηρεσία του εγωισμού, ουτε του δικού μας ουτε και των άλλων.Για σκεφτείτε εναν γονεα που συνεχώς υποθάλπει τον εγωισμό των τέκνων του, ή εναν δασκαλο που δεχεται και δεν θεραπευει τον εγωισμό των μαθητων του, ή τον ηγούμενο που υπηρετεί τον εγωισμο των μιναχων του, ή τον εργοδοτη κ.λ.π κ.λ.π.Ο εγωισμος πρεπει εν αληθεία και αγαπη να καταδεικνυεται και να θεραπευεται, οχι να υπηρετείται!
Ο καλύτερος τρόπος νά εξουδετερώσεις τις μαγκιές , είναι νά τους τρίψεις την μούρη στον τοίχο !
Ο γελοιογράφος
Καλά αν πιαστείς αιχμάλωτος,θα μάθεις τι εστι βαρβαρότης!
Να μην ορίζεις ούτε πατρίδα,ούτε πίστη,ούτε οικογένεια,ούτε γυναίκα ούτε παιδιά.
Μάθετε από την ιστορία!
Δεν είναι Λύση το να Υπηρετείς τον Εγωισμό των Άλλων γιατί τον Εκμεταλλεύοντε!
Κ.
Και επειδή αγαπητή πην. τώρα δεν έχουμε δουλεία , τουλάχιστον φυσική , πρέπει κάποιος νά αναπληρώσει το κενό . Κάποιοι πιό έξυπνοι -- τουλάχιστον έτσι οίονται περί εαυτών -- σου παριστάνουν τα αφεντικά επι του πνεύματος . Το μονο αφεντικό και πανίσχυρο είναι η αλήθεια . Ενώπιον αυτής πάν γόνυ κλίνει φιλενάδα !
Γελάσιος
Πολύ συμφωνώ με τον Γέρων. Είναι δυσβάστακτο διακόνημα όταν γίνεται με επίγνωση, μορφή δουλείας, αληθινή ταπείνωση που ανεβάζει γρήγορα στον παράδεισο.
Εξαιρούνται οι παντρεμένοι απο τον κανόνα . Εκεί ο ιδιωτικός χώρος είναι αχαρτογράφητος . Φτού ! Φτού ! Θεός φυλάξοι !
Ο υπομονετικός , το θύμα ή όπως αλλιώς ! Πάντως όχι ο Γελάσιος .
Μέχρι τα 12, ο καλύτερος τρόπος
που λύνονταν κάποτε οι διαφορές
και συχνά σφυρηλατούσαν
δυνατές φιλίες..
Μεγαλώνοντας,
μάθαμε μεν τη δύναμη
τού λόγου και τής γλώσσας
-που κόκκαλα δεν έχει
και κόκκαλα τσακίζει-
αλλά μόνο πέφτωντας πάνω
στον π. Κωνσταντίνο
μάθαμε ...επιτέλους...
-με την ανεπίγνωστη βοήθεια
και τών... βλασταριών μας...-
πως υπάρχει ένας ά λ λ ο ς τρόπος
που σπάει ... κ ά θ ε τσαμπουκά...
Θέλει βέβαια, τέχνη μεγάλη
και συχνά αποδεικνυόμαστε
ατζαμήδες...κι ανεπαρκέστατοι
όμως αποτελεί...
μ ο ν ό δ ρ ο μ ο
και μ ό ν η αληθινή λύση
σ' έναν κόσμο χιλιομπαλωμένο
που τα μπαλώματα
δεν μπορούν πιά να σώσουν τίποτα!
Κυρίως οι μανάδες μέ εγωιστικό χαρακτήρα συνειδητά διαμορφώνουν χαρακτήρες παιδιών μέ εγωισμό και ατομισμό . Όμως δεν λογαριάζουν οτι αυτό το παιδί θα βγεί στην κοινωνία , όχι μόνο ως ενήλιξ αλλά απο το δημοτικό , και κανείς δεν θα έχει την διάθεση νά χαιδέψει τα πάθη του . Τότε αυτό το παιδί γίνεται ευαίσθητο , δηλαδή αδύναμο και ευάλωτο , εισπράττει απόρριψη , την βιώνει οδυνηρά , όταν μεγαλώσει ερωτοτροπεί μέ την κατάθλιψη , όταν σώσει και συνάψει γάμο αναπαράγει τον ίδιο φαύλο κύκλο . Για όλο αυτό το δράμα φταίει ο εγωισμός .
Γνωρίζω παντρεμένο που τον έδερνε η γυναίκα του, εκείνη ήταν θηριώδη, και αυτός μικρούτσικος, και έμπαινε στην Εκκλησία ξέρεις εσύ εδώ στην γειτονιά μου, και έλεγε Δόξα σοι ο Θεός, τις έφαγα και σήμερα...
Πουθενά δεν υπάρχουν εξαιρέσεις όταν ο χριστιανός αγωνίζεται στο θηριώδη στάδιο των αρετών, έχοντας αντίκρυ τον ψυχοκτόνο διάβολο...
Άν δεν γνωρίσει κανείς κάποιον άνθρωπο εγωιστή και ατομιστή , δεν καταλαβαίνει τί σημαίνει ατομισμός . Εγώ ως νέα που δεν είχα ακόμα γνωρίσει , νόμιζα οτι η λέξη ατομισμός είναι ένας όρος της ψυχιατρικής και ψυχολογίας για κουλτουριάρηδες . Έκτοτε γνώρισα πολλούς ατομιστές και φιλοτομαριστές . Νομίζω οτι σήμερα είναι η κυρίαρχη κατάσταση στην κοινωνία , στην φιλία , στην οικογένεια και τον γάμο , παντού . Θεωρώ οτι είναι ένα γνώρισμα των εσχάτων . Ίσως ποτέ άλλοτε η κοινωνία δεν είχε τόσο ατομισμό . Η γυναίκα ήταν κατ' εξοχήν άνθρωπος θυσίας . Σήμερα είναι το πιό διεφθαρμένο τσόκαρο . Δεν μιλώ για τους άνδρες . Αυτοί ήταν πάντα χαλασμένοι .
Ο γέροντας δεν το λέει
αυτό επειδή...το διάβασε.
Είναι λόγια που κρύβουν
εμπειρία Χάριτος.
Η Χάρις διδάσκει με την
παρουσία και την απουσία της
και όχι η στεγνή εγκεφαλική γνώση.
Γελάσιε,παντού τα πάντα διακρισις! Γελάω με όσα λέτε όλοι καλοπροαίρετα!
Πρόσεξε ότι μετά τον γάμο δεν κληρονομεις τα πάθη της αγαπημένης συζύγου,αλλά υπάρχει περίπτωση να κληρονομήσεις και τα πάθη της μητρός της!
Εκεί να σε έχω!Να τρωγεις ξύλο και από τις δύο!
Γι'αυτό σου λέω,γελάω!
Ο γάμος είναι
Κανεις τον σταυρό σου και πεφτεις!
Καλή μόνον είναι η αλληλοταπεινωση!
Η αλληλοπεριχωρηση!
Αρχ. Σωφρονίου (Σαχάρωφ):
Περί Προσευχής (σελ.175-176)
Η εντολή «μή αντιστήναι τω πονηρώ» (Ματθ. 5,3 9) είναι η πλέον αποτελεσματική μορφή της πάλης κατά του κακού. (ΑΓΙΟΣ ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΣΟΦΡΩΝΙΟΣ)
Καλέ ! Ποιά εγκεφαλική γνώση ! Ο άλλος σου λέει έτρωγε κάθε μέρα ξύλο !
Όχι πάντα αδερφή!
Άντρες και γυναίκες που γνωρίσαμε σαν
παιδιά
(οι παπούδες και
γιαγιάδες μας)
είχαν τον αλληλοσεβασμό
εκείνο
που είχαν πάντα
οι άνθρωποι τού
Θεου
...οι αληθινοί!
Έχω κόρη
μονάκριβη...
κι έτσι μπορώ να
καταλαβαίνω πολύ
καλά...τι εννοείς
...
Πάντως πιστεύω
πώς... όποιος αντέξει έστω και
λάθος συμπεριφορές της
συζύγου με πολύ προσευχή...
θα προικίσει και την κόρη του με
την ευλογία
ενός ευλογημένου συζύγου...!
Εύχεστε!
Το ότι έτρωγε ξύλο
είναι το "πρόβλημα"
Το ΠΩΣ θα το αντιμετωπίσει
αυτό, αφορά το είδος της γνώσεως
Υπάρχει η λύση βάρα και εσύ
Υπάρχει η λύση πες κάτι
Υπάρχει η λύση μην μιλάς
Υπάρχει η λύση κάνε προσευχή
Υπάρχει....
Ο γέροντας αναφέρεται σε
κάτι ανώτερο που εμείς
δεν έχουμε "τα κότσια"
να το φτάσουμε ή τέλος
πάντων είναι... για λίγους.
Όσοι "εκπαιδεύτηκαν" με σκληροτράχηλους ανθρώπους γνωρίζουν σίγουρα το νόημα αυτών των λόγων...
Γι'αυτό νομίζω δεν εννοείται εδώ να επικροτείς τον εγωισμό του άλλου, ούτε εννοείται ο εγωισμός με τη σημασία των εγωιστικών επιθυμιών, αλλά σαν στοιχείο του χαρακτήρα (και σαν πνευματικό πρόβλημα της ψυχής). Έτσι, όταν κάποιος σε κάνει να υποφέρεις με τους εγωισμούς του (χωρίς να υπονοείται όμως ότι σου επιβάλει να κάνεις κάτι που δε θέλεις και αντιτίθεται πχ στο θέλημα του Θεού), κι εσύ: δεν κατηγορείς, δεν κατακρίνεις, δε θυμώνεις, διατηρείς την ειρήνη σου, κρατάς μέσα σου τη θλίψη σου και ζητάς παρηγοριά μόνο στο Θεό, θεωρώντας τον άλλον αδελφό και επ'ουδενί εχθρό, τότε μάλλον ζεις αυτό που περιγράφει η παραπάνω φράση.
Δύσκολο βέβαια πολύ, αλλά όχι για αυτόν που έχει ταπείνωση. Κι εκεί είναι που σκοντάφτουμε. Γι' αυτό τα παιδιά που το μαθαίνουν νωρίς αυτό, βάζουν γερές βάσεις. Από εμπειρία το λέω. Είναι σίγουρα ένα περίπλοκο θέμα όμως, και μην ξεχνάμε ότι δεν έχουν κληθεί όλοι για να κάνουν τα ίδια... Ο Θεός δε μας δίνει κάτι που δεν μπορούμε να σηκώσουμε. Μπορεί και να τραυματιζόμαστε, αλλά "Η γὰρ δύναμίς μου ἐν ἀσθενείᾳ τελειοῦται"...
Ισχύει ότι κάποιοι δεν μπορούν να το σηκώσουν και επηρεάζει άσχημα την ψυχική κατάστασή τους. Γενικά πάντα εννοείται ότι πρέπει να έχει κανείς το σωστό πνευματικό, που θα ξέρει και πώς να σε στηρίξει. Ο αγώνας μας δεν είναι αγώνας ατομικός. Όλα πρέπει να ερμηνεύονται με την ακράδαντη πεποίθηση της παρουσίας του Χριστού στη ζωή μας. Ας θυμόμαστε ότι υπήρξαν και κάποιοι που ήταν ερημίτες και δεν είχαν καθοδήγηση αλλά τα αντιμετώπισαν όλα μόνοι, μαθαίνοντας από τα λάθη τους.
Μόνο την προθυμία ζητάει από εμάς, κι Εκείνος βάζει όλα τα υπόλοιπα. Αυτή είναι η αλήθεια, κι ας μην την εφαρμόζει δυστυχώς (ακόμα) η ίδια η γράφουσα.
Πόσο αναπολώ τα παιδικά μου χρόνια, όταν όλα αυτά ήταν εύκολα!
https://3.bp.blogspot.com/-h9VzCX2WSZA/UvNo7HcblpI/AAAAAAAAKVY/KdlNI-8CdqE/s1600/%CE%9A%CE%91%CE%9B%CE%9F%CE%A3+%CE%A0%CE%9F%CE%99%CE%9C%CE%97%CE%9D.jpg
Έτσι αδερφέ όπως τα λες...
Κι αν δεν τρώμε ξύλο από την γυναίκα μας
αλλά βρισκόμαστε σε ατέλειωτους
διαλόγους για... "θεολογικά"
θέματα, κάνοντας την τρίχα τριχιά
-παιδιά της εποχής μας γάρ-
και τα παιδιά, βλεποντάς μας ...μαθαίνουν οτι... στην
εκκλησία...καθένας λέει
τα... δικά του ...
πόσο εύκολο είναι... ειδικά για τον άντρα
να γίνει ο πιό ταπεινός και αθέατος
κατ'"εικόνα" τού επουρανίου πατρός
και να αντέξει
το... ξύλο των λογισμών...
κρατώντας τη γλώσσα του
με εσωτερική ησυχία;
Αρχικά δείχνει αδύνατο...
αλλά επιμένοντας, με τη βοήθεια του Θεού
βγαίνει τόσο κ ε ρ δ ι σ μ έ ν ο ς
σε ό λ α
που τελικά ...
κάθε ταλαιπωρία αξίζει...
ασυζητητί...!
Άλλωστε, όποιος αγωνίζεται
σε οποιοδήποτε θέμα...
ανυποχώρητος στους λογισμούς
...σε ένα εξάμηνο
συχνά λυτρώνεται...!
11.20
Να λογαριάζεις πάντοτε,εάν μπορεί ,εάν αντέχει ,ο άλλος.Εχω δει πολλους χαρακτήρες.Καποιοι από την κακοπαθεια αρρώστησαν!
Μπορείς να αντέξεις την τρελλα του άλλου μέσω Του Αγίου Πνεύματος,πλην έχε στα υπόψιν ότι είδα ανθρώπους που υπέμειναν ,προσεύχονταν και όμως αρρώστησαν με καρκίνους και αυτοάνοσα νοσήματα.
Και δεν μπορούσαν να προσφέρουν τίποτε ούτε στα παιδιά τους!
Είναι δύσκολα όλα αυτά,αλλά αφήνουν κ προβλήματα!
Γι'αυτό να παρακαλούμε Τον Θεό,να μας δίνει κουράγιο και να βλέπουμε από τα χειρότερα για να δούμε τους ανθρώπους που κακοποιούνται και να τους πονάμε γιατί μετά από την κακοπαθεια έπεται και συνέχεια,αρρώστιες,νοσοκομεία και αφήνουν και παιδιά στο δρόμο.
Πολύ σωστά νομίζω το
ερμήνευσες αδερφέ μου...
όμως νομίζω ο,τι
-εν τινι μέτρον-
ό λ ο ι το μπορούμε....
ζητώντας το έλεος τού Θ ε ο ύ ...
πού τρόπον τινά...
ξεκλειδώνει τις καταστάσες
που δείχνουν απρόσιτες
ξεμπερδεύει όλα όσα μοιάζουνε...
μπλεγμένο κουβάρι...
και γενικά κάνει...
τ' α δ ύ ν α τ α ... δ υ ν α τ ά !
Δημοσίευση σχολίου