Σάββατο 30 Ιανουαρίου 2021

5 σχόλια:

SCRIPTA MANENT είπε...

Ωραίος πρόλογος για την ωραία ζωή στα Άγια ψηλά Βουνά.
Ας είμαστε έτοιμοι, για φευγιό από τις πόλεις.

Diavatis είπε...

Και πως θα ανταπεξέλθουμε πάνω στα βουνά αδερφέ;; Έχουμε μάθει στο καλό φαγητό στην ζεστή και στον καναπέ!!!Αλίμονο μας!!Και αλίμονο στα παιδιά μας πού τα έχουμε μεγαλώσει σαν λαπαδες....!!! Αλλά η αλήθεια είναι ότι μόνο εκεί στα βουνά θα είναι η σωτηρία από τους αντίχριστους που έρχονται!

SCRIPTA MANENT είπε...

Είναι μόνο θέμα Πίστεως. Μήπως η Αγία Μαρία η Αιγυπτία έμαθε άλλη ζωή εκτός από την τρυφερή;
Όχι όμως η αληθινή μετάνοια που της λιοντάρεψε την Πίστη, και με την σκέπη και βοήθεια της Κας Θεοτόκου, 40 χρόνια στην έρημο, μόνη της κατά κόσμο, χωρίς να έχει προετοιμάσει τίποτα.
Εμείς οι χαλκοτενεκέδςς που τα ψάχνουμε όλα έτοιμα, και όλο ανέτοιμοι είμαστε, ουδεν που θα πει μηδέν.
Μόνο απόφαση θέλει τα υπόλοιπα θα γίνουν όπως έγινε με την κοπέλα του στρατού ξηράς την Βίκυ Πλεξίδα σε ένα διηνεκές θαύμα που σώθηκε από την πτώση του ελικοπτέρου. Το είπε από τότε για τώρα για τούς θέλοντας εν Χριστώ Ζείν.
Μόνο Πίστη,.. Καί όλα τα ρέουν άκοπα...

GeorGRE είπε...

Όταν έρθουν τα δύσκολα...
θα χορέψουμε και εμείς.

Ούτε που θα το πιστεύουμε.
Πώς εμείς;;;;
Διότι ο Θεός δίνει και
τώρα και τότε.

ἐμπεσῶν εἰς λάκκον τις είπε...

Όπως δεν μας αφήνει

τ ώ ρ α ... ε δ ώ ....

και μόλις στραφούμε

μ'ένα κυρ'ελέησον...
ή... μ'ενα... α ί τ η μ α...που να συμφέρει την ψυχή μας...

στον ... Κύριό μας...και Θεό μας

πού θέλει νάναι... αδερφός μας
και συνοδοιπόρος
κι ομοτράπεζός μας

και μεταμόρφωσή μας στό
καθ' ομοίωσιν

που πρώτος άνοιξε...
τον δρόμο...

γινόμενος ο ίδιος... Ο... Δρόμος

Ο Ών... Η Αλήθεια...και Η Ζωή...

...

έτσι και αύριο, ίσως ...
ποιός ξέρει... που

σε μέρη που μας φαίνονται ξένα
κι αβίωτα

το αδύνατο... θα γίνεται
έτσι απλά... δυνατό...
γιατί δεν πουληθήκαμε...
(συν Θεώ...Ιησού...)

...

(Όπως και...
ο... ξυνίλας
... ο βλαμμένος
...ο μυγιάγγιχτος
...που όλα του βρωμάνε
...και χαίρεται να πιάνεται από
μιά τρίχα και να την κάνει τριχιά

και τού'ρχεται μιά δυσκολία
σαν ... τα νερά που σε πνίγουν
μέσα τους...

-τα... ύδατα κύκλωθεν...

τού Ψαλμού... -

και απελπισμένος
θέλοντας και μή
βιαζόμενος απο τις περιστάσεις

ο χαζός

αναγκεμένος...
τότε μονάχα θα ξυπνήσω
και θα στραφώ στην μόνη λύση
τον ξεχασμένο μου κανόνα

που μου φαίνεται βουνό

και η απάντηση
αναπάντεχη κάθε φορά,
...
κι ας είναι πάντοτε τόσο άμεση
και... τόσο... τέλεια... ζυγιασμένη
...
ό,τι μου χρειάζεται ακριβώς...)

...

ευχαριστούμε για την μουσική
αδερφέ μας...
αποξεχαστήκαμε βραδυάτικα
και φλυαρήσαμε...

κι αν σε φορτώνουμε μπελάδες
μας συμπαθάς
είναι ίσως και ο καιρός

σαν ένας κακός αέρας
που τσιτώνει να νεύρα μας
τις δίκαια τσακισμένες μας υπάρξεις

είπα...δίκαια...
λάθος ...

αυτό που λέμε... δικαιοσύνη
θα μας είχε... άξια... αφανίσει...

Ευχαριστούμε!
Νάσαι πάντα...γερός...