Δεν με πειράζει αν απλώνη
έξω ο χειμώνας καταχνιά, σύννεφα, και κρυάδα.
Μέσα μου κάμνει άνοιξι, χαρά αληθινή.
Το γέλοιο είναι ακτίνα, μαλαματένια όλη,
σαν την αγάπη άλλο δεν είναι περιβόλι,
του τραγουδιού η ζέστη όλα τα χιόνια λυώνει.
Τι ωφελεί οπού φυτρώνει
λουλούδια έξω η άνοιξις και σπέρνει πρασινάδα!
Έχω χειμώνα μέσα μου σαν η καρδιά πονεί.
Ο στεναγμός τον ήλιο τον πιο λαμπρό σκεπάζει,
σαν έχεις λύπη ο Μάης με τον Δεκέμβρη μοιάζει,
πιο κρύα είναι τα δάκρυα από το κρύο χιόνι.
Καρυωτάκης, «Ποιήματα και πεζά»)
(Από τα Αποκηρυγμένα, Ίκαρος 1983)
1 σχόλιο:
Που είναι ο Καρυωτάκης, να δει χειμώνα, χούντα, αντίχριστους, προδότες, ανθέλληνες, άμυαλα πρόβατα, και τα λοιπά;
Δημοσίευση σχολίου