Συνεχίζοντας
τις διαδικτυακές συνεργασίες με τους μαθητές μου στη Σχολή Μιτσή*,
σήμερα σας παρουσιάζω τη μαθήτριά μου τη Δανάη, που εν μέσω της κρίσης
έγραψε αυτό το υπέροχο κομμάτι για βιολί και πιάνο.
Το ντουέτο μας εξ αποστάσεως, με αυτήν στο χωριό Τριμίκληνη κι εμένα στη Λεμύθου.
Η
«Άνοιξη» λοιπόν της Δανάης που φοιτά στην Α΄ Λυκείου, αν και έχει μικρή
διάρκεια, πρέπει να παραδεχτώ ότι με ζόρισε, αφού του κοριτσάκι μας
έχει μανία να γράφει στις πιο δύσκολες κλίμακες! (εδώ στη Λαb ελάσσων)
*Η
Σχολή Μιτσή είναι το δημόσιο εξατάξιο σχολείο όπου διδάσκω μουσική εδώ
στη Λεμύθου. Στο σχολείο φοιτούν 110 παιδιά από τα χωριά των βουνών του
Τροόδους. Επειδή κατά καιρούς κάποιοι φίλοι με ρωτούν, θέλω να
διευκρινίσω ότι ΟΧΙ, ΔΕΝ είναι Μουσικό Σχολείο.
Κώστας ΚΑΚΟΓΙΑΝΝΗΣ
2 σχόλια:
Πολύ ωραίο!
Μουσικό σκίτσο που ...σκίζει.
...με το... σχεδόν τίποτα...
Όπως λέμε...
μια στάλα τσιπουράκι
(πάντα με δυό δάχτυλα νερό)
δύο τρείς ελίτσες
η μιά σταλιά χταποδάκι...
για την παρέα...
όχι την ...κατανάλωση...
Δημοσίευση σχολίου