Πόσο πειραγμένος στο μυαλό και λοβοτομημένος μπορεί να είσαι, όταν λες: μα δεν είδες, η Θεσσαλονίκη ταλαιπωρείτε εξαιτίας του συνωστισμού στην εορτή του αγίου Δημητρίου γιατι οι Χριστιανοί δεν τηρούσαμε τα μέτρα !
Και είναι ντροπή να λένε τέτοιες κουβέντες μετά και την ιδιαίτερη μυροβλησία που είχε ο άγιος φέτος προς στηριγμό των πιστών !...
Και άντε ,να το λένε οι άσχετοι και οι βέβηλοι πάει στα κομμάτια ..Όταν, τέτοιες κουβέντες λέγονται από Χριστιανούς της αγιοτόκου Θεσσαλονίκης και μάλιστα μέλη "Χριστιανικών οργανώσεων" που πρωτοστατών υπέρ της μάσκας, φαίνεται ότι έχουμε πολύ δρόμο μπροστά μας για το ξύλο που θα ακολουθήσει...
Σαλονικιός
9 σχόλια:
Τελικά οι οργανοσιακοι αποδείχθηκαν πολύ αιρετιζοντες Ναομαχοι και μασκολατρες.
Ναι μωρέ οι κακομοιρούληδες...ΔΕΝ υπάρχει ΤΣΑΓΑΝΟ απάνω τους. Μούτζω τα!
Έχω μία απορία. Τους λαθρομετανάστες του κέντρου της Μόριας στη Λέσβο, τους μετέφεραν σε κέντρα στη Θεσσαλονίκη και στις Σέρρες, πριν το ξέσπασμα του κορονοϊού;
Οι οργανωσιακοι φαίνεται να είναι οι πρωτεργάτες του "κινήματος της μασκουλας". Βέβαια, και τις μάσκες τις βάλαμε και τις εκκλησίες τις κλείσανε. Αναμενόμενο, ο καρχαρίας όταν μυρίσει αίμα, θέλει και να κατασπαραξει...
ο Σαλονικιός να αναφέρει ονομαστικά: " Χριστιανούς της αγιοτόκου Θεσσαλονίκης και μάλιστα μέλη "Χριστιανικών οργανώσεων" που πρωτοστατών υπέρ της μάσκας," ειδάλλως ρίχνει λάσπη με ανυπόστατες κατηγορίες.
Αγαπητέ Τρελογιάννη, και μετά το ολίσθημα με την φωτογραφία από τον Ι. Ν. Νικολάου Πευκακίων, μήπως θα έπρεπε να δίδεται πολλή προσοχή στις όποιες αναρτήσεις;
Δυστυχώς είναι η τραγική αλήθεια ,το διασταυρώσαμε αγαπητέ !
Δεν είναι τίποτα τυχαίο ,ο τραγικός Τσιοδρας .ο Μεσογαίας ..ας μην προκληθούμε γιατι θα κλαψουν μανουλες..
Καμιά σχέση με την ανάρτηση που αναφέρεις ήταν λάθος εκ παραδρομής..
Σίγουρα όχι όλοι...
αλλά το πάλαι γνωστό καλλιεργούμενο κλίμα...
τροφοδοτούμενο από τον
συγχρωτισμο με τις
αρχές κι εξουσίες
που αρκετοί, σίγουρα καλοπροαίρετοι
προσπάθησαν και πίστεψαν πως θα μπορούσαν να...τις
φέρουν με τα νερά τους
αλλά...δυστυχως
οι "υιοί τού σκότους"...
"φρονιμότεροι των υιών τού φωτός"...
κατάφεραν να ωθήσουν στη
ε κ κ ο σ μ ί κ ε υ σ η
έναν χώρο, που πολεμώντας την στρατευμένη αθεΐα,
με τα όπλα της
έπεσε τρόπον τινά σε ...
... παγίδα... σαν τον
βασιλιά Σαούλ...
εναντιονώμενος στον μοναχισμό ...
και άλλα τινά...!
...
Ανάγκη μετανοίας...
α π ά ν τ ω ν των
εκκοσμικευμένων...
οργανωμένων
ή
ανοργάνωτων...!
Έχω σοβαρή πληροφορία ότι ο πνευματικός του Τσιόδρα δεν είναι ο Μεσογαίας Νικόλαος, όχι ότι έχει κάποια ιδιαίτερη σημασία, απλά το αναφέρω. Και να γνωρίζουμε ότι για τη συμπεριφορά μας (και πρώτα τη δικιά μου) και τα όσα λέμε και πράττουμε δημοσία, δεν ευθύνονται οι πνευματικοί, αλλά το...κεφάλι μας. Οι πνευματικοί μπορεί να είναι καλοί και άγιοι, εμείς όμως όχι. Οπότε, ας μην ψάχνουμε ευθύνες για πνευματικό στον Τσιόδρα ή τον κάθε Τσιόδρα ή στον γράφοντα για τις αβελτηρίες μας, αλλά σε εμάς τους ίδιους. Ο καλός Θεός έδωσε στον άνθρωπο το αυτεξούσιο. Αν η συνείδησή του έχει χαλαρώσει κάπως, αν θεωρεί ότι με αυτό που κάνει σώζει τους ανθρώπους, ενώ βρίσκεται σε πλάνη, τότε δεν ευθύνεται ο πνευματικός.
Ένα σχόλιο συνέχεια στο προηγούμενο σχετικά με τους πνευματικούς. Επειδή μου αρέσει η εκκλησιαστική ιστορία, υπάρχει το εξής προηγούμενο, το οποίο είναι μαρτυρημένο γεγονός και μάλιστα το αναφέρουν και σύγχρονοι "κοσμικοί" ιστορικοί.
Είμαστε στις παραμονές του Μεγάλου Διωγμού του 304. Ο Διοκλητιανός είναι εχθρικός έναντι του χριστιανισμού, αλλά ο τελευταίος δεν έχει τεθεί εκτός νόμου ακόμα. Ο Διοκλητιανός πήγε να λάβει κάποιο χρησμό και είχε στην αυλή του και χριστιανούς αξιωματούχους οι οποίοι έπρεπε να παραστούν στην ειδωλολατρική τελετή, που περιελάμβανε επικλήσεις. Κάποιος τωρινός "ζηλωτής" θα έλεγε "μα καλά αυτοί γιατί πήγαν"; Εν πάση περιπτώσει πήγαν, αλλά την ώρα που γινόντουσαν οι επικλήσεις από τον μάντη, αυτοί ΕΚΑΝΑΝ ΔΗΜΟΣΙΑ ΤΟΝ ΣΤΑΥΡΟ ΤΟΥΣ ΟΛΟΙ. Ο χρησμός βγήκε, αλλά τι έλεγε; Οτι ο "θεός" (δηλαδή, ο δαίμων) δεν μπορεί να δώσει χρησμό, επειδή εμποδίζεται από τους παρόντες χριστιανούς αξιωματούχους που πιστεύουν στον Ναζωραίο και κάνουν τα δικά τους "μαγιικά". Ο Διοκλητιανός έφυγε από εκεί αποφασισμένος να τελειώνει με τους χριστιανούς που "υπέσκαπταν" την ευημερία της αυτοκρατορίας, προκαλώντας την μήνι των "θεών". Είναι ευνόητο ότι οι εν λόγω χριστιανοί αξιωματούχοι, είτε έχασαν τη θέση τους, είτε μαρτύρησαν, είτε (μπορεί και αυτό) θυσίασαν στα είδωλα, όπως θυσίασαν και πολλοί κληρικοί...
Υπηρετούσαν, με άλλα λόγια, τον αυτοκράτορα μέχρι που ήρθε η στιγμή να πουν το μεγάλο "Ναι" ή το μεγάλο "Όχι".
Έφτασε η στιγμή αυτή και για τον αγαπητό Σωτήρη Τσιόδρα; Νομίζω ναι, και όχι μόνο μία φορά. Τι απάντησε; Το αφήνω στην κρίση σας...
Δημοσίευση σχολίου