Ἄρης Σερβετάλης: «Μόνο πρὸς τὰ πάνω εἶναι ἡ σωτήρια κατεύθυνση!»

Ὁ Ἄρης Σερβετάλης ἀναφέρθηκε στὴν Ἐκκλησία, τὴ Θεία Κοινωνία καὶ τὸν Θεό.

Ὁ Ἄρης Σερβετάλης, κατέθεσε τὴ μαρτυρία του γιὰ τὴν ἐξομολόγηση ποὺ συνηθίζει νὰ κάνει συχνὰ στὸν πνευματικό του, γιὰ τὴ Θεία Πρόνοια ποὺ τοῦ καθόριζε τὴ ζωὴ του μέσα ἀπὸ πράγματα ποὺ δὲν εἶχε καν σκεφτεῖ ὅτι μποροῦσαν νὰ τοῦ συμβοῦν, ὅπως λέει. Διαβάζει λόγους τοῦ γέροντα Παΐσιου, ἐκκλησιάζεται τακτικὰ καὶ ἀναλύει πως προσπαθεῖ νὰ καταπολεμήσει τὰ πάθη του. 

-Τί σημαίνει γιὰ σένα νὰ πιστεύεις στὸν Θεό; 

Πίστη γιὰ μένα σημαίνει νὰ ἐμπιστεύεσαι τὸν ἑαυτό σου κάπου. Προσωπικὰ τὸν ἐμπιστεύομαι... στὸν Θεό, αὐτὸ μὲ ἀνακουφίζει . Οὐσιαστικά του μεταθέτεις ὅλη τὴν εὐθύνη γιὰ τὴ πορεία τῆς ζωή σου. Ἔτσι φεύγεις καὶ ἐσὺ ἀπὸ τὸ ἄγχος καὶ τὸ στρὲς γιὰ ὁτιδήποτέ σου συμβεῖ. 

Νομίζω ὅτι μὲ αὐτὸ τὸν τρόπο ἀποβάλλεται ἕνα βάρος ἀπὸ πάνω μας, νὰ ἐμπιστευτείς μόνο τὸν ἑαυτό σου εἶναι σὰν νὰ περπατᾶς σὲ ἕνα βάλτο. Βουλιάζεις… 

Ἐμπιστεύομαι ὅσο μπορῶ τὸν Θεὸ , εἶμαι σὲ μία φάση καλλιέργειας, δὲν εἴμαι ὅμως ἀκόμα σὲ θέση νὰ τοῦ ἐμπιστεύομαι ἀπόλυτα. Ἐδῶ καὶ μία δεκαετία εἶμαι σὲ αὐτὴ τὴ συχνότητα. 

-Τί σὲ ἔφερε κοντὰ στὸ Θεό; 

Κυρίως ὁρισμένοι ἄνθρωποι, κυρίως κάποιοι μοναχοὶ ποὺ γνώρισα καὶ ὁ πνευματικός. 

Ἐξομολογοῦμαι ἀλλά…. 

Ὅπως ἔλεγε καὶ ὁ γέροντας Παΐσιος, τὸ χωράφι χρειάζεται τὰ ζιζάνια γιὰ νὰ σπείρεις…. 

Χρειάζεται νὰ τὸ καθαρίζεις πρῶτα τὸ χωράφι γιὰ νὰ ἀρχίζει νὰ ἀνθίζει κάτι.. 

Εἶναι ἀπαραίτητη ἡ ἐξομολόγηση, Εἶναι ἐντελῶς βιωματικό, μόνο ἂν τὸ κάνεις καταλαβαίνεις τὸ ὄφελος. Σὲ δύσκολες καταστάσεις ἔχω βοηθηθεῖ ἀπὸ τὸν Θεό. 

-Σήμερα ἡ Ὀρθοδοξία βάλλεται ἀπὸ ἰσχυρὲς δυνάμεις…

Πάντα ἡ Ὀρθοδοξία εἶχε καὶ θὰ ἔχει πολέμιους, εἴμαστε μία μειονότητα ἀλλὰ κρατᾶμε γερά. 

-Πῶς ἄραγε επηρεαζει η κρίση σημερα τὸν ἄνθρωπο; 

Τώρα μὲ τὴν κρίση ἀναγκάζεσαι να ἔρχεσαι στὰ ἐνδότερα καὶ νὰ διαπιστώνεις τὸ χάος. Τότε κοιτᾶς πρὸς τὰ πάνω καὶ αὐτὴ εἶναι ἡ σωτήρια κατεύθυνση. 

Ὅταν δὲν μπαίνεις σὲ αὐτὴ τὴ διαδικασία ἀπὸ μονός σου ἔρχεται ἕνα ἐξωτερικὸ ἐρέθισμα νὰ σοὺ δώσει τὴ σφαλιάρα . 

-Τὴν πορεία στὴ ζωή σου τὴν ὅρισες ἐσὺ ἢ τὴν ἄφησες στὸν χρόνο…; 

Ὑπάρχει πρόνοια ἀπὸ τὸν θεό, χωρὶς ἐμεῖς νὰ τὸ ξέρουμε. Πιστεύω πολὺ στὴ πρόνοια τοῦ θεοῦ. Τὸ ἔχω δεῖ στὴ ζωή μου. Κάτι ποὺ δὲν ὑπολογίζεις καθόλου ἔρχεται μπροστά σου λὲς καὶ εἶναι νὰ συμβεῖ. Διανύεις ἕνα δρόμο ποὺ δὲν φαντάστηκες πότε. 

Κάθε τί ποὺ μᾶς συμβαίνει στὴ ζωὴ μᾶς γίνεται γιὰ νὰ ἀποκτήσουμε τὰ ἀπαραίτητα ποὺ χρειάζεται ἡ ψυχή μας. 

Οὔτε γιὰ νὰ ἀποκτήσουμε χρήματα , οὔτε γιὰ κοινωνικὴ καταξίωση ἀλλὰ γίνονται γιὰ νὰ ἠρεμήσουμε ψυχικὰ καὶ νὰ καθαρίσει ἡ συχνότητά μας γιὰ νὰ ἐπικοινωνοῦμε καλύτερα μὲ τὸ Θεὸ . 

Τὸ χρῆμα εἶναι μέσο συναλλαγῶν. Τὸ αὐτοκίνητο εἶναι ἕνα μέσο γιὰ νὰ μετακινῆσε ἀλλὰ ἐὰν ἐσὺ ξυπνᾶς καὶ τὸ πλένεις , τὸ καλλωπίζεις καὶ κοιμᾶσαι μέσα σὲ αὐτό, τότε γίνεται αὐτοσκοπὸς καὶ χάνεται καὶ ἡ ἀξία του. 

Ὄχι μόνο μὲ τὸ χρῆμα ἀλλὰ ὄτι ὁτιδήποτε μᾶς ἀρέσει καὶ ἐξελίσσεται σὲ πάθος τότε εἶναι ἐπικίνδυνα τὰ πράγματα. 

Σήμερα ὁ ἄνθρωπος ἔχει κυριευτεῖ ἀπὸ τὰ πάθη του. Πρέπει νὰ βάλουμε μέτρο στὶς ἐπιθυμίες μας. Πολλὲς φόρες μπαίνω στὴ διαδικασία νὰ θέλω καὶ κάτι παραπάνω καὶ πιάνω τὸν ἑαυτό μου νὰ αἰσθάνεται ὅτι αὐτὸ εἶναι ἕνα πάθος. Προσπαθῶ νὰ τὸ ἐλέγξω ἀλλὰ μόνος μου δεν τὰ καταφέρνω. Τὸ ἀποτέλεσμα ἔρχεται ὅταν προσεύχομαι καὶ ἐξομολογοῦμαι . 

Ἡ πτώση ποὺ ἔτσι καὶ ἀλλιῶς συμβαίνει σὲ καθημερινὴ βάση χρειάζεσαι βοήθεια νὰ σταθεῖς καὶ πάλι στὰ πόδια σου καὶ νὰ περπατήσεις. ὅτι ἔχει νὰ κάνει μὲ τὸν ἑαυτὸ μᾶς εἶναι δύσκολη διαδικασία διότι ὁ ἐαυτὸς μᾶς εἶναι ὁ χειρότερος ἐχθρός μας . 

Πολλὲς φορὲς κοιτάζουμε τὸν ἄλλον καὶ δὲν κοιτάζουμε στὰ ἐνδότερά του ἑαυτοῦ μας. 

Ἀλλὰ εἴπαμε, ἐπανέρχεσαι. Εἴτε μὲ ἕνα ἐξωτερικὸ ἐρέθισμα εἴτε μὲ μία ἀρρώστια ἐπανέρχεσαι στὴν ἕδρα σοὺ καὶ σὲ ἀναγκάζει νὰ ψαχτεῖς. 

-Θεολογικὰ βιβλία διαβάζεις; 

Διαβάζω τον γέροντα Παισιο, τὸν Βελομίροβιτς. 

Μοῦ ἀρέσει νὰ διαβάζω βίους Ἁγίους. Μία ἰδιαίτερη σχέση ἔχω μὲ τὸν Ἅγιο Διονύσιο τὸν Ἀρεοπαγίτη καὶ τὸν Ἰωάννη τὸν Πρόδρομο. 

Ἐπισκέπτομαι ἕνα συγκεκριμένο μοναστήρι στὴ Πελοπόννησο, κοντὰ στὴ Δημητσάνα, εἶναι ἀφιερωμένο στὸν Τίμιο Πρόδρομο. 

Ὡραία εἶναι τὰ προσκυνήματα ἀλλὰ ἡ οὐσία βρίσκεται καὶ στὴν ἐκκλησία τῆς γειτονιᾶς σου. 

Προσπαθῶ νὰ ἐκκλησιάζομαι κάθε Κυριακή. 

Εἶναι μύθος αὐτὸ ποὺ λένε ὅτι οἱ ἄνθρωποι τοῦ χώρου μου δὲν εἶναι θρησκευόμενοι. Ξέρω ἀρκετοὺς ποὺ προσπαθοῦν νὰ ἔχουν μία ἐπαφὴ μὲ τὸν Θεό. 

–Τι θὰ προέτρεπες στοὺς ἀναγνῶστες μας καὶ κυρίως στοὺς νέους ποῦ ἔχουν τυπικὴ σχέση μὲ τὸν Θεό; 

Ἔτσι κι ἀλλιῶς ὁ ἄνθρωπος εἶναι κατασκευασμένος νὰ ἔχει μία σχέση μὲ κάτι ποὺ εἶναι ἕκτος αὐτοῦ του κόσμου, ἂν βγεῖ ἀπὸ τὴν ἀδράνεια καὶ μπεῖ στὴ διαδικασία νὰ ἀναζητήσει σίγουρα θὰ βρεῖ τὴ συχνότητα καὶ τὸν δίαυλο ἐπικοινωνίας μὲ τὸ Θεό. 

Ὁ μόνος τρόπος εἶναι ἡ ἀναζήτηση. Πῶς μπορεῖ νὰ γίνει αὐτὸ θὰ μοῦ πεῖ κάποιος; 

Νὰ βρεῖ ἕναν πνευματικὸ ποὺ τοῦ ταιριάζει. 

Βοηθάει πολύ, ξέρει νὰ σὲ κατευθύνει, ἔχει πνευματικὴ ἐμπειρία καὶ σὲ ὠθεῖ νὰ κοιτᾶς πρὸς τὰ πάνω. Δὲν σὲ ἐγκλωβίζει στὸ πρόσωπό του.
πηγή