Χθες μεσάνυχτα και κάτι
κατηφόρισα
στην μικρή την πλατεϊτσα
που σε γνώρισα
κάποιο άγαλμα που μ' είδε
με θυμήθηκε
και τον πόνο μου
να ακούσει δεν αρνήθηκε
κάποιο άγαλμα που μ' είδε
με θυμήθηκε
και τον πόνο μου
να ακούσει δεν αρνήθηκε
κατηφόρισα
στην μικρή την πλατεϊτσα
που σε γνώρισα
κάποιο άγαλμα που μ' είδε
με θυμήθηκε
και τον πόνο μου
να ακούσει δεν αρνήθηκε
κάποιο άγαλμα που μ' είδε
με θυμήθηκε
και τον πόνο μου
να ακούσει δεν αρνήθηκε
Και του μίλησα για σένα
και για μένανε
και τα μάτια του βουρκώναν
και όλο κλαίγανε
του 'πα για το φέρσιμό σου
και για τα άλλα σου
τα ασυγχώρητα τα λάθη
τα μεγάλα σου
του 'πα για το φέρσιμό σου
και για τα άλλα σου
τα ασυγχώρητα τα λάθη
τα μεγάλα σου
και για μένανε
και τα μάτια του βουρκώναν
και όλο κλαίγανε
του 'πα για το φέρσιμό σου
και για τα άλλα σου
τα ασυγχώρητα τα λάθη
τα μεγάλα σου
του 'πα για το φέρσιμό σου
και για τα άλλα σου
τα ασυγχώρητα τα λάθη
τα μεγάλα σου
Κι ύστερα με πιάσαν θεέ μου
κάτι κλάματα
που με βρήκανε κουρέλι
τα χαράματα
με το άγαλμα ως το δρόμο
προχωρήσαμε
μου εσκούπισε τα μάτια
και χωρίσαμε
με το άγαλμα ως το δρόμο
προχωρήσαμε
μου εσκούπισε τα μάτια
και χωρίσαμε
κάτι κλάματα
που με βρήκανε κουρέλι
τα χαράματα
με το άγαλμα ως το δρόμο
προχωρήσαμε
μου εσκούπισε τα μάτια
και χωρίσαμε
με το άγαλμα ως το δρόμο
προχωρήσαμε
μου εσκούπισε τα μάτια
και χωρίσαμε
5 σχόλια:
Τι γρίφος κι αυτός...
Το άγαλμα είναι ο ξένος πέτρινος άνθρωπος στο βάθος του δρόμου της ζωής, η καρδιά - λίθος που εκεκραξε στον άγνωστο πόνο, την συμπόνια του.
.
.
Πολλές φορές από εκεί που δεν το περιμένουμε, βρίσκουμε το Έλεος για τους εαυτούς μας, από εκεί που κλείσαμε τις πόρτες της ζωής.
Είναι το θαύμα του Θεού, που πάντοτε, όταν φτάσει ο άνθρωπος στο χείλος του γκρεμνού,
Η Χάρης επεμβαίνει...
.
.
Δηλαδή...;
Ο Γιάννης Πουλοπουλος ήταν ένας Υπέροχος ανθρωπος με μοναδική φωνή και τα τραγούδια του με ύμνοι!!
Μπορεί να το ακούσεις από πολλές και καλές φωνές,, Αλλά..πως να το κάνουμε,το ακούς από τον Πουλόπουλο,και σου δινει κάτι διαφορετικό...
Δημοσίευση σχολίου