Πέμπτη 3 Σεπτεμβρίου 2020

Για να ελέγξεις ένα λαό πρέπει να γνωρίζεις τους φόβους του. Ο πρώτος φόβος που νιώθει ο άνθρωπος, είναι να βρίσκεται σε θανάσιμο κίνδυνο... Μόλις γίνει σκλάβος του φόβου του, τότε έρχεται το κράτος να τον σώσει ώστε να τον υποτάξει στην εξουσία του...

~ Τζώρτζ Όργουελ (1984)
Labels:

2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Αλλά γιατί να μην δώσουμε πλήρη πίστωση για τους τρομερούς δημιουργούς εμπορικών σημάτων στον ΠΟΥ; Ισως η αναλογία με την δαιμονική κατοχή δεν είναι επιφανειακή αλλά βαθιά. Τι γίνεται αν ο COVID είναι περισσότερο ένα ψυχολογικό ζήτημα από μια απλή ιογενή νόσο; Αυτό θα σήμαινε ότι, κάτω από την επαγωγή του φόβου, οι άνθρωποι όπου τους προκαλείται μια έκσταση- όπως μια κατάσταση που τους κάνει να χάσουν τον αυτοέλεγχο έναντι των αιώνιων αρχών και να αποδεχθούν πρωτοφανής περιορισμούς στην ατομική τους ελευθερία;

Μήπως η ακραία πρόκληση φόβου, χαρακτηρίζεται ως «συναισθηματική ένταση», η προϋπόθεση για την κατάληψη από ένα dybbuk;

Πρέπει να τολμήσουμε να προχωρήσουμε ακόμα περισσότερο; Είναι το πρόβλημα που αντιμετωπίζουμε, ούτε καν ψυχολογικό αλλά πνευματικής φύσης;

Επειτα, η εβραϊκή μεσαιωνική παράδοση είναι πολύ απόλυτη για το dybbuk, ότι είναι ένα πνευματικό και όχι ένα ψυχολογικό ζήτημα. Είναι μόνο η εκλέπτυνση και ο σκεπτικισμός της σύγχρονης ακαδημαϊκής κοινότητας σε όλα τα πνευματικά θέματα, που έχουν μεταφράσει τεχνητά την κατάσταση σε επιστημονικά αποδεκτή γλώσσα. Αν ναι, είναι ένα είδος εξορκισμού η μόνη δυνατή θεραπεία; Αυτός ακριβώς είναι ο λόγος για τον οποίο οι εκκλησίες έχουν γίνει πρωταρχικοί στόχοι κατά την διάρκεια του κλειδώματος;
https://terrapapers.com/i-apokryfi-ennoia-toy-oroy-covid/

4 Σεπτεμβρίου 2020 στις 3:04 π.μ.
ἐμπεσῶν εἰς λάκκον τις είπε...

Μα, η σύγχρονη -δήθεν- επιστήμη,

είναι έτσι κι αλλιώς
"φτιαγμένη" από τους
..."δομητές" της, να κινείται σε όλο και πιό
αντικληρικαλικό
κι αντιεκκλησιαστικό
πνεύμα

γι αυτό, παρά την
αναμφισβήτητη πρόοδό της
δημιουργεί νέα προβλήματα
εκεί που πάει να λύσει τα παλιά,

εγκλωβισμενη σ' έναν φαύλο κύκλο, ατέλειωτου ράβε ξήλωνε...

...

Ποιός διανοείται πιά
να κάνει πρώτα ένα ευχέλαιο επι ασθενούς

χωρίς εν συνεχεία
να αποκλείεται
-κατ'άκραν οικονομίαν-
και εν συνειδήσει της
ο λ ι γ ο π ι σ τ ί α ς
μας, να απευθυνθεί και σε
έναν ιατρό;

(θεράποντα ιατρό...!
...θεράπων/θεραπαινίς,

δηλαδή
υπηρετών/ούσα

δηλαδή
αυτόν που
υ π η ρ ε τ ε ί την ίαση
που βρίσκεται
στά χέρια τού Θεού...)



4 Σεπτεμβρίου 2020 στις 10:34 π.μ.

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)