Η κατά της Αλήθειας αναιδώς επιφερόμενη ουδετερότητα και αντικειμενικότητα της υποκρισίας

Είναι να απορεί κανείς αίφνης και να μένει έκθαμβος και κατάπληκτος, από την υπερχείλιση και την χειμαρρώδη έκφραση της ανιδιοτελούς αγάπης και πρωτόγνωρης φιλάνθρωπης πρόνοιας, την οποία επιδεικνύουν όλες οι κοσμικές σκοτεινές δυνάμεις κατά την περίοδο αυτή, στην μετά πολλής εμφάσεως και ανεπανάληπτης επιμονής αποκαλούμενη «περίοδο πανδημίας».  Μάλλον το πιθανότερο είναι πως, πρωτοφανής θεομηνία έπληξε αυτούς τους ανθρώπους, που ελέγχουν τις τύχες αυτού του κόσμου. Πλημμύρισαν από «αγάπη» οι καρδιές τους για τους συνανθρώπους τους και δεν ξέρουν, δεν έχουν τρόπους να την εκφράσουν. Γι` αυτό και ο πιθανότερος λόγος που ο κόσμος τα έχει χαμένα δεν ο φόβος της ασθένειας αλλά αυτό το κάτι άλλο, η ανεξήγητη και απροσδιορίστου κατά βάθος αιτιολογίας τέτοιου βαθμού προστατευτικότητα για όλη την οικουμένη!

Διότι, πραγματικά,  το θέμα που εντυπωσιάζει και προβληματίζει πρώτα, δεν είναι η «πανδημία» αυτή καθ` αυτή, αλλά η καταφανής, ζηλωτική και εντυπωσιακή μεταστροφή της διάθεσης των ισχυρών του αιώνος τούτου, απέναντι στα δισεκατομμύρια των «ανθρωπάκων» του πλανήτη. Ξύπνησαν ένα πρωινό μέσα τους γνήσια και σπάνια στην ιστορία της ανθρωπότητας ανιδιοτελή αισθήματα αγάπης. Ανακάλυψαν, δημιούργησαν, διέγνωσαν - όπως θέλετε πείτε το - πως υπάρχει μια ασθένεια θανατηφόρα - πάλι όπως θέλετε πείτε την - και ξεσηκώθηκαν, «τρελοί από αγάπη», ας μην το ξεχνάμε αυτό, να εργαστούν ακάματοι, μέρες, μήνες ολόκληρους, για την προστασία της υγείας τους και την σωτηρία τους από τον θάνατο.

Και είπαν: «Πνιγόμαστε από αγάπη! 

Δεν αντέχουμε! Υπάρχει σοβαρός κίνδυνος της υγείας και τη ζωής των αγαπημένων μας συνανθρώπων και πρέπει να λάβουμε μέτρα προστασίας! Πρέπει να τα εφαρμόσουμε σε όλους, είτε θέλουν είτε όχι. Είτε χρειάζεται είτε όχι. Είτε είναι σωστός ο τρόπος είτε όχι. Θα το κάνουμε, όπως εμείς θέλουμε. Επειδή ξετρελαθήκαμε από αγάπη γι` αυτούς»! Δηλαδή, θα το κάνουν κατά τον τρόπο που λέει πολύ σοφά ένας Αμερικανός αρθρογράφος: «Το πάθος να σώσεις τον κόσμο είναι σχεδόν πάντα το προσωπείο του πάθους να τον εξουσιάσεις». (Χ.Λ. Μένκεν, 1880-1956). 

 Θα κάνουν πράξη την «υπερβάλλουσα αγάπη τους», θα τους υγιάνουν επειδή τους αγαπούν, «συμμορφώνοντάς τους» πρώτα,  για το «καλό» τους!

Από κει και πέρα τίθενται τα ερωτήματα. 
Όλα τα ερωτήματα. Ένθεν και ένθεν και χωρίς φόβο και πάθος. Διότι, απ` όσο γνωρίζουμε, όχι μόνο τα χρόνια που ζούμε, αλλά και στο απώτερο παρελθόν, δεν έχει ξαναγίνει τέτοια αγαθοεργός κινητοποίηση, για παρόμοιο ή ακόμη για πολύ πιο ασήμαντο λόγο. Όλα όσα γίνονται, φαντάζουν ως μια πολύ καλά σκηνοθετημένη ταινία τρόμου, χωρίς να γνωρίζει κανένας ποιο θα είναι το τέλος της.
 Όλοι είναι αόρατοι.
 Οι σκηνοθέτες, οι σεναριογράφοι, οι χρηματοδότες, τουτέστιν, οι παραγωγοί (παραγωγοί των πάντων, από αρχής μέχρι τέλους).

 Μόνο κάτι υπουργοί, κάτι γιατροί «καθηγητές», κάτι άλλοι, φορτωμένοι με βαριά σκαπτικά εργαλεία στην πλάτη, που τρέχουν πέρα δώθε να ανασκαλέψουν την γνώμη, την άποψη των «ανθρωπάκων», έτσι για να λένε πως υπάρχει και «η άλλη άποψη», εργάζονται πυρετωδώς και με ζήλο. 
Όλοι παίζουν άριστα τον ρόλο τους. Υποκρισία, όχι υποκριτική! Για να καταλαβαινόμαστε! 
Τώρα πρέπει να φανεί η «αγάπη» τους!
 Ναι, η αγάπη, το ενδιαφέρον για τον πολίτη! 
 Όταν κλείσει η υπόθεση, θα τα βρουν όλα αυτοί.
 Τα δαιμόνια εξάλλου δεν μαλώνουν μεταξύ τους!
 Κοινός είναι ο σκοπός τους, ο στόχος. 
Πώς θα τον χαλάσουν;  

Και ερχόμαστε στα εν Ελλάδι. Και έρχεται και με ρωτάει ο Ορθόδοξος Χριστιανός δημοσιογράφος, εμένα, τον εν Χριστώ αδελφό του, να του δώσω απαντήσεις, αφού το σύστημα που υπηρετεί, σεβάστηκε βέβαια μέχρι τώρα όλα τα ιερά πράγματα! 
Τι περιμένεις να σου απαντήσω; 
Τι με ρωτάς, άνθρωπέ μου, για την κατάσταση; 
«Πώς κρίνεις το ένα, πώς το άλλο; Να φοράμε μάσκα στον ναό; Να μην φοράμε; Γιατί όχι; Ποιος και πού το λέει;». Τι να του πεις;

 Αναρωτήθηκες ποτέ για τις μύριες όσες αισχρότητες που γίνονται από τα μέσα που υπηρετείς,  όταν προσεγγίζουν τα άγια πράγματα, εξαντλώντας τα όρια της ασέβειας σε όλα τα ιερά του Γένους; 

Ξέρεις τι σημαίνει ευσέβεια; 
Και επειδή τώρα έχεις στρωμένο το χαλί, βρίσκεις και ρωτάς κατά την κρίση σου. Δίχως αιδώ! Και μάλιστα ντυμένος ανερυθριάστως με το ένδυμα της υπεροχής. Διότι σε καλύπτει ένα σύστημα, που μόνο εσύ γνωρίζεις και σε έστειλε ντελάλη του, να διαφημίσεις την πραμάτεια του την δαιμονική. Άμε στο καλό και κοίταξε να έρθεις εις εαυτόν!

  Έχεις βαπτιστεί, έχεις μυρωθεί, μπήκες στον ίδιο αμπελώνα με όλους μας, στην Αγία Εκκλησία και παριστάνεις τον «ουδέτερο», για να ρωτήσεις τα ανθρώπινα; Σαν τον Ιούδα να πεις το: «χαῖρε, ῥαββί»; 
 Είσαι Χριστιανός Ορθόδοξος; 
Εξομολογείσαι; Νηστεύεις;
 Κάνεις υπακοή σε πνευματικό, που αγαπάει τους αγίους και ακολουθεί την διδασκαλία και τη ζωή τους; 
Πιστεύεις στους άγιους και ηρωικούς αγώνες των προγόνων σου, για την ελευθερία και την ακηδεμόνευτη ανεξαρτησία της πατρίδας μας; Παριστάνεις τον «αντικειμενικό»! Ό,τι αγγίζει την πίστη και τα άγια πάτρια πράγματα, δεν έχει ούτε «ουδετερότητα» ούτε «αντικειμενικότητα». Έχει αγιότητα, έχει Χριστό και Πατρίδα! Πρώτα ο Χριστός. Διότι, καθετί που δεν είναι του Χριστού είναι του διαβόλου!

Αφήστε, λοιπόν, τις εξυπνάδες με τα «αγαθά» ερωτήματα της «ουδετερότητας και της αντικειμενικότητας» και σταματήστε τον συμμαχικό πόλεμο και την συνέργεια με τον αξιόμαχο συμπολεμιστή σας. Έχει πείρα αιώνων αυτός. Θα σας διδάξει πολλά ακόμη, εκτός από τον δρόμο της καλοσύνης και της σωτηρίας! 

 Εξάλλου, σήμερα, κάθε κοσμικό «κατασκεύασμα» έχει ως πρώτο στόχο να χτυπήσει το πρόσωπο του Χριστού! Και όλα αυτά που προσβάλλονται, η ανθρώπινη αξιοπρέπεια, η ιστορία του Γένους, το αίμα των ηρώων, τα δάκρυα των αγίων, η ομολογία θαυμαστών γεγονότων από αυτόπτες και αυτήκοους, η αγιότητα των εικόνων και των ναών, η ιεροσύνη, τα Μυστήρια, η θεία Μετάληψη, εκεί οδηγούν, στην άρνηση του προσώπου του Χριστού!

Καλή μετάνοια με την έναρξη του Νέου Εκκλησιαστικού Έτους! Σε μένα πρώτα και σε όλους μας!

Σάββας Ηλιάδης

Δάσκαλος

Κιλκίς, 2-9-2020