Αγίου Αναστασίου του Σιναΐτου

 

Ἐρώτηση 17η.

Ἆρα ὅλα τὰ κακὰ ποὺ μᾶς κάνουν οἱ ἐθνικοί, τὰ κὰνουν κατʹ ἐντολήν τοῦ Θεοῦ;

Τοῦ Ἰσιδώρου, ἀπό τίς Ἐπιστολές του. Βιβλίο Α,’ Ἐπιστολή 73. 

 

᾿Απορεῖς, ἀγαπητέ, ὅτι ὁ Θεός δέν λυπᾶται τά ἀνάκτορά του, ὅταν ἐξαπολύει στή γῆ φόβο; Ὅμως ἔχεις στίς ἅγιες Γραφές τήν ἀκριβῆ ἐξήγηση αὐτοῦ. Γιατί, ἄν δὲν λυπήθηκε τήν ἅγια Κιβωτό, καί τήν παρέδωσε σέ ἀλλόφυλους, μαζί μέ τούς ἱερεῖς της οἱ ὁποῖοι παρανόμησαν, καί τήν πόλη τοῦ ἁγιάσματος, καί τά Χερουβείμ τῆς δόξας, καί τήν στολή καί τήν προφητεία, καί τό Χρῖσμα καί τή Δήλωση [1], γιά νά καταπατοῦνται καί νά βεβηλώνονται τά ἔδωσε στούς ἑθνικούς, καί δέν μερίμνησε οὔτε γιά τίς ἅγιες Ἐκκλησίες καί τὰ ἅγια Μυστήρια, μέ σκοπό, ἀδιαφορώντας γιά τίς δικές του αῦλές, νά σωφρονίσει αὐτούς πού ἁμάρταναν, τούς ὁποίους περίμενε αὐστηρότερη τιμωρία γι’ αὐτά πού ἔκαναν. Λέει δηλαδή· ἄς σκούζει, ἡ κουκουναριά, ἐπειδή ἔπεσε ἡ κέδρος [2]. Ὅταν τά ἰσχυρά πέφτουν, τὰ πιὸ ἀδύνατα ἄς διδάσκονται. Διότι ὅταν πέφτουν οἱ ἀσεβεῖς, λέει ὁ Σολομῶν, οἱ δίκαιοι τρομάζουν ἀπό τόν φόβο.

[1]. Τό χρῖσμα καί ἡ Δήλωση ἀποτελοῦσαν πρόσθετα ἐξαρτήματα τῆς λειτουργικῆς ἀμφίεσης τοῦ ᾿Αρχιερέως (Σ.Μ.).

[2].Ζαχ. 11, 2.

~ ΑΝΑΣΤΑϹΙΟΥ ϹΙΝΑΪΤΟΥ, ΕΡΩΤΑΠΟΚΡΙϹΕΙϹ, σελ. 152