Βροχή μου

Βρέχει κι εγώ τυλίχτηκα σ' αυτή την αγκαλιά,
στα σκουριασμένα σύννεφα, στα φύλλα,
στης βρεγμένης γης τη μυρωδιά

 Ας ήτανε να πνιγώ, σαν μια σταγόνα μέσα στα χείλια σου,
 εγώ, βροχή μου, σκέπασε αυτή τη γωνιά, τούτο το σώμα που διψά

Βρέχει και στους καταυλισμούς χορεύουν τα παιδιά στάζει ο θεός στις προσευχές,
στο ντέφι, στις καρδιές, στα πόδια τα γυμνά

Ας ήτανε να πνιγώ, σαν μια σταγόνα μέσα στα χείλια σου,
 εγώ, βροχή μου, σκέπασε αυτή τη γωνιά, τούτο το σώμα που διψά Ήρθες βροχή μου κι άλλαξες το δρόμο και το νου

Και βούλιαξε το βήμα μου ποτάμι κι άθελά μου με τραβάς αλλού Ας ήτανε να πνιγώ, σαν μια σταγόνα μέσα στα χείλια σου, εγώ, βροχή μου, σκέπασε αυτή τη γωνιά, τούτο το σώμα που διψά—